موعود پایگاه اینترنتی موعود
شهر و تفکر
هر حوزه فرهنگی، مبتنی و متکی بر دریافتی کلی درباره عالم برکشیده شده و حامل تعریفی خاص از آدم است و باعث شکل گیری تمدنی مخصوص به خود نیز خواهد بود.
سه امر تفکر و فرهنگ و تمدن در طول هم، موقعیت حیات فرهنگی و تمدنی اقوام را در ادوار مختلف نمایان ساخته و به آن، معنا می بخشد.
مدینه به معنی شهر، آشکارترین و مادی ترین صورت از یک حوزه فرهنگی و اعتقادی قابل اشاره است که ضمن ترتیب و تنظیم مناسبات و معاملات مردم، امکان تربیت و شکل بخشی ساکنانش را مطابق با خاستگاه یک حوزه فرهنگی فراهم می آورد.
انسان در شهر و با شهری که برکشیده شده است، نوعی تجانس و هم نوایی پیدا کرده و محل ظهور و تجلی حوزه فرهنگی و اعتقادی خاصی می شود.
اتوپیا یعنی
اتوپیا، واژه ای یونانی و از دو کلمه «Ou» به معنای «بی» و «Topos» به معنای «مکان» تشکیل شده است؛ جایی که وجود ندارد؛ لامکان وهیچ جا.
برای نخستین بار، توماس مور، وزیر هنری هشتم، پادشاه انگلستان با نگارش کتابی با همین عنوان آن را به کار برد. وی در همین اثر، سعی در ارائه تصویری از جامعه ای آرمانی داشت که در آن، از معضلات جامعه بشری خبری نبود.
اتوپیانویسی از اقتضائات عصر جدید غرب است، از آن زمان که بشر از آسمان و بهشت وعده داده شده ادیان آسمانی روی برگردانده، سر در پی مدینه ای بهشت گونه در زمین گذارد.
در اتوپی، مردمان به فرشته تشبه می کنند؛ اما فرشته صفتی آنان ربطی به دیانت ندارد.
ادامه دارد …
