امامان بسیاری در دعاها، زیارات و احادیث خود از حضرت مهدی(عج) یاد کردهاند، اما امام عسکری(ع) طولانی ترین قنوت را برای سلامت بقیهالله(عج) دارد …
به گزارش موعود طی ۲۸ سال حیات بابرکت امام حسن عسکری(ع)، محل زندگی این امام بزرگوار در یک شهر مسکونی نبود، بلکه به زور خلفای عباسی در پادگان زندگی میکردند و از این جهت ایشان را عسکری نامیدهاند. امام حسن عسکری(ع) اقدامات بسیار مهمی در جهت آشنایی شیعیان با عصر غیبت انجام داده است. شیعه تجربه به امامت رسیدن چند امام خردسال را داشته، اما با شروع عصر غیبت گرفتاری های جدید برای شیعه پیش می آید و این امام بزرگوار، فعالیت های متنوعی برای سرپرستی شیعه انجام داده است.
امام با راهاندازی سازمان وکالت که از زمان امام صادق(ع) برپا شد و اوج فعالیتش در زمان امام عسکری(ع) بود، هدایت شیعیان را انجام می داد. بسیاری از ادعیه، زیارات و احادیثی که فرهنگ شیعه را حفظ کرده، به نقل از ایشان است. پیرامون امام زمان(عج) دعاهایی ذکر شده است و اکثر ائمه(ع) در دعاهای خود خصوصاً در قنوت نمازهایشان برای امام زمان(عج) دعا میکردند. امام حسن عسکری(ع) نسبت به این امر رویکرد جدی و فعال تری داشت. ایشان در قنوت نماز خود در حدود ۱۱ صفحه برای فرزندش که آخرین حجت خدا روی زمین است، دعا میکرد که این امر برای شیعیان جای سوال بود.
امام حسن عسکری(ع) سعی داشتند قبل از شهادت، زمینه آماده سازی شیعیان خود را برای ورود به عصر غیبت آماده سازد. در همین راستا برای تبلیغ تولد فرزندش اقدامات زیادی انجام دادند. ازجمله آنکه حکیمه عمه اش را سراغ قابله های اهل سنت می فرستاد تا شاهد تولد فرزندش باشند.
وی ادامه داد: امام حسن عسکری(ع) تنها کسی است که در دنیا بیشترین عقیقه را انجام داده است؛ امام پس از تولد حضرت مهدی(عج) با فرستادن مبالغی به نقاط مختلف سرزمین های اسلامی درخواست میکردند که برای فرزندش عقیقه انجام شود. در حقیقت این کار امام جنبه تبلیغی برای به دنیا آمدن فرزندش به شمار می رفت. اصولا امام در هر اجتماعی که زندگی میکند به عنوان محور قرار دارد تا جامعه را از ضلالت و فتنه نجات دهد.
امام حسن عسکری(ع) با وجود اینکه تحت نظر شدید نیروهای امنیتی قرار داشت، دست از هدایت شیعه بر نداشت و این کار را به نحو احسن انجام داد. مهم ترین عنصر در زندگی اهل بیت(ع) مبارزه است و فقط شکل مبارزه فرق میکرد؛ امام عسکری(ع) با تربیت شاگردانی برجسته و فعالیت های سرّی شرایط را طوری فراهم کردند که سلاطین هرگز موفق نشدند از ایشان بهانه ای بگیرند.