یک جرعه غدیر

خداى را سپاس مى‏گویم… و به عبودیت خود و ربوبیت او اقرار مى‏کنم و عزم آن دارم که آنچه را به من وحى فرموده، به شما برسانم، از آن بیم دارم که اگر نرسانم عذابى بس کوبنده و سخت بر من فرو فرستد…
زیرا وجود مقدسش آگاهم فرموده که »اگر آنچه را نازل نموده، ابلاغ نکنم. رسالت او را ادا نکرده‏ام« و جناب حضرتش تبارک و تعالى تضمین فرموده که از شر مردمان در امانم دارد… پس وحى فرموده: »یا أیّها الرّسول بلّغ ما أفنزل…« و این آیه درباره خلافت و جانشینى على بن ابى‏طالب است.
اى مردم! من هیچ گاه در رساندن آنچه حق نازل فرموده کوتاهى نکرده‏ام و اکنون سبب نزول این آیه را برایتان بیان مى‏کنم.
جبرئیل تاکنون (در این موضوع) سه بار بر من نازل شده و از جانب پروردگارم مرا امر نموده تا در این سرزمین بر پاى ایستم و هر سپید و سیاهى (همگان) را اعلام دارم که على‏بن ابى‏طالب، علیه‏السلام، برادر، وصى و جانشین و امام بعد از من است؛ همان که نسبت به من، همچون هارون نسبت به موسى (یعنى جانشین من) است جز این که پیامبر نخواهد بود. و او بعد از خدا و پیامبرش ولى و سرپرست شماست…
و من، اى مردم، از جبرئیل خواستم مرا از انجام این کار معاف دارد؛ زیرا مى‏دانم تقواپیشگان بس کم اند و منافقان بسیار و دغل‏کاران و مسخره کنندگان اسلام فراوانند. همانان که… مرا بسیار آزردند و اهانتها کردند بدین بهانه که على هماره با من و من با اویم…
و البته اگر بخواهم آنان را به اسم بشناسانم و به سویشان اشاره کنم مى‏توانم اما به خدا سوگند که بزرگوارى کرده و از این کار در مى‏گذرم و در هر حال خداى متعال از من راضى نخواهد شد مگر این که آنچه را نازل فرموده ابلاغ نمایم. رسول گرامى، صلّى‏اللَّه‏علیه‏وآله، آن گاه این آیه را تلاوت فرمود:
یا أیّها الرّسول بلّغ ما أنزل إلیک من ربّک« و إن لم تفعل فما بلّغت رسالته و اللّه یعصمک من النّاس.
×. احتجاج، طبع بیروت، ج۱، ص۵۹.
 

ماهنامه موعود شماره ۲۴