موعود پایگاه اینترنتی موعود
طبیعى است که امویان و پیروانشان پس از سقوط دولت آنها، از احادیث سفیانى سوء استفاده کنند و اعلام کنند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) ظهور این حاکم قدرتمند را خبر داده است و برایشان مهم نبود که سفیانى طاغى و ملعون باشد، در نتیجه بسیارى از بنى امیه و دیگران ادعا نمودند که سفیانى موعود بوده، عده اى شورش ها را بر ضد عباسیان رهبرى کرده، پیروان جنگجویى داشتند .
نویسنده کتاب خطط الشام چندین شورش به نام سفیانى را بیان کرده است، از جمله شورش على بن عبد الله بن خالد بن یزید بن معاویه بن ابو سفیان که در سال ۱۹۵ در شام خروج کرد، در زمان خلافت امین عباسى که به ابو عمیطر معروف بود .
همچنین شورش سعید بن خالد اموى پس از ابو عمیطر ; و نیز شورش مبرقع در شام در سال ۲۲۷ در زمان خلافت معتصم نام مى بَرَد . شورش عثمان بن ثقاله که در عجلون اردن، سال ۸۱۶ شورید و ادعا کرد سفیانى موعود است . در جایی دیگر گفته مأمون عباسى را مى آورد : « اما رهبران « قضاعه » منتظر سفیانى و خروج اویند تا از پیروانش گردند » و نیز دیگر ادعاهاى سفیانى .
از سوى دیگر، زیاده گویى هایى درباره شخصیت سفیانى در احادیث منابع سنى مى بینیم، تا جایى که برخى مى پندارند که صفات غیبى داشته و چنان که در احادیث به آن پرداخته شده، گویا توسط خدا مبعوث گشته است .
ابن حماد از على(علیه السلام) نقل مى کند : سفیانى از فرزندان خالد بن یزید بن ابو سفیان است . مردى است تنومند، آبله رو است و لکه سفیدى در چشم دارد . از ناحیه شهر دمشق و از وادى به همراه هفت نفر خروج مى کند که به آن وادى یابس مى گویند . یکى از آنها پرچمى دارد که پیروزى را زیر پرچم او مى پندارند . مردم تا سى میل پیش روى سفیانى، مى ترسند . اگر کسى آن عَلَم را ببیند و بخواهد با آن رویارویى کند، شکست مى خورد .
از جمله زیاده گویى و مبالغه گویى هایى که درباره سفیانى مى گویند و به او ویژگى هاى غیبى مى دهند، آن است که مى پندارند : سفیانى در خواب سراغ افرادى مى آید و مى گوید که برخیز، وى سه عصا در دست دارد که به هر کسى بزند، مى میرد … سفیانى در خواب به او مى گوید : برخیز و بیرون شو ! پس برمى خیزد اما کسى را نمى یابد . بعد براى بار دوم سراغ شخص مى رود و همان سخن را مى گوید ; بار سوم مى گوید : برخیز و بیرون برو و ببین چه کسى درِ خانه ات هست !
بار سوم، به طرف در خانه اش مى رود و مى بیند که هفت یا نُه نفر که پرچمى دارند در آن جا هستند و مى گویند : ما یارانت هستیم که همراهشان خروج مى کند. مردمى از روستاهاى وادى یابس، از سفیانى پیروى مى کنند . حاکم دمشق مى آید که با وى بجنگد . وقتى نگاهش به پرچم سفیانى مى افتد، شکست مى خورد . والى دمشق در آن وقت، حاکم منصوب از طرف بنى عباس است . ابن حماد ۱/۲۸۰ .
برخى آگاهان مى گویند که وادى یابس، از درعا ( نزدیک مرز سوریه با اردن ) تا نزدیک نابلس ( داخل فلسطین ) است .
ملاحظه سوم آن است که اکثر احادیث سُنى ها درباره سفیانى، مُرسَل و از گفته هاى تابعین، و بیشتر احادیث تحریف شده از پیامبر و اهل بیت(علیهم السلام) است، که بافته هاى خیالى خود را به آن افزوده‌اند .
عقد الدرر از ارطاه : وقتى ترک و روم گرد هم بیایند، روستایى در دمشق فرو برود و قسمتى از دیوار غربى مسجد دمشق فرو بریزد، سه پرچم در شام برافراشته مى شود: ابقع، اصهب و سفیانى . دمشق محاصره مى گردد و مردى و همراهانش کشته مى شوند . دو مرد از آل ابو سفیان خروج مى کنند که پیروزى از آنِ دومى است . وقتى پیروان «ابقع»از مصر مى آیند، سفیانى با سپاهش بر علیه شان خروج مى کند، سپس آنقدر ترکان ورومیان را در قرقیسیا مى کشد که حیوانانت وحشى، از گوشت شان سیر مى شوند.
ص ۷۶ از ابو قبیل : سفیانى بدترین حکمران است . عالمیان و فاضلان را نیست و نابود مى کند . در ابتدا از آنها یارى مى خواهد، هر کسى سرباز زند، او را مى کشد .
ص ۸۰ : سفیانى هر کسى را که نافرمانى کند، مى کُشد و آنها را با میخ مى کوبد و در دیگ مى پزد . مدت حکومت او، شش ماه است .
ص ۸۶ از ابن عباس : سفیانى خروج مى کند و کشتار مى کند، حتى شکم زنان را مى درد و کودکان را در دیگ هاى بزرگ مى جوشاند .
