با اجرای این طرح زایران و نمازگزاران مسجدالحرام از ۹۰۰.۰۰۰ نفر به ۳ میلیون نفر افزایش یافته و در فاز دوم با تخریب کامل مسجد الحرام به ۵ میلیون نفر ظرفیت خواهد رسید. ۶۵۰ معمار حرفه ای در شرکت اتکینز کار میکنند و طرح مزبور را با سرپرستی تیم معماران توسط زاها حدید(معمار آوانگارد عراقی الاصل) و نورمن فاستر(معمار انگلیسی صاحب سبک های تک) طراحی نموده است.
این طرح که یادآور طراحی های سانتیاگو کالاتراوا معمار اسپانیایی صاحب سبک بیونیک در معماری است (که از اندام واره های جانوران و اسکلت جانوران بزرگ جثه برای سازه بنای خود الهام میگیرد)، از نمای جانبی نیز شباهت زیادی به ستون فقرات جانداران عظیم الجثه دارد.
کانسپت این طرح دید مسقیم از داخل این به اصطلاح رواق های مخوف به سمت کعبه به واسطه شیب تند این رواق ها به سمت داخل میباشد به گونه ای که وقتی حجاج در این رواق ها قدم می زنند یا نماز میگزارند، چشم انداز آنها به سوی کعبه باشد.
در فاز دوم طرح تمام بنای مسجد الحرام، بجز کعبه تخریب میشود واین طرح به صورت مدولار با تقارن مرکزی کعبه، به صورت کامل به دور کعبه طبق آنچه که در تصویر زیر میبینید، اجرا خواهد شد.
در این طرح یک جبهه کامل از مسجد الحرام تخریب میشود و به جای آن طرح جدیدی که شامل مسجدی بزرگ است ساخته میشود این مسجد همان رواق هایی است که به سمت کعبه شیب دارد و به پنج دروازه عظیم الجثه با نقوش اسلامیبه ارتفاع ۳۸ متر ختم میشود. این دروازه ها در هنگام انجام مراسم مذهبی و برگزاری نماز برای محدود کردن فضای اطراف کعبه بسته میشود و صرفا در ماه رمضان و ایام حج تمتع گشوده میشود.
غرض ما مخالفت با تخریب مسجد الحرام برای توسعه آن و افزایش ظرفیت برای زائران و استفاده از طرح های بدیع و نوآورانه نیست، بلکه معماری بی قواره غربی که در آن استفاده شده که مانع از حضور قلب زائران میشود نکته ای است که اعتراض ما را برانگیخته است.
قرار بود معماری مسجد الحرام، حافظ حرمت کعبه باشد به گونه ای که توجه قلبی حجاج را به سوی کعبه معطوف کند نه آنکه معماری این مسجد دعوت به خود معماری آن کند و حجاج ره کعبه را گم کنند.
قرار بود معماری مسجد الحرام آرامشی به حاجیان بدهد که جز کعبه نبینند. نه آن که چنان شیفته یا مرعوب تکنوسیویلایز (تمدن تکنیکی) شوند که در پیچ و خم پله برقی ها و طاق و تویزه های اوج گرفته( که به دلیل عدم رعایت مردم واری لاجرم به تحقیر انسان می انجامد) راه آسمان را فراموش کند و سفر معنوی خود را به کعبه مقصود نرساند.
ملک " فیصل بن عبدالعزیز " اولین پادشاه سعودی بود که حدود ۵۰ سال پیش طرح توسعه حرمین الشریفین را داد. وعمده تخریب های بناهای مقدس سرزمین حجاز به بهانه همین طرح توسعه صورت پذیرفت. ملک فیصل، همان کسی است که از عاملان فروپاشی و تجزیه دولت بزرگ عثمانی و تضعیف مسلمانان و همچنین تشکیل رژیم نامشروع اسراییل بود و همه اینها را به کمک انگلیس ممکن کرد.
و حالا دوباره همان انگلیس و طرح توسعه جدید مسجد الحرام؛ توسط معماران انگلیسی و با دستور خادم الحرمین الشریفین !!! ملک " عبدالله بن عبدالعزیز"
شاید بهتر باشد داستان را از آنجا حکایت کنیم که انگلیس، دستان محمد بن عبدالوهاب و محمد ابن سعود را در دستان هم گذاشت تا با بدعتی به نام وهابیت ، عربستان را سعودی کند و ضمن تجزیه و تضعیف ملت های مسلمان، سرزمین وحی را برای همیشه از دست مسلمانان بگیرد. صهیونیزم بوی خون می دهد و اعراب بوی خیانت.
با روی کار آمدن دوباره جاهلیت نو، آن هم از نوع وهابی آن، از کشتار بی رحمانه شعیان کربلا (۱۲۱۶) گرفته تا قتل عام مردم طایف (۱۲۱۷) که بگذریم – وهابیون پس از تسلط بر مکه در سال ۱۲۱۸، تخریب های زیادی انجام دادند. از جمله زادگاه پیامبر اکرم و حضرت علی (ع) و خدیجه و حتی ابوبکر را خراب کردند. آثار باستانی اطراف خانه خدا و آثار چاه زمزم را نیز تخریب کردند. آنها هنگام تخریب این بنا ها طبل می زدند و رقص و آوازه خوانی میکردند. وهابی ها در همان سال زادگاه رسول اکرم را به محل خرید و فروش حیوانات تبدیل کردند.
و بالاخره پس از آنکه آل سعود در سال ۱۳۴۴ با حمایت کامل مالی و سیاسی بازهم انگلیس، به طور کامل بر حجاز تسلط یافت به مرور تمام آثار صحابه، قبور شهدا، زادگاه امام حسین (ع) و بارگاه عظیم ائمه بقیع، بیت الاحزان و مرقد فاطمه بنت اسد و بعد ها کوچه های بنی هاشم را ویران کردند. جالب تر از همه اینجاست که آنها سنگ شیطان را نیز تخریب کردند و به جای آن دیواری کشیدند که زایرین امروزه آن دیوار را رمی جمرات می کنند!!! این تنها ابلیسک دنیا بود که به جای پرستش، سنگسار میشد.
و حالا دیگر پرده داران حرم امن الهی وهابیون آل سعودند که ما را کافر و مشرک می خوانند و حرمهایمان را نابود میکنند و گواه آنان این حدیث از ابن تیمیه است که :
مَن اَتی إلی قَبرِ نبی أو صالح و یسأله حاجته ویستنجِده ، فهذا شزکٌ صریحٌ یجبُ أن یستتابَ وصاحِبَه فإن تابَ و الّا قُتل َ. "هرکس کنار قبر پیامبر و یا یکی از صالحین بیاید و از آنها حاجتی درخواست کند، مشرک است و واجب است که او را توبه دهند، و اگر توبه نکند، باید او را کشت"
این موضوع تا به امروز آنچنان پیش رفته که هیئت عالی افتای سعود طبق آخرین فتاوایشان شیعیان را مرتد می خوانند.