موعود پایگاه اینترنتی موعود
أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أُحَذِّرُکُمْ أَهْلَ النِّفَاقِ فَإِنَّهُمُ
الضَّالُّونَ الْمُضِلُّونَ وَ الزَّالُّونَ الْمُزِلُّونَ یَتَلَوَّنُونَ أَلْوَاناً وَ یَفْتَنُّونَ افْتِنَاناً وَ یَعْمِدُونَکُمْ بِکُلِّ عِمَادٍ وَ یَرْصُدُونَکُمْ بِکُلِّ مِرْصَادٍ قُلُوبُهُمْ دَوِیَّهٌ وَ صِفَاحُهُمْ نَقِیَّهٌ یَمْشُونَ الْخَفَاءَ وَ یَدِبُّونَ الضَّرّاءَ وَصْفُهُمْ دَوَاءٌ
وَ قَوْلُهُمْ شِفَاءٌ وَ فِعْلُهُمُ الدَّاءُ،الْعَیَاءُ حَسَدَهُ الرَّخَاءِ وَ مُؤَکِّدُو الْبَلَاءِ وَ مُقَنِّطُو الرَّجَاءِ لَهُمْ بِکُلِّ طَرِیقٍ صَرِیعٌ وَ إِلَى کُلِّ قَلْبٍ شَفِیعٌ وَ لِکُلِّ شَجْوٍ دُمُوعٌ یَتَقَارَضُونَ الثَّنَاءَ
وَ یَتَرَاقَبُونَ الْجَزَاءَ إِنْ سَأَلُوا أَلْحَفُوا وَ إِنْ عَذَلُوا کَشَفُوا وَ إِنْ حَکَمُوا أَسْرَفُوا قَدْ أَعَدُّوا لِکُلِّ حَقٍّ بَاطِلًا وَ لِکُلِّ قَائِمٍ مَائِلًا وَ لِکُلِّ حَیٍّ قَاتِلا وَ لِکُلِّ بَابٍ مِفْتَاحاً وَ لِکُلِّ لَیْلٍ مِصْبَاحاً یَتَوَصَّلُونَ إِلَى الطَّمَعِ بِالْیَأْسِ لِیُقِیمُوا بِهِ أَسْوَاقَهُمْ وَ یُنْفِقُوا بِهِ أَعْلَاقَهُمْ
یَقُولُونَ فَیُشَبِّهُونَ وَ یَصِفُونَ فَیُمَوِّهُونَ قَدْ هَیَّأُوا الطَّرِیقَ وَ أَضْلَعُوا الْمَضِیقَ فَهُمْ لُمَهُ الشَّیْطَانِ وَ حُمَهُ النِّیرَانِ أُولئِکَ حِزْبُ الشَّیْطانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ
ترجمه:
امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند: ای بندگان خدا! شما را به ترس از خدا سفارش می‌کنم، و شما را از منافقان می ترسانم، زیرا:
آنها گمراه و گمراه کننده‌اند،
خطاکار و به خطاکاری تشویق می‌کنند،
به رنگهای گوناگون ظاهر می‌شوند از ترفندهای گوناگون استفاده می‌کنند،
برای شکستن شما از هر پناهگاهی سود می‌برند، و در هر کمینگاهی به شکار شما می نشینند،
قلبهایشان بیمار، و ظاهرشان آراسته است،
در پنهانی راه می روند، و از بیراهه ها حرکت می‌کنند،
وصفشان دارو، و گفتارشان درمان اما کردارشان دردی است بی درمان،
بر رفاه و آسایش مردم حسد می ورزند، و بر بلا و گرفتاری مردم می افزایند، و امیدواران را ناامید می‌کنند،
آن ها در هر راهی کشته ای، و در هر دلی راهی، و بر هر اندوهی اشکها می ریزند،
مدح و ستایش را به یکدیگر قرض می دهند، و انتظار پاداش می‌کشند،
اگر چیزی را بخواهند اصرار می‌کنند و اگر ملامت شوند، پرده دری می‌کنند، و اگر داوری کنند اسراف می ورزند.
آنها برابر هر حقی باطلی، و برابر هر دلیلی شبهه ای، و برای هر زنده ای قاتلی، و برای هر دری کلیدی، و برای هر شبی چراغی تهیه کرده‌اند،
با اظهار یاس می خواهند به مطامع خویش برسند، و بازار خود را گرم سازند، و کالای خود را بفروشند،
سخن می‌گویند اما به اشتباه و تردید می اندازند، توصیف می‌کنند اما فریب می دهند،
در آغاز، راه را آسان و سپس در تنگناها به بن بست می‌کشانند،
آنها یاوران شیطان و زبانه های آتش جهنم می‌باشند. (آنان پیروان شیطانند، و بدانید که پیروان شیطان زیانکارانند.)
«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۵»
