آخرالزمان و یأس و ناامیدی از فرج در جهان

گرفتاری بر اهل آخرالزمان ادامه می‌یابد، به گونه ای که مأیوس می‌شوند و به فرج و گشایش گمان بد می‌برند. در این موقع خداوند، مردی از پاکان عترت من و نیکان فرزندانم را که عادل، مبارک و پاک است، می فرستد و …

یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان هارا به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟

سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی‌گیرد و گرسنه ای یافت نمی‌شود؟

امنیت پیش از ظهور

آرزوی مرگ زندگان

رسول خدا(ص) می فرماید: سوگند به آن که جانم در دست اوست، دنیا به پایان نمی رسد تا آن زمانی فرارسد که مردم به هنگام عبور از گورستان، خود را روی قبر انداخته، می‌گوید: ای کاش من به جای صاحب این قبر بودم. درحالی که مشکل او بدهکاری نیست، بلکه گرفتاری و فشار روزگار و ظلم و جور است.

از ذکر کلمه رجل در روایت، دو مطلب استفاده می‌شود: یکی اینکه گرفتاری ها و مشکلات آن دوران و به دنبال آن آرزوی مرگ به طایفه، ملت و گروه خاصی اختصاص ندارد و همه از حوادث ناگوار در رنج و عذاب خواهند بود. دوم این که تعبیر مرد نشان دهنده شدن فشار و سختی آن روزگار است، زیرا غالبا مرد در برابر مشکلات و رنج های آن روزگار را ندارند، استفاده می‌شود که مشکل بسیار بزرگ و کمرشکن است.

ابوحمزه ثمالی می‌گوید: امام باقر(ع) می فرمود: ای اباحمزه! حضرت قائم(ع) قیام نمی‌کند، مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت ها و فتنه ها بر جامعه حاکم باشد و گرفتاری و بلا دامنگیر مردم شود و پیش از آن، بیماری طاعون شیوع یابد، درگیری شدید و مهلکی میان عرب اتفاق افتد، اختلاف شدیدی بین مردم حاکم شود، از هم گسیختگی در دین و آیین آنان رخ دهد و وضعیت مردم تغییر کند تا جایی که هر آرزومندی هر شب و روز از آن چه که از درنده خویی مردم و تجاوز آنان به حقوق یک دیگر می‌بیند، آرزوی مرگ می‌کند.

حذیفه صحابی از پیامبر(ص) نقل می‌کند: به یقین زمانی بر شما فرا می رسد که انسان در آن روزگار، آرزوی مرگ می‌کند، بدون آن که از جهت فقر و تنگ دستی در فشار باشد.

ابن عمر می‌گوید: به یقین زمانی بر مردم بیاید که مومن در اثر شدت گرفتاری ها و بلاهای روی زمین، آرزو کند که ای کاش که خود و خانواده اش بر کشتی سوار می‌شدند و در دریا به سر می‌بردند.

به اسارت رفتن مسلمانان

حذیفه بن الیمان می‌گوید: پیامبر(ص) ضمن برشمردن مشکلاتی که مسلمانان با آن رو به رو خواهند شد، فرمود: در اثر فشارهایی که بر آنان وارد می‌شود، آزاده ها را می فروشند و زنان و مردان به بردگی اقرار می‌کنند. مشرکان، مسلمانان را به استخدام و مزدوری خود در می آورند و آنان را در شهرها می فروشند و کسی بر این امر دل گیر نمی‌شود، نه نیکان و نه بدان و فاجران.

ای حذیفه! گرفتاری بر اهل آن دوران ادامه می‌یابد، به گونه ای که مأیوس می‌شوند و به فرج و گشایش گمان بد می‌برند. در این موقع خداوند، مردی از پاکان عترت من و نیکان فرزندانم را که عادل، مبارک و پاک می‌باشد، می فرستد و از ذره ای چشم پوشی و اغماض نمی‌کند. خداوند، دین، قرآن، اسلام و اهل آن به کمک او، عزیز و شرک را ذلیل می‌کند. او همواره از خداوند بیمناک است و هرگز به خویشاوندی خود با من مغرور نمی‌شود، سنگی را روی سنگ و احدی را شلاق نمی زند. مگر به حق و برای اجرای حد. خداوند به سبب او، بدعت ها را محو و فتنه ها را نابود می‌کند و در حق را باز و درهای باطل را می‌بندد و اسیران مسلمان را در هر نقطه ای که هستند، به وطن خودشان باز می‌گرداند.

فرورفتن در زمین

رسول خدا(ص) می فرماید: به یقین بر این امت، روزگاری فرا رسد که روز را به شب رسانند، درحالی که از یک دیگر بپرسند، زمین امشب چه کسانی را فرو برد، هم چنان که از یک دیگر می پرسند از فلان قبیله چه کسانی زنده مانده‌اند و آیا از فلان خاندان کسی زنده مانده است؟

شاید این سخنان کنایه از جنگ و کشتار در آخرالزمان باشد که با استفاده از سلاح های پیشرفته و کشتار جمعی، هر روز تعداد زیادی کشته می‌شوند و شاید بر اثر کثرت گناه، زمین اهلش را فرو می‌برد. و یا به علل دیگری که ما آن را نمی دانیم.

افزایش مرگ های ناگهانی

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: از نشانه های رستاخیز، بیماری فلج و مرگ ناگهانی است. نیز می فرماید: قیامت برپا نمی‌گردد، تا این که مرگ سفید ظاهر شود، گفتند: یا رسول الله! مرگ سفید چیست؟ فرمود: مرگ ناگهانی.

امیرمومنان می فرماید: پیش از ظهور قائم(ع) مرگ سرخ و سفید وجود دارد. مرگ سفید طاعون است.

امام محمد باقر(ع) می فرماید: قائم(ع) قیام نمی‌کند مگر در روزگاری که ترس شدید حاکم باشد و پیش از آن نیز طاعون شیوع یابد.

ناامیدی جهانیان از نجات

رسول خدا(ص) می فرمود: ای علی! ظهور مهدی(ع) در هنگامی است که شهرها دگرگون شده، بندگان خدا ضعیف می‌شوند و از فرج و ظهور مهدی مایوس می‌گردند. در این هنگام مهدی قائم از فرزندان من ظاهر می‌گردد.

ابوحمزه ثمالی می‌گوید: امام باقر(ع) فرمود: قیام و ظهور مهدی(ع) به هنگام ناامیدی و یاس مردم از گشایش در کارها و فرج حصرتش می‌باشد.

علی(ع) در این باره می فرماید: به یقین از اهل بیت من، کسی به جانشینی من خواهد نشست و جانشینی او پس از دورانی سخت و مصیبت بار خواهد بود. دورانی که بلا و گرفتاری در آن شدت می‌یابد و امیدها از بین می رود.

منبع: “نشانه هایی از دولت موعود” نوشته حجت الاسلام نجم الدین طبسی

شبستان