فجر مقدس-۸

حوادث‏ماه‏رمضان‏حوادث‏آخرین ماه‏هاى‏پیش‏از ظهور
مجتبى‏الساده
ترجمه: محمودمطهرى‏نیا

{mosimage}در بخش‏هاى قبلى این سلسله مقالات، با برخى نشانه‏هاى مخصوص سال ظهور امام عصر(عج) آشنا شدیم و اینک به بررسى سلسله رویدادهایى مى‏پردازیم که در آخرین ماه‏هاى پیش از ظهور آن حضرت رخ مى‏دهد.

۲ – نداى آسمانى صیحه

این نشانه یکى از پنج مورد نشانه حتمى ظهور است.
»صیحه« به صدا و ندا اطلاق مى‏شود و در اینجا منظور ندایى است که شب بیست و سوم ماه رمضان که همان شب قدر است از آسمان شنیده مى‏شود. هر جمعیتى آن را به زبان خویش مى‏شنود و از آن حیران و سرگردان مى‏گردد؛ از شنیدن این ندا خوابیده بیدار مى‏شود؛ ایستاده مى‏نشیند؛ نشسته بر سر جاى خود میخکوب مى‏شود نوعروسان از شدت ترس از خلوتگاه‏هاى خویش بیرون مى‏آیند. این ندا از جبرئیل امین است، که به زبانى رسا چنین اعلام مى‏کند:
»صبح نزدیک شد۱. بدانید که حق با مهدى(ع) و شیعیان اوست«.
پس از آن در بعدازظهر (نزدیک مغرب) شیطان لعین در میان زمین و آسمان ندا مى‏دهد که: »آگاه باشید که حق با عثمان و شیعیان اوست«. ظاهراً مراد از »عثمان«، »عثمان بن عنبسه« یا همان سفیانى است.
ابوحمزه مى‏گوید: از امام باقر(ع) پرسیدم: آیا شورش سفیانى از علایم حتمى ظهور است؟ حضرت فرمودند: آرى ندا هم حتمى است… از حضرت پرسیدم: این ندا چگونه خواهد بود؟ فرمودند:
یک منادى اول روز ندا مى‏دهد که حق با آل على(ع) و شیعیان اوست و در انتهاى روز شیطان ندا مى‏دهد که حق با عثمان و شیعیان اوست و در این زمان یاوه‏گویان (باطل‏گرایان) دچار تردید مى‏شوند.۲
دلیل برخاستن این صداى آسمانى از این قرار است:
الف) توجه دادن مردم به نزدیکى ظهور؛
ب) به وجود آوردن آمادگى درونى در میان مؤمنان مخلص.
توجه به زمان وقوع این نشانه؛ یعنى با فضیلت‏ترین ماه و شب سال – که اقبال و رویکرد دینى مسلمانان به حد اعلاى خود مى‏رسد – اهمیت آن را ثابت مى‏کند.
ابوبصیر از امام باقر(ع) چنین روایت مى‏کند:
صیحه حتماً در ماه رمضان، خواهد بود؛ چرا که ماه رمضان ماه خداوند است و آن هم نداى جبرئیل است براى خلق.
سپس فرمودند:
منادى از آسمان به نام قائم(ع) ندا سر مى‏دهد و از مشرق تا مغرب صدایش را مى‏شنوند. از ترس آن صدا هیچ خوابیده‏اى نمى‏ماند؛ مگر اینکه بیدار مى‏شود و ایستادگان همگى مى‏نشینند و نشستگان هم بر دو پاى خویش برمى‏خیزند. خداوند بیامرزد هر که از این صدا عبرت بگیرد. صدا، صداى جبرئیل روح‏الامین است که در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان بر خواهد خاست. پس از آن شکایتى نداشته باشید و گوش فرا دهید و اطاعت کنید. در انتهاى روز صداى ابلیس ملعون (شنیده مى‏شود) که ندإ؛ مى‏دهد آگاه باشید که فلانى مظلومانه کشته شد تا مردم را به شک بیندازد و آنها را مبتلا به فتنه کند. چقدر شک‏کنندگان متحیر در آن روز زیادند که در آتش افکنده شده‏اند. وقتى صدا را در ماه رمضان شنیدید از آن شکایت نکنید که آن صداى جبرئیل است و نشانه آن این است که به نام قائم و پدرش(ع) ندا مى‏دهد. به طورى که حتى دوشیزگان در خلوتگاه‏هایشان در خانه آن را مى‏شنوند و پدر و برادر خویش را براى خروج (و قیام) تشویق مى‏کنند.
و فرمودند:
به ناچار این دو صدا باید پیش از قیام قائم(ع) باشد: صدایى از آسمان که صداى جبرئیل است و به نام صاحب این امر و نام پدرش و صدایى که از زمین شنیده مى‏شود و آن صداى ابلیس است که به نام فلانى ندا مى‏دهد که مظلومانه کشته شد ولى با آن به دنبال فتنه است. پس شما نداى اول را اجابت و اطاعت کند و از دومى و از اینکه به فتنه‏اش افکنده شوید، بپرهیزید.
سپس پس از بیان بخش زیادى از حدیث فرمودند:
وقتى که بنى‏فلان در میان آنها اختلاف افتاد؛ در آن زمان چشم انتظار فرج باشید و فرج شما تنها در اختلاف بنى‏فلان است. پس وقتى دچار اختلاف شدند منتظر صیحه در ماه رمضان باشید و (پس از آن) قیام قائم(ع) که خداوند هر چه را بخواهد به انجام مى‏رساند.۳
عبداللَّه بن سنان مى‏گوید: نزد امام صادق(ع) بودم که شنیدم مردى از دیار هَمدان به حضرت عرض کرد: عامه (اهل سنت) ما را سرزنش مى‏کنند و مى‏گویند شما گمان مى‏کنید که منادى از آسمان به نام صاحب این امر ندا درمى‏دهد. حضرت که تکیه داده بودند خشمگین شدند، جلوتر آمدند و نشستند. سپس فرمودند:
آن را از من روایت نکنید و از پدرم روایت کنید که دیگر هیچ عیبى براى شما نخواهد داشت. شهادت مى‏دهم که از پدرم(ع) شنیدم که مى‏فرمودند: واللَّه! این مطلب در قرآن به وضوح بیان شده است آنجا که مى‏گوید:
إن نَشاء نفنَزّفل عَلَیهفم مفنَ السَماءف آیهً فَظَلَّت أعناقفهم لَها خاضفعینَ.۴
اگر بخواهیم از آسمان معجزه‏اى بر ایشان مى‏فرستیم که گردن‏هایشان را براى همیشه به زیر افکنند.
آن روز در زمین احدى باقى نمى‏ماند که به عنوان خضوع گردنش را کج نکرده باشد. اهل زمین ایمان مى‏آورند، آن زمان که این صدا را از آسمان بشنوند که: »آگاه باشید حق در میان على‏بن ابى‏طالب(ع) و شیعیان اوست«.
سپس فرمودند:
فرداى آن روز شیطان در هوا بالا مى‏رود به طورى که از زمین متوارى گشته و دور مى‏شود و در پس آن ندا مى‏دهد که بدانید حق در عثمان بن عفان و پیروان اوست. او مظلومانه کشته شد (بیایید) و قصاص خونش را طلب کنید.
حضرت ادامه دادند:
خداوند آنها را که ایمان آورده‏اند؛ با اقرار (همیشه به یک شکل) پابرجا و ثابت قدم مى‏کند و این همان نداى اول است. آنها هم که در دل‏هایشان مرض است آن روز به شک مى‏افتند که این مرض واللَّه، عداوت اهل‏بیت(ع) است. بنابراین در آن زمان از ما بیزارى مى‏جویند در عین حال که به ما متمایل مى‏شوند؛ مى‏گویند آن صداى اول جادویى از سحرهاى اهل بیت(ع) بود سپس امام صادق(ع) این آیه را تلاوت کردند که:
وَ إن یَرَوا آیهً یفعرفضفوا وَ یَقولفوا سفحرٌ مفستَمَرٌ.۵
اگر آنها معجزه‏اى را مشاهده کنند از آن روى گردانده، مى‏گویند این همان جادوى همیشگى (آنها) است.۶{mospagebreak}
زراره بن اعین از امام صادق(ع) روایت کرده که فرمودند:
منادى از آسمان ندا مى‏دهد که: »فلانى فرمانرواست« و منادى (دیگرى) هم ندا مى‏دهد که: »همانا على و شیعیان او رستگارند«.
پرسیدم: چه کسى پس از این با مهدى(ع) مى‏جنگد؟ فرمودند:
مردى از بنى‏امیه که شیطان ندا مى‏دهد همانا فلانى و پیروان او رستگار مى‏شوند.
گفتم: پس چه کسانى راستگو را از دروغگو تشخیص مى‏دهد؟ فرمودند:
آنها که احادیث ما را روایت مى‏کنند و پیش از وقوع این اتفاقات مى‏گویند چنین مى‏شود و مى‏دانند که آنها راستگویند و حق دارند.۷
این ندا مصداق این آیه است که:
أفَمَن یَهدى إلَى الحَقّ أحَقف أن یفتَّبَع أمَّن لا یَهفدّى إلاّ أن یفهدى فَما لَکفم کَیفَ تَحکفمونَ.۸
آیا آنکه به سوى حقیقت هدایت مى‏کند شایسته‏تر است که تبعیت شود یا آنکه هدایت نمى‏پذیرد جز آنکه هدایت شود؛ شما را چه مى‏شود، چگونه قضاوت مى‏کنید؟
لذا این ندا و صیحه آسمانى (صداى جبرئیل) مانند پیشامد بزرگ غیر منتظره‏اى است که جنبه‏اى اعجازى دارد و در دل دشمنان خدا ترس و هراس مى‏افکند و بشارت بزرگى براى مؤمنان است که از نزدیکى ظهور حکایت مى‏کند و این مصداق آیه‏اى از قرآن کریم است که مى‏گوید:
افن نَشَاء نفنَزّفل عَلَیهفم مفن السَماء آیهً فَظَّلت اَعناقفهفم لَها خاضفعین.۹
و آیه دیگرى که مى‏گوید:
وَ استَمع یَوم یفنادى المفنادى مفن مَکانف قَریبف یَومَ یَسمَعفونَ الصَّیَحَهَ بفالحَقّف ذلفکَ یَومف الخفروجف۱۰.
و آن روزى که منادى از جایى نزدیک ندا مى‏دهد، گوش فرا ده. آنها زمانى که صیحه را به حق بشنوند آن روز زمان خروج است.
وظایف مؤمنان در هنگام پیشامد این صیحه:
در احادیث اهل بیت(ع) در این زمینه چنین آمده است:
الف) پس از شکر و ستایش خداوند: به جا آوردن نماز صبح جمعه مورد بحثمان، به خانه‏هایتان بروید و درها را قفل کنید و دریچه‏ها و روزنه‏ها را ببندید و خودتان را در میان چیزى بپوشانید و گوش‏هایتان را بگیرید (در حدیث آمده است که از آثار این صیحه این است از شدت و قوت این صدا ۷۰/۰۰۰ نفر کر و ۷۰/۰۰۰ نفر لال مى‏شوند)، هرگاه صدا را شنیدید پس به سجده بیفتید و بگویید:
سبحان ربنّا القدّوس.
پروردگار مقدس ما منزه است
هر که چنین کند نجات مى‏یابد و هر که از این عمل روى گرداند هلاک مى‏شود.۱۱
این از جمله مواردى است که هر کس خداوند متعال بر آن توفیقش داد تا نعمت درک آن عهد مبارک را با ظهور حضرت مهدى(ع) بیابد، واجب است بر آن شکرگزار باشد.

ب) انبار کردن غذاى یکسال خود و خانواده‏اش: امام باقر(ع) فرمودند:
نشانه حادثه‏ها در ماه رمضان، نشانه‏اى است در آسمان که مردم پس از آن دچار اختلاف مى‏شوند. هرگاه آن را درک کردى غذایت را بیشتر کن.۱۲
پس از شنیده شدن نداى آسمانى میان مردم اختلاف، جنگ و فتنه (نبرد قرقیسیا) پدید آمده و به دنبال آن قحطى و گرانى خوراکى‏ها پیش مى‏آید و از این رو ائمه(ع) به شیعیان مؤمن خویش و مسلمانان سفارش کرده‏اند که غذا و نیازمندیهاى خود و خانواده‏هایشان را براى مدت یک سال ذخیره کنند. شما را به خدا، ببینید چقدر این امامان بزرگوار(ع) تیزبین بوده‏اند و به چه میزان به شیعیان و دوستداران خویش محبت مى‏ورزیده‏اند. ما در طول سال‏هاى عمر خود چگونه به این محبت‏هاى ایشان جواب داده‏ایم و چقدر در صدد جبران محبت‏هایشان بوده‏ایم؟ آرى! هر کس که به آنها عشق ورزیده و با آنها ارتباط دارد؛ مى‏تواند به محبت ایشان نسبت به خود مباهات و افتخار کند.{mospagebreak}

۳ – بیعت کردن ۳۰/۰۰۰ نفر از قبیله بنى‏کلب با سفیانى

سفیانى در ماه رجب شورش کرده و به مبارزات نظامى و سیاسى و جنگ‏هاى خویش جامه عمل مى‏پوشاند و محدوده نفوذ خویش را گسترش مى‏دهد و در این زمان دیگران هم به او پیوسته و مجموعه‏ها و قبایل غیر دینى به دنبال او راه مى‏افتند. پیامبراکرم(ص) در این رابطه فرمودند:
سفیانى با ۳۶۰ سوار شورش مى‏کند تا اینکه به دمشق مى‏رسد و در ماه رمضان هم ۲۰/۰۰۰ نفر از قبیله بنى‏کَلَب با او بیعت مى‏کنند.۱۳
قبیله بنى‏کَلَب، عمو زادگان سفیانى؛ یعنى همان قبایل دروز۱۴ مى‏باشند که در آینده او را همراهى مى‏کنند. این قبیله در عصر معاویه نصرانى بودند و معاویه از آنها با مادر یزید (علیهم‏اللعنه) قاتل سیدالشهدا(ع) ازدواج کرد. بنابراین، سفیانى از اولاد یزید بن معاویه بن ابى‏سفیان (علیهم‏اللعنه) مى‏باشد. پیروان این آیین در منطقه رمله (در بیابان برهوت شرقى فلسطین و غربى اردن و جنوب غربى سوریه دمشق) تا چند کیلومتر در اطراف آن سکنى گزیده‏اند.
ادامه دارد


پى‏نوشت‏ها :

۱ . بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۷۴.
۲ . الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۷۱؛ الغیبه، شیخ طوسى، ص۲۶۶؛ اعلام‏الورى، ص۴۲۹.
۳ . الغیبه، نعمانى، ص۱۷۰، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۳۱؛ النجم الثاقب، ج۱، ص۱۲۶، تاریخ مابعدالظهور، ص۱۲۵.
۴ . سوره شعراء (۲۶)، آیه۴.
۵ . سوره قمر (۵۴)، آیه۲.
۶ . الغیبه، نعمانى، ص۱۷۳، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۹۲.
۷ . الغیبه، نعمانى، ص۱۷۶، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۹۵.
۸ . سوره یونس (۱۰)، آیه۳۵.
۹ . سوره شعراء (۲۶)، آیه۴.
۱۰. سوره ق (۵۰)، آیه۴۲ و ۴۱.
۱۱. یوم‏الخلاص، ص۱۵۴۲.
۱۲. یوم‏الخلاص، ص۵۴۲.
۱۳. یوم‏الخلاص، ص۶۷۱، بیان‏الائمه، ج۲، ص۵۸۶.
۱۴. طریقه دروزیه، طریقتى است دینى، فلسفى، اخلاقى و اجتماعى در سوریه و لبنان. این طایفه منسوبند به »دَرَزَىّ« که وى بعدها از اعتقاد خویش برگشت. عنوان اصلى این طریقت موحدون است که اساس عقیده‏شان بر حلول و تناسخ روح است. لغتنامه الرائد، ج۱، ص۷۸۷. [م.]

 

ماهنامه موعود شماره ۳۷
 

 

همچنین ببینید

نشانه های ظهور

اینک آخرالزمان

اصطلاح آخرالزمان در کتاب های حدیث و تفسیر در دو معنا به کار رفته است: …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.