روزی امام صادق علیه السلام فرمود:« به زودی شبههها شما را احاطه میکند و شما بدون پیشوای هدایت میمانید. از آن شبهات کسی نجات نمییابد مگر کسی که دعا کند و دعای غریق را بخواند.»
عبدالله بن سنان سئوال کرد:« دعای غریق چگونه است؟ »
امام فرمود:« یا الله یا رحمن یا رحیم، یا مقلّب القلوب، ثبت قلبی علی دینک »
(ای تغییردهندهی قلبها، قلب مرا بر دین خودت تثبیت کن.»
عبدالله بن سنان چنین خواند:« یا مقلب القلوب و الابصار ثبّت قلبی علی دینک.»
امام فرمود:« خداوند مقلّب القلوب و الابصار هست، ولی دقیقا آنچه را من میگویم بگو:« یا مقلب القلوب»، و چیزی بیش از آن نگو.»
منابع:
بحارالانوار، ۵۲ / ۱۴۸ حدیث ۷۳ ———- کمال الدین