این نامعلوم بودن محل زندگی آن حضرت در دوران غیبت کبرا سبب شده تا عده ای به گمانه زنی هایی سست و واهی بپردازند و به طرح محل هایی که اثبات آنها کاری بس مشکل است، روی آوردند.
موعود در گوشه ای از جهان، غریبی است غمناک از رنج تنهایی! غریبی ایستاده در انتظار، بر بلندایی به طول تاریخی چندصدساله. این که کدامین خاک بر قدم های ایشان بوسه می زند پرسشی است بی پاسخ. چرا که پنهان زیستی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نه فقط چگونگی زندگی ایشان را در هاله ای از اسرار فرو برده که بسیاری از موضوعات مربوط به حیات آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را نیز جزء امور پنهان نظام هستی قرار داده است.
از این رو، یکی از مهم ترین این امور پنهان، محل زندگی آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در طول غیبت ایشان است که بسیاری علاقمندند بدانند آن امام غریب (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در کدامین بخش از کره خاکی به گذران عمر می پردازد و کدامین قسمت از زمین افتخار این منزلت را دارد؟ با سیری در کلام نوانی معصومین علیهم السلام شاید بتوان تا اندکی این معما را گشود.
در روایات به محل زندگی آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اشاراتی شده است اما روایات در این زمینه به دو دوره غیبت صغرا (از سال ۲۶۰ تا ۳۲۹ قمری) و دوران غیبت کبری تقسیم بندی میشود.
۱ – محل زندگی در دوران غیبت صغرا
غیبت صغرا عبارت است از دوران پنهان زیستی کوتاه مدت حضرت مهدی علیه السلام که طبق دیدگاه مشهور با شهادت امام عسکری علیه السلام در سال ۲۶۰ قمری آغاز شده و با رحلت چهارمین نایب خاص آن بزرگوار (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در سال ۳۲۹ به پایان رسیده است که در مجموع نزدیک به ۷۰ سال میشود.
اگر چه به روشنی محل زندگی آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در این دوران مشخص نیست و از برخی روایات و قرینه ها به دست می آید که این مدت را حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به طور عمده در دو منطقه سپری کردهاند؛ یکی منطقه عراق و دیگری مدینه. از امام صادق علیه السلام در این زمینه نقل شده است که فرمودند: «برای حضرت قائم علیه السلام دو غیبت است یکی کوتاه و دیگری طولانی. در غیبت نخست جز شیعیان مخصوص از جای آن حضرت خبر ندارند و در غیبت دیگر جز دوستان مخصوصش از جای او خبر ندارند. »
در دوران غیبت صغرا از سفیران چهارگانه (نواب خاص) کسی نزدیکتر به آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ذکر نشده است و ایشان نیز همگی در عراق زندگی میکردند و همواره با حضرت در ارتباط بودند و توقیعات فراوانی از طرف حضرت به دست آنها می رسید و بنابراین می توان گفت: بخشی از عمر آن حضرت در این دوران درعراق سپری شده است.
دسته ای از روایات به صورت مطلق (بدون در نظر گرفتن صغرا و کبرا بودن غیبت) زندگی حضرت را در دوران غیبت، در مدینه ذکر کردهاند که با توجه به روایات دسته نخست می توان گفت: ممکن است بخشی از دوران غیبت صغرا در مدینه سپری شده باشد.
امام باقر علیه السلام در این باره فرمودند: «به ناگزیر برای صاحب این امر، عزلت و گوشه نشینی خواهد بود …. و طیبه(مدینه) چه منزلگاه خوبی است.»
بنابراین جمع بین دو دسته روایات به این صورت است که آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف)در مدینه حضور داشتهاند، ولی به سبب ارتباطی که آن حضرت با نواب داشتهاند، بخشی از عمر خود را در عراق سپری کردهاند.
۲. محل زندگی در دوران غیبت کبرا
غیبت کبرا به مدت زمان پنهان زیستی حضرت مهدی علیه السلام گفته میشود که با وفات آخرین نایب خاص در سال ۳۲۹ قمری آغاز شد و همچنان ادامه دارد و فقط خداوند متعال است که پایان آن را می داند. همانگونه که پنهان زیستی حضرت در این دوران به کمال میرسد و نیابت مانند دوران غیبت صغرا وجود ندارد محل زندگی آن حضرت نیز نامشخص تر میشود. در این دوران است که هرگز نمی توان به طور قطع مشخص کرد آن حضرت کجا زندگی میکند. البته روایات به محل های گوناگونی اشاره کردهاند که از جمله آنها می توان به چند مورد اشاره کرد.
الف) مدینه
برخی از روایات به صورت عام و بدون قید زمان غیبت صغرا، مدینه را جایگاه آن حضرت در دوران غیبت دانستهاند.
ب) ناحیه ذی طوی
ناحیه ذی طوی در یک فرسخی مکه و داخل حرم قرار دارد و از آن جا خانه های مکه دیده میشود. برخی روایات آن محل را مکانی معرفی کردهاند که حضرت بخشی از زمان غیبت را در آنجا سپری میکنند.
امام باقر علیه السلام در این باره فرمود: «صاحب این امر را در برخی از این دره ها غیبتی است و با دست خود به ناحیه ذی طوی اشاره کرد.»
ج) دشت ها و بیابان ها
از برخی روایات نیز استفاده میشود که آن حضرت در طول غیبت محل خاصی ندارند و همواره در سفر به سر میبرند.
از امام باقرعلیه السلام نقل شده که وقتی شباهت های حضرت مهدی علیه السلام به انبیا را بیان میکردند، چنین فرمودند: «واما شباهت او به عیسی جهان گردی (نداشتن مکان خاص) است.»
هم چنین چنان چه بپذیریم آن چه به نام شیخ مفید صادر شده توقیع حضرت مهدی علیه السلام است، در آن جا نیز به نامعلوم بودن مکان حضرت اشاره شده است.
در آن نوشته چنین بیان شده است: « با این که ما بر اساس فرمان خداوند و صلاح واقعی ما و شیعیان مومن مان تا زمانی که حکومت دنیا در اختیار ستمگران است، در نقطه ای دور و پنهان از دیده ها به سر میبریم….»
این نامعلوم بودن محل زندگی آن حضرت در دوران غیبت کبرا سبب شده تا عده ای به گمانه زنی هایی سست و واهی بپردازند و به طرح محل هایی که اثبات آنها کاری بس مشکل است، روی آوردند. افسانه جزیره خضرا و مثلث برمودا و … حکایت هایی است که در تاریخ پر فراز و نشیب این اعتقاد سترگ رخ نموده است ولی همواره روشن گران این عرصه، مردم را از فرو غلتیدن در بیراهه ها حفظ کردهاند.
البته پیش از آن نیز، بی خبرانی به شیعه تهمت زدهاند که آنها معتقدند حضرت مهدی علیه السلام در دوران غیبت در سرداب سامرا زندگی میکند که در این جا مناسب است اشاره ای کوتاه به آن داشته باشیم. بیشتر خانه ها در مناطق گرم سیر عراق از گذشته سرداب(زیر زمین) داشت تا ساکنان خانه از شدت گرمای تابستان در امان باشند. خانه حضرت عسکری علیه السلام در سامرا نیز دارای سرداب بود.
این سرداب محل زندگی و عبادت امام هادی، امام عسکری و حضرت بقیه الله علیهم السلام بود و دیدارها با حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) (در زمان پدر) در همین منزل و در همین سرداب صورت میگرفت. به همین جهت شیعیانی که پس از شهادت امام عسکری علیه السلام برای زیارت قبر آن امام و پدر بزرگوارشان علیهمالسلام وارد سامرا میشدند، پس از زیارت قبر آن بزرگواران (علیه السلام)، در محل عبادت سه امام بزرگوار علیهم السلام نماز می خواندند و آن جا را زیارت میکردند.
انتهای پیام/۶۵۴
منبع: شبستان