موعود پایگاه اینترنتی موعود
به گفته مقامات پاکستان، این کشور دیگر قادر به پذیرش پناهندگان نیست و روند بازگرداندن مهاجرانی که به تازگی وارد پاکستان شده‌اند را آغاز کرده است.
ردنا (ادیان نیوز)- زمانی که طالبان قصد تصرف شهر «مزار شریف» در شمال افغانستان را داشتند، «فاطمه» از هزاره افغانستان به این نتیجه رسید که دیگر نمی‌تواند در این کشور بماند بنابراین به همراه شوهر و دو فرزندش از وطن خود گریختند.
فاطمه می‌گوید: «بار دیگر جنگ به سراغ ما آمده بود اما این بار تصمیم گرفتیم تا راه فرار را انتخاب کنیم و به شهر کویته آمدیم.»
هزاران نفر مانند فاطمه، پاکستان همسایه شرقی افغانستان را مقصد فرار خود انتخاب کردند. آنها در این کشور با آینده نامعلومی رو‌به‌رو هستند، کشوری که به گفته مقامات دولتی آن، دیگر قادر به پذیرش مهاجر نبوده و روند اخراج مهاجران تازه‌وارد را آغاز کرده است.
یکی از ایالت‌های پاکستان که مقصد بسیاری از مهاجران بوده ایالت «بلوچستان» است. «لیاقت شاهوانی» سخنگوی این ایالت گفته است که در حال حاضر جمعیت مهاجرین در پاکستان ۳ الی ۴ میلیون نفر می باشد. به گفته او: «ما نمی‌توانیم این بار سنگین را به دوش بکشیم، ما نمی‌توانیم این مسئولیت را قبول کنیم. چرا مهاجران جدید بیشتری باید بیایند؟ کشورهای همسایه دیگری نیز وجود دارند، مهاجران می توانند به آ‌ن‌جا بروند.»
«جمعه‌داد خان مندخیل» مقام رسمی این ولایت به الجزیره گفت: «به دنبال سقوط دولت افغانستان در ۱۵ ماه آگوست از زمان ورود پناه‌جویان، دست کم ۲۵۰ مهاجر جدید افغان از پاکستان به افغانستان عودت داده شده‌اند. ما آنها را برگرداندیم زیرا که در حال حاضر دولت پاکستان هیچ‌گونه تمهیدی برای اسکان مهاجران ندارد و تصمیم ما در حال حاضر بر این است که به هیچ مهاجری اجازه ورود نخواهیم داد.»
جایی برای رفتن نیست
فاطمه و خانواده‌اش که از قوم «هزاره» افغانستان هستند از افغانستان گریخته‌اند زیرا طالبان را تهدیدی برای خود می‌دانستند. سومین قوم بزرگ افغانستان، «هزاره»ها هستند و طالبان متهم‌اند که در حکومت اولیه خود و در سال‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱ نسبت به مردم «هزاره» جنایت‌های بسیاری را مرتکب شده‌اند.
این گروه مسلح که توانست در ۱۴ آگوست ۱۹۹۶ شهر «مزار‌شریف» و سپس «کابل» را به تصرف در آورد، دهه‌هاست که با بمب‌گذاری‌ها و قتل‌های هدفمند، مردم قوم «هزاره» را هدف قرار داده‌اند، قومی که اکثریت آنها شیعه هستند.
در ماه آگوست، سازمان حقوق بشری عفو بین‌الملل، شواهدی پیدا کرد که نشان می‌داد جنگجویان طالبان پس از به دست گرفتن کنترل ولایت «غزنی» در ماه جولای، ۹ مرد هزاره را به قتل رسانده‌اند.
هدف عمده بمب‌گذاری‌های داعش در سال‌های اخیر در افغانستان نیز، مردم «هزاره» بوه‌اند.
از زمان سقوط دولت افغانستان در ماه گذشته، کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تخمین زده است که بیش از ۹ هزار و ۲۹۰ پناهنده جدید وارد پاکستان شده که بیش از ۹۰ درصد آنها از طریق گذرگاه مرزی جنوبی که بین شهر «اسپین بولدک» افغانستان و شهر «چمن» پاکستان قرار دارد، وارد این کشور شده‌اند. به گفته آنها بیش از ۳۰ درصد این پناه‌جویان از قوم «هزاره» هستند.
«فاطمه» می‌گوید: «من بی‌خانمان شده‌ام و به اینجا پناه آورده‌ام. خواسته من از دولت این است که به ما کمک کرده و شرایط اسکان ما را فراهم کنند. در حال حاضر ما در مسجد به سر می‌بریم، نه لباس داریم، نه پتو و نه چیز دیگری.»
فاطمه و بیش از ۱۰۰ آواره دیگر در مسجد «رضویه» شهر «کویته» در مرکز استان «بلوچستان» در جنوب غربی پاکستان، که در حدود ۱۰۰ کیلومتری گذرگاه مرزی «چمن» قرار دارد، اقامت دارند. ده‌ها خانواده روی فرش‌های نمازخانه مسجد می‌خوابند و پرده‌ای در وسط، مسجد را به بخش مردانه و زنانه تقسیم کرده است. در حالی که «فاطمه» و دیگر پناهندگان از تجربیات تلخ خود در عبور از مرز سخن می‌گفتند، چندین کودک خردسال در اطراف آنها بازی می‌کردند.
فاطمه می گوید: «من از دولت درخواست دارم تا به ما کمک کند و دست ما مردم فقیر را بگیرد. تا کی این چنین سرگردان باشیم؟ تا کی قربانی جنگ باشیم؟»
«زینب» زنی ۴۰ ساله پناه‌جویی دیگری است که از سفرش به پاکستان می‌گوید. سفری سخت همراه با سردرگمی در مرز، مرزی که توسط طالبان کنترل می‌شود. او در همین سردرگمی برادر ۴۵ ساله‌اش را گم کرده است. او می‌گوید: «من توانستم از مرز عبور کنم اما برادرم جا ماند. وقتی این اتفاق افتاد، یک شب را در شهر «چمن» (طرف مرزی پاکستان) گذرانده و روی پشت‌بام یک مغازه خوابیدم زیرا اتاقی و یا جایی برای خواب وجود نداشت.»
پس از ساعت‌ها انتظار در زیر آفتاب سوزان تابستان، «زینب» و خانواده هفت نفره‌اش مجبور شدند «چمن» را ترک کرده و به «کویته» نزدیک‌ترین شهر اصلی رفته تا به دنبال سرپناهی باشند. «زینب» که خانواده‌اش اهل کابل، پایتخت افغانستان هستند، می‌گوید وقتی طالبان کنترل شهر را به دست گرفت، مردم وحشت کرده بودند.
او می‌گوید: «من به خاطر فرزندانم آمدم. من برای تحصیل آنها آمدم زیرا در دولت طالبان، تحصیلات خوبی وجود نخواهد داشت که آنها بتوانند درس بخوانند و مشاغل مناسبی را بدست آورند.»
«کلیم الله» ۴۳ ساله شوهر «زینب»، چندین سال پیش در حمله به مسجد شیعیان در کابل زخمی شد و اکنون نمی تواند راه برود.
