ابوهاشم جعفری میگوید:
متوکل تالار آفتابگیری درست کرده بود که پنجره های مشبک داشت و داخل آن پرندگان خوش آواز را رها ساخته بود. روزهایی که سران حکومت برای سلام رسمی و تبریک نزد او می آمدند، متوکل درون همین تالار مینشست اما بر اثر سروصدای پرندگان، نه حرف دیگران را میشنید و نه دیگران حرفش را میشنیدند .
فقط وقتی که امام هادی علیه السلام وارد میشد تمام پرندگان ساکت و آرام میشدند و تا وقتی امام هادی از آنجا خارج نمیشد سر و صدای پرندگان هم شنیده نمیشد.
منابع:
بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۱۴۸، ح۳۴
شفقنا