اینان، دلهایشان پاک، و کسب و کارشان پاکیزه است و به سبب جلال و عظمت من، یکدیگر را دوست مىدارند و دیگران به وسیله آنان مرا یاد مىکنند.
الزهد، ابن مبارک به نقل از فضاله بن عبید:
داوود علیهالسلام از پروردگارش ـ عزّوجلّ ـ پرسید:… پروردگارا ! مرا از محبوبترین بندگانت باخبر ساز.
فرمود: قدرتمندى که به مردم رحم مىکند و چنان براى مردم حکم میکند که براى خودش حکم مىکند.
و کسى که خداوند به او مالى بخشیده است. پس او در جهت رضایت خداوند و در راه فرمانبرىِ خداوند عزّ وجلّ، از آن خرج مىنماید.
و کسى که جوانى و نیرویش را در راه فرمانبرى از خداوند عزّ وجلّ، صرف مىکند.
و کسى که به دلیل علاقهاش به مسجد همواره دلش آنجا است.
و مردى که زنى زیبا را ببیند که خود را در اختیارش گذاشته است، امّا از ترس خدا او را واگذارد.
و کسى که هرجا باشد، مىداند خدا با اوست.
اینان، دلهایشان پاک، و کسب و کارشان پاکیزه است و به سبب جلال و عظمت من، یکدیگر را دوست مىدارند. دیگران به وسیله آنان مرا یاد مىکنند و با یادم، آنان را یاد مىنمایند.
و نیز کسى که از ترس خداوند ـ عزّ وجلّ ـ، چشمانش اشکبار شود.
متن حدیث:
الزهد لابن مبارک عن فضاله بن عبید :
إنَّ داودَ علیهالسلام سَأَلَ رَبَّهُ عَزَّوجَلَّ : … یا رَبِّ، أخبِرنی بِأَحِبّائِکَ مِن خَلقِکَ اُحِبَّهُم لَکَ ؟
قالَ : ذو سُلطانٍ یَرحَمُ النّاسَ، ویَحکُمُ لِلنّاسِ کَما یَحکُمُ لِنَفسِهِ، ورَجُلٌ آتاهُ اللّهُ مالاً فَهُوَ یُنفِقُ مِنهُ ابتِغاءَ وَجهِ اللّهِ وفی طاعَهِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ، ورَجُلٌ یُفنی شَبابَهُ وقُوَّتَهُ فی طاعَهِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ،
ورَجُلٌ کانَ قَلبُهُ مُعَلَّقا فِی المَساجِدِ مِن حُبِّهِ إیّاها، ورَجُلٌ لَقِیَ امرَأَهً حَسناءَفَأَمکَنَتهُ مِننَفسِها فَتَرَکَها مِنخَشیَهِ اللّهِ، ورَجُلٌ حَیثٌ کانَ یَعلَمُ أنَّ اللّهَ تَعالى مَعَهُ، نَقِیَّهٌ قُلوبُهُم، طَیِّبٌ کَسبُهُم، یَتَحابّونَ بِجَلالی، اُذکَرُ بِهِم، ویُذکَرونَ بِذِکری . ورَجُلٌ فاضَت عَیناهُ مِن خَشیَهِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ.
«الزهد لابن المبارک، ۱۶۱ / ۴۷۱ »
______
مشرق