امیرکبیر سردار دفع فتنه بابیت

۱۵۵سال پیش درچنین روزی – ۱۸دی ماه سال۱۲۳۰هجری شمسی میرزا تقی خان امیرکبیر ملقّب به امیرنظام سیاستمدار و صدراعظم با تدبیر و میهن پرست دوره قاجار به دستور ناصرالدین شاه به قتل رسید.
نویسنده کتاب ظهور الحق که خود یکی از مبلغین و سردمداران فرقه ضاله بهائیه است، در این باره می نویسد: میرزا تقی خان و ناصرالدین شاه و سعیدالعلما بارفروشی نزد طایفه بابیه در درجه اولی از نفرت و لعن قرار داشت…

 
 
شبستان: ۱۵۵سال پیش درچنین روزی – ۱۸دی ماه سال۱۲۳۰هجری شمسی میرزا تقی خان امیرکبیر ملقّب به امیرنظام سیاستمدار و صدراعظم با تدبیر و میهن پرست دوره قاجار به دستور ناصرالدین شاه به قتل رسید.

امیر در امور اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و نظامی اصلاحات زیربنایی انجام داد و در این موارد لیاقت و میهن پرستی خود را آشکار کرد. تأسیس دارالفنون به منظور آموزش جوانان مستعد ایرانی و انتشار روزنامه وقایع اتفاقیّه از جمله اقدامات مهم فرهنگی امیر کبیر به شمار می‎روند.

در میان خدمات بی شمار امیرکبیر خدمتی ویژه به چشم می خورد و آن سرکوب و دفع فتنه بابیان در اوایل دوران سلطنت ناصرالدین شاه و صدارت ایشان است به طوری که بابیان کینه و عداوت خاصی از این مرد بزرگ به دل گرفته‌اند.

نویسنده کتاب ظهور الحق که خود یکی از مبلغین و سردمداران فرقه ضاله بهائیه است، در این باره می نویسد: میرزا تقی خان و ناصرالدین شاه و سعیدالعلما بارفروشی نزد طایفه بابیه در درجه اولی از نفرت و لعن قرار داشته رجعت اعدا و قاتلین ائمه هدی بشمار آمدند.(۱)

پس از گسترش بابیان در ایران، دولتمردان دربار قاجار به فکر چاره افتادند تا این فتنه را از میان بردارند اما با عدم درایت لازم به این آتش زیر خاکستر دامن زدند و به اشاعه آن کمک کردند. از جمله این افراد حاجی میرزا آغاسی وزیر درویش مسلک محمد شاه قاجار بود که با شهر به شهر بردن باب زمینه شهرت او را فراهم کرد.

عده ای معتقد بودند که شدت عمل در مورد بابیان باعث می‌شود تا این فرقه وجهه مظلومی‌به خود بگیرند و بلند گوهای استعمار نیز برایشان نوحه سرایی و عزاداری به راه بیندازند از این رو باید این فرقه را آن طور که هست به مردم نمایاند تا از نظرها بیفتد. (۲)

مجلس های متعددی در اواخر دوران سلطنت محمد شاه برپا شد و درآن مناظره های علمی، باب بارها و بارها به عجز خود اعتراف کرد. سرانجام امیر کبیر که کاملا به خطرات نفوذ استعمار از طریق این فرقه در شهرهای کشور آگاه بود تصمیم گرفت تا این قائله را ختم کند. با فتواهایی که حمزه میرزا حاکم تبریز از علمای آن دیار گرفت باب و دو تن از یارانش به اعدام محکوم شدند و در سال۱۲۶۶ هجری قمری در تبریز تیرباران شد.(۳)

پی نوشت:
۱- ظهورالحق، ص۲۱۲
۲-امیر کبیر یا قهرمان مبارزه با استعمار، علی اکبرهاشمی رفسنجانی، ص۱۷۰
۳-مرزبان شیعه، سید مجتبی ضمیری، ص۶۴

همچنین ببینید

ازدواج با محارم (مثل دختر، خواهر، عمه و …)

همان طور که می‌دانید، بهائیت مانند سایر ادیان، یک دین یا حتی مکتب نیست که پرسیده شود در کجای کتاب اقدس فلان حکم یا قانون آمده است؟ چنان چه ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *