موعود پایگاه اینترنتی موعود
مدافع حرم که برای تأمین امنیت ایران جان خود را سپر بلا کرده، مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد و همزمان عده‌ای زیر چتر امنیتی که شهدا برایشان به ارمغان آورده‌اند، آن‌ها را به باد انتقاد می‌گیرند.
به گزارش جام نیوز به نقل از «اتاق خبر ۲۴»، مدافع حرم “شهید محسن حججی” به‌دست داعش به شهادت می‌رسد، دو فوتبالیست بی‌توجه به قوانین کشورمان تن به بازی با یک تیم فوتبال اسرائیلی می‌دهند، یک فوتبالیست دیگر اما به حمایت از آن دو متخلف می‌پردازد و حتی علیه مدافعان حرم زبان‌درازی می‌کند و…
آن مدافع حرم که به سوریه و عراق می‌رود تا تکلیف خود را به‌جا آورد، با آن که تن به بازی با تیم رژیمی داده که تشنه خون مردم ایران است، تفاوت دارد.
میان آن کسی که در این کشور در سایه امنیت و آرامشی که سربازان همین دیار ایجاد کرده‌اند رشد می‌کند و به مدارج بالای ورزشی می‌رسد و البته پول و پله‌ای هم به جیب می‌زند، اما غیرت ایرانی و اسلامی را قی کرده، تفاوت است با آن که جان را در کف نهاده برای امنیت امثال همین آدم پا به عرصه گذاشته است.
بگذریم از آن دو و از این یکی که نمک‌نشناسانه تن به ذلت می‌دهند تا شاید چیزی گیرشان بیاید!
این خودباخته‌های واداده نه سواد سیاسی دارند که بخواهند درباره رژیم جعلی اسرائیل اظهارنظر کنند و نه صلاحیت فرهنگی و دینی که درباره مدافعان حرم سخنی بگویند؛ تنها وظیفه جاده‌صاف‌کنی برای پیاده کردن همان هدفی را انجام می‌دهند که از پشت‌پرده دنبال می‌شود.
اگر یادتان باشد، پس از امضای برجام چند مقام آمریکایی و اروپایی خواهان عادی‌سازی روابط ایران و رژیم صهیونیستی شدند و این موضوع را یکی از شروط خود برای همکاری با ایران اعلام کردند.
این موضوع ساده و پیش پا افتاده‌ای نیست، بلکه سیاستی است که قصد دارد با شکستن قبح رابطه با اسرائیل، از حساسیت‌های موجود علیه این رژیم نامشروع کم کند.
همگان می‌دانند که ایران به‌خاطر جعلی و اشغالگر بودن اسرائیل و جنایاتی که علیه مسلمانان انجام داده، پس از انقلاب اسلامی‌با این رژیم قطع رابطه کرد که با موج حمایت ملت‌های مسلمان همراه شد و بار دیگر موضوع فلسطین را به مهمترین مسأله جهان اسلام تبدیل نمود.
قریب به ۴۰ سال است که جمهوری اسلامی ایران خواب را از چشمان صهیونیسم ربوده و باعث شده در سطح بین المللی نیز افکار عمومی نسبت به جنایات اسرائیلی‌ها انزجار نشان دهند.
اکنون دشمنان درصدد برآمده‌اند تا از حساسیت موجود بکاهند و از رهگذر اصرار بر عادی‌سازی رابطه ایران و اسرائیل، دیدگاه منفی جهانیان به صهیونیست‌ها را تعدیل کنند.
برخی حمایت‌ها از دو فوتبالیست هنجارشکن نیز در همین راستا انجام می‌شود. در فضای مجازی پیام‌هایی هم‌سو به‌صورت هماهنگ با این محتوا به تولید انبوه می‌رسانند که «مگر چه اتفاقی افتاده؟ طوری نشده! مهم نیست! سخت نگیرید! حالا رفتند بازی کردند آسمون به زمین نیومده که! و…»
شعارهایی که فتنه‌گران در جریان شورش‌های خیابانی ۸۸ سرمی‌دادند و فریاد می‌زدند «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» از همین جنس است.
مدافع حرم که برای تأمین امنیت ایران جان خود را سپر بلا کرده، مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد و همزمان عده‌ای زیر چتر امنیتی که شهدا برایشان به ارمغان آورده‌اند، آن‌ها را به باد انتقاد می‌گیرند.
مردم باید تکلیف خائنان را روشن کنند.
