عربستان نشان داده است که مخالف انتشار اعتراضات مسیحیان درباره اقدامات تکفیری ها و گروه های افراطی است و هیچ صدایی جز صدای جنگ در سوریه را برنمی تابد و در این زمینه از هیچ اقدامی دریغ نخواهد کرد.
العسیری علاوه بر تحریم حضور در این نشست، سفرای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را نیز به عدم شرکت در این نشست تحت فشار گذاشت. شیوه عدم حضور “عبدالعال القناعی” سفیر کویت در این نشست از فشار شدید دولت عربستان بر این کشورها پرده برداشت. به طوری که القناعی تا آخرین لحظات از حضور خود در این نشست خبر داده بود. اما تنها اندکی قبل از آغاز این نشست، اعلام کرد به دلیل مسائل امنیتی قادر به مشارکت در این نشست نیست.
عربستان با این اقدام نشان داد که مخالف انتشار اعتراضات مسیحیان درباره اقدامات تکفیری ها و گروه های افراطی است و هیچ صدایی جز صدای جنگ در سوریه را برنمی تابد و در این زمینه از هیچ اقدامی دریغ نخواهد کرد.
عربستان علاوه بر این اقدام، در مکزیک نیز اقدام مشابهی انجام داد. به طوری که “انتونیوس شدراوی” سراسقف مسیحیان ارتدکس مکزیک و مناطق تابعه آن، روز نهم ماه جاری میلادی در “رفرما” بزرگترین و پرتیراژترین روزنامه آن کشور، یادداشتی را خطاب به مسیحیان جهان و حامیان گروه های تکفیری در کاخ سفید، الیزه و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس منتشر و در آن درباره توطئه برای پاکسازی نژادی مسیحیان خاورمیانه به بهانه حمایت از بهار عربی، اظهار نگرانی کرد.
اما “حسین العسیری” سفیر عربستان در مکزیک به شدت با این فراخوان مقابله کرد. او پس از انتشار این فراخوان، تلاش های رسانه ای و دیپلماتیک فراوانی را انجام داد و این روزنامه مشهور را به شدت تحت فشار گذاشت. به طوری که تنها یک روز پس از انتشار این فراخوان وی به دیدار سفرای سایر کشورهای اسلامی در مکزیکوسیتی رفت و از آنها خواست با برگزاری نشستی علیه فراخوان “شدراوی” و شبکه ای که وی را برای گفتگو در این باره دعوت کرده بود، موضع بگیرند.
گفتنی است که عربستان، به عنوان مهمترین حامیگروه های تروریستی تکفیری در سوریه، نقش مهمی در هدف قرار دادن اقلیت های مذهبی و دینی در این کشور دارد و عموم سران تروریستی فعال در سوریه عملاً دستورات خود را از ریاض دریافت میکنند. کارشناسان بر این باور هستند که آنچه در منطقه معلولا در کشتار مسیحیان سوریه گذشت، در حقیقت با اشاره عربستان برای فشار بر کشورهای غربی بوده است وگرنه این منطقه دور افتاده و قدیمی، هیچ ارتباطی با استراتژی نظامی در سوریه ندارد.