اگر همه مردمیکه بین مشرق و مغرب عالم وجود دارند از بین بروند و کسی روی زمین نباشد و من تنها باشم، چنانچه قرآن با من باشد هرگز احساس وحشت نمیکنم …
آیتالله جوادیآملی در کتاب حکمت عبادات در بیانی زیبا، به اهمیت قرآن و انس با این کتاب شریف الهی پرداختهاند.
متن نوشتار این مرجع تقلید به شرح ذیل است.
*آداب تلاوت قرآن
تلاوت و قرائت کتاب خدا احکام و آدابی دارد، از جمله اینکه انسان چگونه این حروف را از مخارج ادا کند؛ در چه صورت وقف و کجا وصل کند؛ اینها احکام و آداب تلاوت است. امّا حکمت تلاوت قرآن این است که انسان، قرآن را به گونهای تلاوت کند که معبود را مشاهده نماید. مرحلهٴ نازلهٴ مشاهدهٴ معبود آن است که در صفحه ضمیر و قلب عابد، چیزی جز علاقه به معبود نباشد. و انسان میتواند به خوبی تشخیص دهد که آیا در قلبش چیزی جز خدا هست یا نه؟
امام سجاد (علیه السلام) فرمود: «لو مات من بین المشرق و المغرب لما استوحشت بعد أن یکون القرآن معى» اگر همهٴ مردمیکه بین مشرق و مغرب عالم وجود دارند از بین بروند و کسی روی زمین نباشد و من تنها باشم، چنانچه قرآن با من باشد هرگز احساس وحشت نمیکنم.
*زندههایی که مردهاند
یعنی اگر همه عالم کافر شوند و قرآن با من باشد، هرگز احساس ترس نمیکنم. مرگ در حقیقت همان مرگ روح است و انسان کافر حقیقتاً مرده است. از نظر قرآن کسانی زندهاند که دین خدا را قبول کنند: حضرت میفرماید: اگر همه کافر شوند، برای ما تفاوتی ندارد، ما از هیچ کس هراس نداریم چون انسان در نبرد با کافر، چیزی را از دست نمیدهد که جبرانپذیر نباشد، تنها از عالم محدودی به جهان ابد پر میکشد و این جای نگرانی ندارد؛ کسی که برای انتقال از عالم طبیعت به ماورای آن هراسی ندارد، از کفر جهانی هم واهمهای به خود راه نمیدهد.
*حکمت قرائت قرآن
حکمت عبادت آن است که عابد معبود را در ضمیر خود مشاهده کند، طی این راه نیز محال نیست بلکه شرایط، آداب و احکامی دارد، تلاوت قرآن نیز عبادت است. برای این که به مرحلهٴ مشاهدهٴ معبود راه یابیم باید تا میتوانیم بر چشم و گوش خود کنترل داشته باشیم، هر کس باید مواظب باشد که جز وظیفه شرعی چیزی انجام ندهد، محیط کار و محیط منزل را با غفلت از خدا آلوده نسازد. وقتی انسان قرآن تلاوت میکند، آنگاه که صاحب کلمات آن را با چشم دل مشاهده کرد، به حکمت تلاوت قرآن رسیده است.