الغیبه طوسى از جابر جعفى از امام باقر(علیه السلام) آورده است : بین رکن و مقام، سیصد و اندى، به شمار جنگجویان بدر با قائم(علیه السلام) بیعت مى کنند در میان آنها نجیبانى از مصر، ابدالى از شام و نیکانى از اهالى عراق وجود دارند . تا زمانى که خدا بخواهد، آنجا مى ماند .
الفائق زمخشرىو تهذیب ابن عساکر از على(علیه السلام) آورده است: قله اسلام، کوفه; هجرتگاه، مدینه ; نجیبان از مصر و ابدال از شامند، کهاندکند .
این حدیث فضیلت بزرگى براى مصر و اهالیش است، چون اصحاب مهدى(علیه السلام) که سیصد و سیزده نفرند، همگى مقام بزرگى دارند . پیامبر و اهل بیت(علیهم السلام)اینها را ستایش کردهاند و در دولت عدل الهى، حاکمان جهانند . روایتى در منابع شیعى دلالت دارد که وقتى امام به شام مى رسد، پرچم هاى مصرى ها خدمت امام مى رسند و با ایشان بیعت مى کنند، یعنى پس از پیروزى امام در جنگ قدس، یا پیش از آن !
در ارشاد امام رضا(علیه السلام) فرمود : گویا پرچم هاى سبز رنگى از مصر را مى بینم که در سرزمین شام با مهدى که صاحب وصایا(ى پیامبران) است، مىپیوندند .
با توجه به شرایطی که در مصر حاکم است از این حدیث اینچنین بر میآید که پتانسیلی در مصر وجود دارد که در به امید خداوند این پتانسیل منفعل شود و دست قاتلین شیعیان را از دنیا کوتاه کنند و راهی دوزخ گرداند