موعود پایگاه اینترنتی موعود
اصلاً بحث این نبود که روزی، کسی، مقابل هزاران نفر، دست تو را بالا بگیرد و امیری ات را اعلام کند مولا!(۱) اصلاً نیاز نبود که رسول حق(ص)، نام تو را بارها و بارها ببرد و بخواندت: «این است برادرم و وزیرم و جانشین من در میان شما؛ بشنوید و فرمان ببرید»(۲) به خدا مولا، تو از ازل تنها امیرمؤمنان عالم بودی و تا ابد، جز تو کسی شایسته ی لقب «امیر» نیست.
نوزاده بودی؛ همان زمان که در آغوش رسول خدا(ص)، برای نخستین بار خواندی: «حقّا که مؤمنان رستگار می‌شوند؛ آنانی که در نماز خود فروتن اند و از سخنان بیهوده دوری می‌گزینند…»(۳) نبیّ خدا(ص) تو را چنین خطاب کرد: «به خدا قسم که تو امیر آنانی…»(۴) گویی که ردای امیری را، خداوند، فقط برای قامت خیبر شکن تو دوخته بود ای فرمانروای آئین، ای یعسوب الدّین!(۵)
تو را خداوند «امیرمؤمنان» نام نهاد(۶) تا روزی، مؤمنان عالم را از بلندی عرش تا خروارها خاک، گرد هم آوری و گرد پرچم یکتاپرستی، فقط برای خداوند قیام کنی. آن روز، روز نمایش شکوه توست ای مظهر العجایب. روز امیری تو.(۷)
آری مولا؛ آمدنی است روزی که تو پیغمبران الهی را از رنج های هزاره ها برهانی و امامان را از اندوه سده ها رها کنی. آن روز که «فاروق»(۸) بودنت را به نمایش می‌گذاری و میان مؤمنان و کافران، به‌اندازه ی یک دنیا جدایی می اندازی؛ ای وصیِ نخستین! ای سیّد مؤمنان! ای پیشوای تقواپیشگان!(۹)
افتخار من این است که تو پیشوای منی مولا! نه آنکه بتوانم جا پای قدم های تو بگذارم؛ که طاقت طاعت تو را سیّد عابدان نداشت(۱۰)؛ نه آنکه بتوانم پیرو تک تک سخنان تو باشم که شیعه ی تو بودن، زیرکی «سلمان»، صداقت «ابوذر»، اراده ی «عمّار» و علم «مقداد» را می طلبد.(۱۱) امّا همین حرارت محبّت تو، برای من کافی است که سبب شکر هر روزه ام باشی؛ فریاد هر روزه ام که: «سپاس تو را خداوندا برای آنکه آویختنم به درگاه امیر حقیقی مؤمنان است.»(۱۲)
پی نوشت:
۱. اشاره به غدیر و اعلام مولا بودن حضرت امیرمؤمنان علی(علیه السلام) توسط رسول خدا(صلی الله علیه و آله) دارد.
۲. رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در جمع خانواده ی بنی هاشمیان وصایت و خلافت حضرت امیر را اعلام فرمودند: « إِنَّ هَذَا أَخِی وَ وَصِیِّی وَ وَزِیرِی وَ خَلِیفَتِی فِیکُمْ، فَاسْمَعُوا لَهُ وَ أَطِیعُوا »؛ حضرت طوسى، محمد بن الحسن، الأمالی (للطوسی) – قم، دار الثقافه، چاپ: اول، ۱۴۱۴ق.، ص۵۸۳.
۳. آیات اوّل سوره ی مومنان.
۴. طوسى، محمد بن الحسن، الأمالی (للطوسی) – قم، چاپ: اول، ۱۴۱۴ق. ص۷۰۸.
۵. یعسوب الدّین یعنی فرمانروای دین.
۶. کلینى، محمد بن یعقوب، أصول الکافی، ترجمه مصطفوى – تهران، کتاب فروشى علمیه اسلامیه، چاپ: اول، ۱۳۶۹، ج۲؛ ص۵۲- ۵۳.
۷. اشاره به رجعت امیرمومنان و بازگشت پیامبران در رکاب آن حضرت. برای مطالعه بیشتر ن. ک به: پیامبران در لشکر قائم(ع) http://mastoor.ir/content/view/6735/54/
۸. فاروق یعنی جدا کننده حق از باطل و یکی از القاب امیرمؤمنان علی(علیه السلام) است. بخش امامت ( ترجمه جلد ۲۳ تا ۲۷بحار الأنوار)؛ ترجمه موسی خسروی، نشر اسلامیه، ج۵؛ ص۹۲.
۹. امام المتّقین؛ از القاب حضرت امیر.
۱۰. در ضمن روایتی امام سجّاد(علیه السلام) خطاب به امام باقر(علیه السلام) فرمودند: «مَنْ یَقْوَى عَلَى عِبَادَهِ عَلِیِ بْنِ أَبِی طَالِب؟؛ چه کسی می‌تواند همچون علی بن ابی‌طالب عبادت کند؟» (ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب) – قم، علامه چاپ: اول، ۱۳۷۹ ق.ج۴، ص: ۱۴۹)
۱۱. نام شیعیان خاص از زبان امام رضا(علیه السلام) آمده است؛ برای خواندن روایت ن. ک به: طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج، ترجمه جعفرى، تهران، چاپ اوّل، ۱۳۸۱، ج۲، ص۴۹۹-۵۰۲.
۱۲. ترجمه فارسی عبارت « الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوَلَایَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِین.»
پ.میعاد
