حضرت آیتالله العظمی جعفر سبحانی در درس تفسیر قرآن خود بیان کرد: در آیات فروانی نسبت به توسل و شفاعت پیامبر سخن گفته شده است که یکی از آن موارد آیه ۶۴ سوره نساء و دیگری آیه ۵ سوره منافقون است که به وضوح در مورد شفاعت پیامبر (ع) نسبت به مومنان و مشرکان سخن گفته شده است.
حضرت آیتالله جعفر سبحانی در ادامه سلسله جلسات درس تفسیر خود در تفسیر آیات سوم سوره مبارکه «زمر» روز چهارشنبه، ۱۱ تیرماه، بیان کرد: در جلسه قبل تشریح شد که آیه سوم این سوره در بیان دورغ گویی مشرکان برای عبادت بتهاست. مشرکان با وجود اینکه بتها را به عنوان صاحبان خیر و شر و نیکی در دنیا میپرستیدند به مسلمانان گفتند که ما بتها را فقط برای تقرب به خداوند میپرستیم و هیچ امری را در دست آنها نمیدانیم. این سخن را خداوند در این آیه دروغ مشرکان بیان میکند چرا که رفتار و اعمال آنها در پرستش بتها کاملا با چیزی که گفته شده است متناقض است.
وی ادامه داد: نظیر چنین مضمونی در آیه ۸۱ سوره مریم آمده است که «وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَهً لِیَکُونُوا لَهُمْ عِزًّا» مشرکان برای پرستش معبودانی غیر از خداوند را اختیار کردهاند چرا که معتقدند پرستش این بتها برایشان عزت میآورد و آنها را عزیز میکند. همچنین در آیه ۱۸ سوره یونس خداوند بیان میکند که مشرکان بتهایی را میپرستند که هیچ سود و ضرری برای آنها ندارد اما آنها این بتها را شفیع خود نزد خداوند میدانند «یَقُولُونَ هَؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ» تمام این آیات نشان دهند دورغ مشرکان است چرا که آنها برای خود بتها موجودیتی برای شفاعت و خیر معتقد بودند.
این مفسر قرآن کریم بیان کرد: مسالهای که در این دو آیه اخیر وجود دارد، تمسک محمد بن عبدالوهاب برای کافر خواندن شیعیان و بسیاری از مسلمانان است. او با این دو آیه میخواهد توسل به اولیای خداوند و حضرت رسول اکرم (ص) و زیارت قبر ایشان را باطل کند و توسل به آنان را مانند توسل مشرکان به بتها قلمداد کند که از این راه بتواند حکم کفر مسلمانان و شیعیان معتقد به توسل را صادر کند.
وی افزود: عدم فهم صحیح قرآن و رخنه تفکرات اشتباه و مسموم در اندیشه برخی از مسلمانان باعث شده است که عدهی بسیاری از مسلمانان در طول تاریخ به انحراف کشیده شوند و ثمره این انحراف چیزی جز شکلگیری گروههای تروریستی و خوانخوار نبوده است، گروههایی که به اسم دفاع از اسلام بر اساس فهم ناصحیح خود بر جان مسلمانان افتادهاند. نمونهای از این کج فهمیها و شکلگیری گروههای تروریستی را میتوان در سوریه و بعد عراق مشاهده کرد که بدون شک آتش تمام این نفاقها و حرکتهای تروریستی و کشتار مسلمانان از تفکرات مسموم و موهومی است که هیچ پشتوانه علمی و عقلی ندارد.
آیت الله سبحانی تشریح کرد: این نوع تفکرات از آنجا که هیچ پشتوانه علمی و عقلی ندارد تنها راه مبارز با آنها برخورد علمی همه علمای شیعه و سنی با آنهاست. در حقیقت علمای شیعه و سنت باید از طریق منابع دقیق تفسیری، عقلی اشتباهات فاحشی که در این نوع تفکرات بیراهه از اسلام وجود دارد را روشن کنند و تاریکی که در این نوع تفکرات و نگاههای وهابی گونه وجود دارد را به همه دنیا بفهمانند.
وی ادامه داد: عبدالوهاب این سخنان را به شیعه نسبت میدهد در حالی اندیشه شیعه در مورد توسل با آنچه مشرکان و عبدالوهاب میگوید بسیارمتفاوت است. مشرکان اگر چه در بیان خود بتها را برای تقرب میپرستیدند اما حقیقت این است که آنها برای بتها وجه ربوبی و خیر و شری قائل بودند این در حالی است که مقصود شیعیان از توسل به هیچ وجه اینگونه نیست و توسل به انبیائ و اولیاء الهی را در طول عبادت الهی در کنار عبادت خداوند میدانند.
این مرجع تقلید اظهار کرد: توسل صالحین و شیعیان به اولیاء الهی نوعی درخواست برای شفاعت در پیشگاه خداوند است. شیعیان معتقدند چون انبیاء و اولیای الهی مقام شامخی نزد خداوند دارند و به واسطه عبادت و عبودت او جایگاهی نزد خداوند کسب کردهاند اگر از آنها بخواهند تا از خدا بخواهد دعایشان را مستجاب کند، احتمال استجابت دعایشان بیشتر است و خداوند ممکن است به خاطر آنها دعایشان را مستجاب کند و این درخواست چیزی جز درخواست دعا در حق خودشان نزد خداوند و طلب حاجاتشان از این طریق از خداوند نیست و این مسئله به انحاء مختلف در روایات و دعاهای شیعیان بیان شده است از همین رواست که شیعیان میگویند «یا ایها النبی اشفع لنا عند الله» مسلمانان و شیعیان از بیان این نوع جملات چیزی جز طلب دعا و مغفرت از نبی مکرم اسلام در پیشگاه خداوند را طلب نمیکنند.
وی ادامه داد: علاوه بر اینها توسل به پیامبر گرامی اسلام (ص) و اهل بیت (ع) بر اساس سفارشات قرآن است آنچنان که در آیه ۶۴ سوره نساء «وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِیمًا؛ ما هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر براى این که به اذن خدا در همه امور از او پیروى شود؛ پس چگونه با بهانههایى مانند برقرارى سازش میان دو طرف دعوا، از پیامبر روى مىگردانند؟ اگر آنان پس از آن که با این عمل بر خود ستم کردند نزد تو مىآمدند و از خدا آمرزش مىخواستند و پیامبر نیز براى آنان طلب آمرزش مىکرد، قطعاً خدا را توبه پذیر و مهربان مىیافتند .» در این آیه به وضوح نسبت به شفاعت پیامبر اشاره شده است که اگر آنها از پیامبر درخواست میکردند که از خداوند طلب بخشش و مغفرت کند خداوند قطعا آنها را میبخشید.
این مرجع تقلید تاکید کرد: اگرچه این مضامین در آیات زیادی در قرآن وجود دارد اما آیه ۵ سوره منافقون نیز یکی دیگر از نمونههایی است که اشاره به شفاعت پیامبر (ص) دارد «وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَکْبِرُونَ؛ » بر این اساس توسل شیعیان و برخی دیگر از گروههای اهل سنت به پیامبر (ص) ریشه قرآنی دارد اما متاسفانه وهابیت با عدم پذیرش این اصل هر روز مطالب کذبی را به شیعیان نسبت میدهد و این مطالب کذب را در بین کودکان منتشر میکنند و روزانه تکرار میکنند تا کینه آنها را نسبت به شیعیان زیاد کنند و در نتیجه راه عقل را برای مجاب کردن آنها ببندد.
وی افزود: با وجود این اگر تمام استدلالهای قرآنی و عقلی را به وهابیت بدهید که سخن شما باطل است آنها در مقام توجیهاندیشه غلطشان میگویند که اگر هم توسلی و دعای از پیامبر (ص) بوده است مختص زمان حیات پیامبر بوده و بعد از فوت ایشان این مسئله نیز از بین میرود و توسل بعد از مرگ به ایشان باعث شرک میشود. در حالی که بطلان و بر اساس عقل نبودن این سخن کاملا مشهود است. چرا که چطور ممکن است شی واحدی که پیامبر باشد در یک زمان نماد توحید باشد و در زمانی دیگر نماد شرک، به عبارت دیگر چطور ممکن است که توسل به پیامبر زنده در زمان حیاتش نمادی از توحید و در طول توحید باشد و بعد از مرگش نمادی از شرک شود.
______
شفقنا