موعود پایگاه اینترنتی موعود
- شبکه تبلیغات دینى ایوانجلیست ها
دهه ۱۹۶۰ م که در آمریکا و جهان غرب به عنوان دهه ضد ارزشهاى دینى معرفى مى شود، باعث افزایش سریع فرهنگ اعتیاد به مواد مخدر و جنایت و ابتذال فرهنگى در جامعه آمریکا شد. از این دهه به بعد همه ساله شمار جوانان معتاد افزایش مى یابد و فقط در سال ۲۰۰۲م در آمریکا ۲۵ میلیارد دلار براى مصرف مواد مخدر هزینه شده است. ترویج فرهنگ خشونت و ابتذال در فیلمهاى آمریکایى باعث افزایش جنایت در این کشور گردیده است که این مسئله به افزایش تعداد باردارى در میان دختران کمتر از ۱۹ سال، افزایش بیماریهاى مقاربتى و ایدز، خشونت علیه کودکان و زنان، رشد آمار طلاق و سرپرستى خانواده توسط زنان، افزایش هم جنس بازان و بیش از حد شدن جمعیت زندانیان انجامیده است. در آمریکا از هر دو ازدواج یکى از آنها در کمتر از یک سال منجر به طلاق مى شود و ۴۵ درصد کودکان توسط پدر یا مادر تحت کفالت مى باشند.
ایوانجلیست ها با انتقاد شدید به مظاهر فساد فرهنگ سکولار در جامعه آمریکا نفوذى فوق العاده پیدا کرده‌اند(۱۶). آنها در برنامه هاى تلویزیونى در آمریکا فساد اخلاقى در جامعه را معلول دورى از تعلیمات دینى مى دانند و به شدت با ابتذال در رسانه هاى عمومى مانند رادیو، تلویزیون، اینترنت، مجلات وروزنامه ها مخالف اند. مبلّغان انجیل از پیوندهاى محکم خانوادگى طرفدارى مى کنند و روابط غیر مشروع قبل از ازدواج را باعث افزایش سقط جنین در کشور و سست شدن روابط خانوادگى مى دانند(۱۷). آنها در تبلیغات دینى در تلویزیون کوشش مى کنند مراسم عبادى مسیحى در مدارس دولتى و خصوصى الزامى گردد و آموزش مسائل جنسى در مدارس را ابتذال شمرده، با آن به شدت مخالفت مى کنند و مدارس دولتى را مراکز ترویج ارزشهاى ضد دینى در آمریکا مى دانند(۱۸).
شعار مبلّغان انجیل در تلویزیون «شکل دادن افکار نوجوانان»(19) مى باشد. آنها در تبلیغات خود اظهار مى کنند که مى خواهند اخلاق و معنویت را به کشور آمریکا و عزت را به خانواده هاى از هم پاشیده این کشور باز گردانند. آنها در تبلیغات خود مردم را از دوران «عذاب شدید» (Tribulation) به دست دجّال (Anti-Christ) مى ترسانند و اظهار مى دارند دجال به زودى ظهور خواهد نمود و دنیا به عذابى سخت دچار خواهد شد و فقط «مسیحیان دوباره تولدیافته»(20) نجات خواهند یافت.
ایوانجلیست ها اعلام مى دارند که آنها مى خواهند آمریکا را از سکولار اومانیسم (Secular Humanism) نجات دهند و مى کوشند با کنار گذاشتن افراد سکولار از مسئولیتهاى حساس دولتى، ادارى، نظامى و قضایى مسیحیان طرفدار اعتقادات افراطى دینى را جایگزین آنها کنند(۲۱).
براى تحقق این هدف، تلى ایوانجلیست هاى معروف آمریکا مؤسسات آموزش عالى زیر را براى تربیت متخصصان با اعتقادات دینى براى احراز پستهاى کلیدى در کشور به وجود آورده‌اند:
۱ ـ دانشگاه ریجنت (Regent University) : این دانشگاه در ویرجینیابیچ واقـع شده کـه توسط کشیش پات رابرتسون (Pat Robertson) تأسیس گردیده است و در آن بیش از سه هزار دانشجو تحصیل مى کنند. شعار این دانشگاه «رهبرى مسیحیان براى تغییر جهان(۲۲) مى باشد. این دانشگاه براى شبکه تلویزیونى دینى «شبکه سخن پراکنى مسیحیت» سى. بى. ان(۲۳) کارشناس تربیت مى کند.
۲ ـ دانشگاه لیبرتى (Liberty University) : این دانشگاه را تلى ایوانجلیست معروف کشیش جرى فالول (Rev Jerry Falwell) در لینچ برگ، ویرجینیا تأسیس کرده است. در این دانشگاه ۶۵۰۰ دانشجو تحصیل مى کنند.
۳ ـ دانشگاه اورل رابرتز (Oral Roberts University) : این دانشگاه در شهر تُلسا، اُکلاهاما در سال ۱۹۶۳م تأسیس گردید و بنیانگذار آن کشیش اورل رابرترز از تلى ایوانجلیست هاى معروف آمریکا مى باشد.
۴ ـ دانشکده انجیل جیمى سواگارت (Jimmy Swaggart Bible College): این دانشکده توسط جیمى سواگارت در شهر لویسیانا تأسیس گردیده است.
در این مؤسسات آموزش عالى علاوه بر تربیت کادر ادارى دولتى، متخصصان را براى اداره و تولید برنامه هاى تبلیغى مسیحى در ایستگاههاى رادیویى و تلویزیونى آموزش مى دهند. بر اساس آمار ارائه شده در کتاب راهنماى سخن پراکنى دینى در آمریکا(۲۴) تا پایان سال ۱۹۸۵م در آمریکا ۱۰۴۳ ایستگاه رادیویى و ۹۶ ایستگاه تلویزیونى دینى وجود داشته و در سال ۱۹۸۹م تعداد ایستگاههاى رادیویى به ۱۴۸۵ و ایستگاههاى تلویزیونى دینى به ۳۳۶ عدد افزایش یافته است. تا سال ۱۹۸۹م، ۶۴۸ سازمان دینى برنامه هاى رادیویى دینى مسیحى تولید مى کردند و ۴۷۶ سازمان دینى در این کشور مسئولیت تولید برنامه هاى دینى در تلویزیون بر عهده داشتند. تا سال ۱۹۸۹م از آمریکا، ۳۰۱ برنامه رادیویى و تلویزیونى و تبلیغى برون مرزى پخش مى گردید(۲۵). به گفته «انجمن ملى سخن پراکنى دینى» اکنون در آمریکا ۱۵۵۰ ایستگاه رادیویى و ۳۵۰ ایستگاه تلویزیونى دینى در این کشور فعالیت دارند و در این ایستگاهها بیش از ۵۰۰ تلى ایوانجلیست و ۷۵۰ رادیو ایوانجلیست برنامه هاى دینى و تبلیغى مسیحى اجرا مى کنند و هر هفته بیش از ۱۴ میلیون نفر این برنامه هاى تلویزیونى را تماشا مى کنند(۲۶). بودجه سالیانه مؤسسات دینى مسیحى که این برنامه ها را از شبکه هاى رادیو و تلویزیونى دینى پخش مى کنند همه ساله ۲۰ تا ۲۵ درصد افزایش پیدا مى کند. این مؤسسات، شبکه هاى تلویزیون دینى محلى را در شهرهاى آمریکا گسترش داده‌اند. برنامه هاى تبلیغى مسیحى از جانب تلى ایوانجلیست هاى معروف؛ مانند جرى فالول، پات رابرتسون، جیمز رابیسون (James Robison)، جیمى سواگارت و رابرت شولر (Robert Schuller) دائما در حال توسعه است(۲۷).
- اهداف محافظه کاران سیاسى
ایوانجلیست ها در آمریکا عضو فرقه هاى مختلفى از پروتستانها مى باشند. در آمریکا تاکنون بیش از ۱۵۰۰ فرقه در میان پروتستانها به وجود آمده و این تعداد مرتب رو به افزایش است. ایوانجلیست ها با آنکه از فرقه هاى مختلف مى باشند، با یک هدف تبلیغات دینى را انجام مى دهند. از این رو پروتستانها آنها را «مافوق کلیسا»(28) مى نامند و افرادى مانند چارلز گراندیسون فینى (Charles Grandison Finney) (1875-1762م)، دیوایت ال مودى (Dwight L. Moody) (1899-1837م) و بیلى سندى Billy Sunday)(1935-1862م) را رهبران «جنبش تبلیغ انجیل»(29) و «مافوق کلیسا» مى دانند(۳۰).
ایوانجلیست ها خود را به عنوان اثرگذاران مشروع در تغییر فرهنگ آمریکایى و رسانه هاى عمومى و نیز پیشگامان مبارزه علیه سکولار لیبرالیسم در جامعه آمریکا در طول قرن بیستم معرفى مى کنند(۳۱). آنها از مناظرات کلامى با دانشمندان ادیان دیگر به شدت پرهیز مى کنند و از احساسات و وابستگیهاى محلى براى تبلیغات دینى در رادیو، تلویزیون، مجلات و اینترنت به خوبى بهره مى برند. در آمریکا ارتباط نزدیک میان دیدگاههاى محافظه کاران ایوانجلیست با ایدئولوژى محافظه کار سیاسى کاملاً مشهود است.
انگیزه مهم و برجسته ایوانجلیست هاى آمریکایى بسیح مسیحیان جامعه این کشور در راستاى اهداف محافظه کاران سیاسى مى باشد. در آمریکا مطابق آمارهاى مختلف ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون مسیحى در این کشور طرفدار ایوانجلیست ها مى باشند و اکثریت مطلق آنها از حزب محافظه کار جمهوریخواه حمایت سیاسى همه جانبه انجام مى دهند.
ایوانجلیست ها با حضور گسترده در برنامه هاى رادیویى قبل از جنگ جهانى دوم در میان رؤساى جمهورى آمریکا اعمال نفوذ مى کردند. هرى اس. ترومن رئیس جمهورى آمریکا در سالهاى ۱۹۵۳-۱۹۴۵ که از حزب دموکرات بود اعلان مى دارد: «اگر بیدارى اخلاقى و روحانى در آمریکا به وجود نیاید این کشور نابود خواهد شد». ژنرال دوایت دیوید آیزنهاور، از حزب جمهوریخواه و رئیس جمهورى آمریکا در سالهاى ۱۹۶۱-۱۹۵۳ اظهار مى دارد براى جلوگیرى از فاجعه ملى در آمریکا باید حیات نو روحانى به وجود آید». بعد از فتح ژاپن در جنگ جهانى دوم ژنرال داگلاس مک آرتور، حاکم نظامى آمریکا رسما از مبلغان مسیحى دعوت به عمل مى آورد که در ژاپن تبلیغات دینى گسترده انجام دهند. با حمایت دولت آمریکا ایوانجلیست ها بعد از جنگ کره (۱۹۵۳-۱۹۵۰) تبلیغات وسیع دینى را در کره جنوبى و کشورهاى خاور دور و جنوب شرقى آسیا انجام داده‌اند.
در انتخابات ریاست جمهورى آمریکا در سال ۱۹۷۶م ایوانجلیست ها از کاندیداى حزب دموکرات جیمى کارتر که عضو کلیساى بنیادگرایان مسیحى به نام «کنوانسیون بابتیست هاى جنوبى»(32) بود و ادعا مى کرد «مسیحى دوباره تولّد یافته» است حمایت نمودند و کارتر با حمایت همه جانبه ایوانجلیست ها به قدرت رسید. مجله «نیوزویک» سال ۱۹۷۶ را «سال ایوانجلیست ها» نامید. در این انتخابات، ایوانجلیست ها رسما وارد حوزه سیاسى شدند و جامعه آمریکا و جهان در سطحى گسترده متوجه این جریان جدید شدند(۳۳).
از آغاز سال ۱۹۷۹م شعار آنها این است که هنگام آن فرا رسیده که براى تغییر مسیر آمریکا و نجات این کشور، مسیحیان متدین از کلیسا وارد کنگره (پارلمان آمریکا) شوند. مطابق یک نظرسنجى که در سال ۱۹۸۰م انجام شد ۹۰ درصد کشیشان آمریکا اظهار نمودند کلیسا مناسب ترین محل براى بیان مسائل اجتماعى و سیاسى مى باشد. این امر براى تمامى کشیشان ضرورى است(۳۴). در آمریکا بیش از ۴۰۰ هزار کلیسا وجود دارد که ۱۱۰ هزار از آنها در اختیار ایوانجلیست ها قرار دارد.
با نفوذ ایوانجلیست ها در دولت جیمى کارتر (۱۹۸۰-۱۹۷۶) مسئله تحفظ ارزشهاى سنتى خانواده مورد توجّه دولت قرار گرفت.
در انتخابات ریاست جمهورى سال ۱۹۸۰م ایوانجلیست ها از رونالد ریگان حمایت کردند، چرا که وى نیز خود را «مسیحى دوباره تولّد یافته» نامیده و وعده داده بود خواسته هاى آنها را عملى سازد(۳۵).
در روزهاى ۲۸ و ۲۹ آوریل ۱۹۸۰م ایوانجلیست ها در واشنگتن، پایتخت آمریکا اجتماعى بزرگ را با عنوان «واشنگتن براى عیسى مسیح»(36) به وجود آوردند که در آن نیم میلیون ایوانجلیست از سراسر آمریکا شرکت نمودند. در این اجتماعِ دو روزه رهبران ارشد دینى ایوانجلیست ها در سخنرانیهاى خود از دولتمردان خواستند که در مسائل سیاسى و اجتماعى مطابق تعلیمات انجیل عمل نمایند تا مورد تایید آنها قرار گیرند و در پایان، خواسته هاى سیاسى و اجتماعى خود را در یک اعلامیه بیان نمودند. شعار آنها در این جتماع این بود: «نه من گناهکارم، نه تو گناهکارى، بلکه آمریکا گناهکار است و براى نجات آمریکا باید فداکارى نمود»(37).
رونالد ریگان اولین برنامه تبلیغات انتخاباتى براى ریاست جمهورى را در روزهاى ۲۱ و ۲۲ اوت ۱۹۸۰م در رى یونیون آرنا، دالاس در میان ایوانجلیست ها برگزار نمود. در این اجتماع، پانزده هزار تن از نمایندگان ایوانجلیست ها از سراسر آمریکا شرکت داشتند و تعهد نمودند که ریگان را در این انتخابات به پیروزى برسانند(۳۸). بعد از پیروزى قاطع ریگان در این انتخابات، ایوانجلیست ها به عنوان یک قدرت فرهنگى و اجتماعى در جامعه آمریکا ظهور نمودند(۳۹).
رونالد ریگان اولین برنامه تبلیغات انتخاباتى براى دومین دوره ریاست جمهورى خود را در سال ۱۹۸۴ از محل یاد شده در حضور هفده هزار ایوانجلیست از سراسر آمریکا برگزار نمود. در این جلسه تبلیغاتى، ایوانجلیست معروف آمریکا جرى فالول که در دوره اول ریاست جمهورى ریگان کشیش رسمى کاخ سفید شده بود اعلان مى کند که «دیانت و اخلاق از سیاست جدا نیست»(40).
در سال ۱۹۸۳م ریگان طرح «ابتکار دفاع استراتژیک»(41) را در جلسه دینى در میان ایوانجلیست ها اعلام مى کند و از شوروى سابق به عنوان «امپراتورى شیطانى»(42) نام مى برد؛ چرا که ایوانجلیست ها شوروى سابق را امپراتورى شیطانى معرفى مى کردند.
در انتخابات سال ۲۰۰۰م ایوانجلیست ها رسما از جورج دبلیوبوش حمایت کردند و از طرفداران خود خواستند که الگور، کاندیداى حزب دموکرات را شکست دهند. الگور نیز در جلسات سخنرانى انتخاباتى اش از شعار ایوانجلیست ها «عیسى مسیح چه خواهد کرد»(43) بهره گرفته، اعلام مى نمود که وى در تصمیم گیریهاى سیاسى این شعار را مد نظر داشته است(۴۴).
حیدر رضا ضابط
ادامه دارد
منبع: باشگاه‌اندیشه
پی‌نوشت‌ها:
۱۶ – Televangelism, p. 23.
۱۷ – James Davison Hunter, American Evangelicalism, Rutgers University Press, 1983, p. 50.
۱۸ – Televangelism, p. 161.
۱۹ – Shape the minds of the young people.
۲۰ – Born-Again Christians.
۲۱ – Prime Time Preachers, p. 86.
۲۲ – Christian Leadership to Change the World.
۲۳ – Christian Broadcasting Network (CBN).
۲۴ – The Directory of Religious Broadcasting, 1989, Morristown, N.J.
۲۵ – Ibid, p. 4-8; Televangelism, p. 292.
۲۶ – Prime Time Preachers, p. 53.
۲۷ – Prime Time Preachers, p. 55.
۲۸ – Parachurch.
۲۹ – Evangelicalism.
۳۰ – American Evangelicalism, p. 42.
۳۱ – Prime Time Preachers, p. 80.
۳۲ – Southern Baptist Convention.
۳۳ – Prime Time Preachers, p. 126.
۳۴ – Ibid, p. 28.
۳۵ – Anson Shupe & William A.Stacey, Born Again Politics and Moral Majority (New York: Edwin Mellon Press, 1982), p. 16.
۳۶ – Washington For Jesus.
۳۷ – Prime Time Preachers, p. 5.
۳۸ – Televangelism, p. 29.
۳۹ – Ibid, p. 7.
۴۰ – Ibid, p. 36.
۴۱ – Strategic Defense Initiative (SDI).
۴۲ – Evil Empire.
۴۳ – What Would Jesus Do? (WWJD).
۴۴ -Encyclopedia of Fundamentalism, pp. 516-517.
