موعود پایگاه اینترنتی موعود
به هنگام نماز خواندن باید پس از خداى متعال امام خود را آنچنان حاضر و ناظر بر اعمالت بدانى که گویى آن حضرت در کنار تو نشسته و شاهد است. مباد که نمازت چون نماز حماد باشد که شصت سال از عمرش گذشته بود اما در حضور حضرت امام صادق، علیه السلام، نتوانست درست نماز بخواند و همچنین باید که در قیام و قعود و رکوع و سجود و به هنگام تشهد که بر رسول اکرم و خاندان گرامیش درود و صلوات مى فرستى به یاد امام زمان خود باشى و چون بگویى:
السلام علینا و على عبادالله الصالحین…
به یاد امام زمان خود باشى، و چون بگویى:
السلام علیکم و رحم الله و برکاته…
به یاد محمد و آل محمد، و بویژه امام زمان خود و سایر مؤمنان باشى، تا سلام تو لغو نباشد. و چون سجده شکر به جا مى آورى نیز دعا در حق آن حضرت، ارواحنا فداه، را فراموش نکنى، چنانکه حضرت صادق، علیه السلام، در سجده خود دعا نموده است.
از جمله وظایفى که در غیبت امام، علیه السلام، توصیه شده است دعا کردن در حق ایشان است بعد ازنماز و چنگ زدن به دامانشان تا شفاعت کنند در درگاه حضرت احدیت که نمازمان مقبول واقع شود وهمچنین تضرع و زارى کردن است تا اعمال و عبادات ما به هنگام عرضه به ایشان مورد قبول افتد. بهتراست که تعقیبات بعد از هر نماز اختصاص داده شود به دعا کردن به وجود مقدس امام یا به دعاهایى که ازامامان به ما رسیده است و بخصوص سلام کردن و زیارت آن حضرت و پدران معصومش بعد از هرنماز ترک نشود که این کار سیره و روش اهل اسلام است.
(با استفاده از کتاب پیوند معنوى با ساحت قدس معنوى از على اکبر صدرالاسلام همدانى)
ماهنامه موعود شماره ۱۶
