مسیح در دو نوبت داورى خواهد کرد؛ داورى اوّل در ابتداى سلطنت هزار ساله بر روى زمین خواهد بود که در این داورى، تمام امّت ها جمع خواهند شد و براى صالحان، حیات ابدى و براى بدکاران، مجازات ابدى در نظر گرفته مى شود.
داورى دوم، همان قیامت است که در آسمان ها انجام خواهد شد و فقط به مردگان اختصاص دارد؛ زمانى که نامه اعمال گشوده مى شود. در این داورى، فقط دریاچه آتش وجود دارد. در این دوره، با نابودى زمین و آسمان و ایجاد زمین و آسمان جدید، حیات به شکل نوین ادامه خواهد یافت. در این وضعیت جدید، غم و اندوه وجود نخواهد داشت و شرارت و بى ایمانى ظهور پیدا نخواهد کرد.
در «کتاب اشعیاى نبى» در مورد این زمان آمده است:
گرگ با برّه و پلنگ با بزغاله، در صلح و آرامش به سر خواهند برد. ۱
در برابر مسیح، دادگاهى تشکیل مى گردد و نیکان از بدان جدا مى شوند. بدان به آتش دوزخ افکنده مى شوند و نیکان در بهشت جاودان آرام مى گیرند.
در داورى اوّل، مهدى موعود (ع) نیز در میان هر امّت، به آئین خودشان حکم خواهد کرد؛ در میان اهل «تورات» با تورات و در میان اهل انجیل با انجیل و در میان اهل قرآن با قرآن.
۱-«مسیحیت شناسى مقایسه اى»، ص ۵۹.