موعود پایگاه اینترنتی موعود
عاشورا، انفجار سلطه ظلم و ظلمت و طلوع سرخ فرهنگ ایثار در جامعه اسلامی است.
عاشورا، «نه» بزرگ آئین محمّدی به تمام ستمگران تاریخ است.
عاشورا، اوج عرفان و ایثار پاسداران پیام های آسمانی در پهنه گیتی ا ست
عاشورا، مولود اخلاص و ایمان هفتاد و دو شهید ساحل فرات و بزرگ ترین دانشگاه پرورش فدائیان اسلام راستین است.
عاشورا، پیام آزادی انسان از سلطه زر و زور و تزویر است.
عاشورا، پیام بازگشت به ارزش ها، پیام اصلاحات راستین، پیام انقلاب اسلامی، پیام ایمان، آگاهی و آزادی است.
عاشورا، مکتب استقلال، آزادی و حکومت اسلامی است.
عاشورا، قیامی از نوع جنبش های مدنی، قدرت سالارانه و اقتصاد گرایانه نیست.
عاشورا، قیامی خدا محور است که با حاکمیّت جور، جهل و جبر مبارزه می‌کند و خواهان استقرار دین خدا بر قلّه بلند حاکمیت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی است.
عاشورا، قیامی‌برای معرفی دین خدا، افشای چهره نفاق، اجرای قوانین الهی و جنبشی بزرگ در جهت اصلاحات اسلامی است.
پرچمدار بزرگ حماسه عاشورا و پیشوای آزادی، خواهان اصلاحات همه جانبه اجتماعی و بازگشت به معیارهای بعثت نبوی و حکومت علوی است.
از دیدگاه او اصلاحات راستین هماهنگ سازی کلیه سیاست های کشور با معیارهای قرآن، سنت و آبیاری تمام نخل های جامعه از فرات شریعت است. وقتی حسین از دسترسی به شریعه فرات ممنوع می‌شود، نخل-های بلند دین محمّد می خشکد، برترین انسان های روزگار تشنه جان می سپارند، جاهلیّت با تمام مظاهر خود حاکمیّت می‌یابد و به تمسخر مؤمنان برمی خیزد.
از دیدگاه او:
اصلاحات راستین، حاکمیّت توحید، افزایش اخلاص و گسترش آهنگ خداگرایی در جامعه بشری است.
عاشورا، مقاومت فرزند پیامبر۶ در برابر جریان تحریف مکتب و تحمیق امّت اسلامی است.
عاشورا، قیامی‌برای حمایت از معروف ها و پیکار با منکرات است.
امّت و حماسه جاوید عاشورا
مراسم عاشورای حسینی و عزاداری حضرت سید الشّهدا هر سال در جای جای میهن بزرگ اسلامی، به ویژه در کشورهای شیعه نشین و خانه های پیروان عترت ( برگزار می‌شود. با وجود همه تلاش های دشمنان و بی-برنامگی دوستان و ناآگاهی برخی علاقمندان نسبت به اهداف و ابعاد این حماسه عظیم، عاشوار مشعلی جاودانه وراروی همه نسل ها عصرهاست مبلّغان دین و روحانیان بزرگوار و ع المان دین نگهبانان این «مشعل هدایت» و حافظان این «کشتی نجات دین و امت» بوده و هستند.
مبلّغان دین در آستانه محرم برای حضور در جبهه ای فرهنگی آماده می‌شوند و گویی می روند تا در عملیات عاشورا به فرماندهی حضرت سید الشهداء شرکت کنند. عملیّات عاشورای سال ۶۱ هجری قمری از مدینه تا شام حدود چهار ماه طول کشید. امّا باز آفرینی این قیام و تحلیل و تفسیر آن و تجدید میثاق انسان ها با آن اقدامی جاوید است که با سرنوشت همه مسلمانان و عموم بشریّت پیوند خورده است.
مبلّغان، مرثیه سرایان و شاعران در روشن نگه داشتن مشعل عاشورا نقش اوّل را ایفا می‌کنند و مسؤولیتی بس سنگین و پر ارج بر عهده دارند.
برگزاری مجالس عزاداری و اقامه عزای حسینی، نه تفریح است و نه تجارت. نه مسابقه خودنمایی است و نه راهی برای کسب اعتبار اجتماعی.
مسؤولان هیئت های مذهبی، مبلّغان دینی، ذاکران عاشورایی و مرد م شرکت کننده در جلسات اقامه عزای حسینی هر کدام نسبت به توانایی ها و نقش خویش مسؤولیتی دارند که اگر با آگاهی و اخلاص اقدام کنند، می-توانند، پاداش بزرگ الهی و عنایات خاصّ حسینی را به کف آورند و خدمات فرهنگی شایسته به امّت بزرگ اسلامی ارائه دهند.
انتقال فرهنگ عاشورا به نسل های جدید، تحکیم پیوند امّت اسلامی‌با آرمان های حسین و تجدید میثاق هر ساله با عاشورا، کاری بزرگ و هدفی مقدّس و بخشی از رسالت همه انبیا و اولیای الهی است.
خون مقدّس سید الشهدا پاسدار بزرگ آرمان همه پیامبران و اسلام عزیز است. عالمان دین، مبلّغان و دست اندرکاران مراسم عاشورا، نگهبان این خون الهی، سفینه رهایی و مشعل اخلاص، ایثار و آزادی اند.
وظایف مبلّغان
-گزارش دقیق و درست حوادث عاشورا؛
ـ تفسیر و تحلیل زمینه های پیدایش عاشورا؛
ـ جلوگیری از تحریف اهداف و ابعاد آن؛
ـ پرورش نسل هایی مسلّح به‌اندیشه و اخلاق عاشورایی؛
ـ تبیین عاشورا به عنوان بزرگ ترین اقدام اصلاح طلبانه در تاریخ اسلام.
روحانیّت شیعه، باغبان باغ بیداری، اخلاص، عدالت، آگاهی و آزادی است؛ باغی که پیامبر خدا۶ نهال توحید را در آن کاشت و سید الشهدا برای آبیاری آن «تشنگی» را تحمل کرد و خون خویش را تقدیم داشت.
روحانیّت شیعه نگهبان گلستان سرسبز ایمان و امامت و عدالت است.
روضه خوانی راستین چیزی جز نگهبانی از ارزش های اعتقادی و اجتماعی و افشای منکرات اجتماعی نیست و چه بسیار دعبل ها و کمیت ها که در رثای آل علی و احیای فرهنگ عاشورا رنج فقر، آوارگی، زندان و شکنجه را به جان خریده‌اند. مبلّغان راستین فرهنگ عاشورا خود از یاران فداکار سرور جوانان بهشت اند. که در سراسر تاریخ و گستره زمین عشق آزادی بخش حسینی در دل دارند و فریاد «یا لیتنا کنّا معکم فنفوز فوزا عظیما» را بر لب.
مراسم با شکوه و مردمی عاشورا، فریاد برائت و ولایت امّت اسلامی است که به یاد سیّد الشهدا در گذرگاه عبور و مرور نسل ها تکرار می‌شود و جاده بهشت و جهنّم را فرا دید انسان ها قرار می دهد و عالمان دین و مبلّغان مخلص عاشورایی، پلیس و راهنمای دلسوز و مخلص و پرتلاش این راه پرحادثه و سرنوشت سازند.
عاشورای حسینی، نهضتی، اعتقادی، اخلاقی و سیاسی است که لرزه بر اندام کفّار و منافقان و بیدادگران می-افکند و روحانیّت شیعه مفسران، معلّمان و مدافعان این قیام قدسی بوده و هستند و خواهند بود.
عاشورای حسینی، دفاعی تمام عیار در برابر غاصبان مقام امامت امت اسلامی، تحریفگران اسلام ناب محمّدی، یغماگران اموال اجتماعی، دشمنان قرآن، عدالت، امنیّت و آزادی است.
عالمان دین و امّت اسلامی‌با بزرگداشت عاشورا، جهان بینی توحیدی، بعثت نبوی، ولایت علوی و عصاره تمام فضیلت ها؛ یعنی، امامت عترت ( و قانون شریعت را پاس می دارند و سلطه کفّار خارجی، نفوذ مشاوران بیگانه، می‌گساران، غارتگران، سگ بازان و ناپاکان را در سیاست، اقتصاد، فرهنگ و هنر دنیای اسلام نفی می‌کنند.
عاشورا، همیشه طبل رسوایی ستمگران، سازشکاران، مرعوبان و فریفتگان قدرت های شیطانی را نواخته است و می نوازد و آژیر بیداری توده های ناآگاه و فریب خورده را به صدا در می آورد. و فرزندان قرآن، محمد و علی را به آگاهی، همدلی و جهاد فرا می خواند.
تحریف دین، غصب مقام عترت (، ذلّت و زبونی مسلمانان، جعل حدیث و کتمان قرآن، گسترش فقر، فساد، تبعیض، وابستگی به دشمنان خارجی و اقتدار منافقان داخلی، بیماری ها، خیانت ها و فاجعه هایی است که عاشورا برای محو آن شکل گرفت و مبلّغان عاشورائی همیشه با آن به نبرد برمی خیزند.
آن ها که امروز به دلیل نیازهای اقتصادی و صنعتی سازش با آمریکای خونخوار را ترویج و تجویز می‌کنند، هرگز نمی توانند، شهادت کودکان کربلا و تحمل تشنگی و مقاومت تا سرحدّ شهادت را در قیام حسینی توجیه کنند.
آن ها که «مردم سالاری» بدون دین شناسی و دین مداری را مشروع جلوه می دهند، طبعاً مقاومت هفتاد و دو تن در برابر هفتاد هزار و صد هزار نیروی مجهّز یزید را کاری لغو، حرکتی غیر دموکراتیک و مبارزه با «مردم سالاری» تلقی خواهند کرد و آن را محکوم خواهند نمود.
جریان عاشورا مشعلی پرفروغ است. از یک سو زشتی جهل، فریب، بیداد و تبلیغات دروغین باند اموی را نشان می دهد و از سوی دیگر، راه مقابله، انجام وظیفه و دریدن پرده های فریب را آشکار می سازد و شاید به همین دلیل است که در احادیث نبوی ۶ حسین بن علی ( به عنوان مصباح هدایت و کشتی نجات معرفی می‌گردد.
نهضت مقدس اسلامی پس از شهادت پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم و یاران فداکار وی، با نفاق و تغییر ماهیّت برخی همراهان قدیمی، کتمان رهنمودهای رهبر اصلی، تغییر نسل و تحریف اندیشه های نبوی صلی الله علیه و آله و سلم توسط باند حاکم نزدیک بود برای همیشه فراموش شود. قیام مقدّس امام حسین نهضتی به منظور نجات دین، نجات امّت و نجات بشریّت بود.
هدف قیام حسینی
امام حسین در نامه ای که به سران و بزرگان بصره نوشت، فلسفه قیام مقدس خویش را چنین توضیح می دهد.
«… و قد بعثت رسولی الیکم بهذا الکتاب و انا ادعوکم الی کتاب الله و سنه نبیّه ۶ فانّ السنه قد امیتت و انّ البدعه قد احییت و ان تستمعوا قولی و تطیعوا امری اهدکم سبیل الرّشاد. و السلام علیکم و رحمه الله(۱)؛
… اکنون این نامه را توسط فرستاده خود نزد شما می فرستم و شما را به کتاب خدا و سنت پیامبرش ـ که درود خدا بر او و خاندانش باد ـ فرا می خوانم. به راستی که سنّت نبوی۶ زدوده شده و بدعت ها زنده گشته است. اگر سخن مرا بشنوید و دستورم را فرمان برید، شما را به راه هدایت و درست رهبری می‌کنم. درود و رحمت خدا بر شما باد. »
همان بزرگوار در وصیّت نامه ای که برای برادرش محمّد بن حنفیه نوشت، پس از اقرار به توحید، نبوت و سایر عقاید اسلامی، هدف خود را از قیام، چنین تشریح می فرماید:
«وانّی لم اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و ظالما و انّما خرجت لطلب الاصلاح فی امّه جدی ارید ان امر بالمعروف و انهی عن المنکر و اسیر بسیره جدّی و ابی علی بن ابی طالب (۲)؛
من از روی هوس، سرکشی، تبهکاری و ستمگری قیام نکردم. تنها به انگیزه اصلاح در امت جدّم برخاستم. می خواهم به نیکی ها امر کنم و از بدی ها بازدارم و روش جدّ خود و پدرم علی بن ابی طالب را دنبال کنم. »
مبلّغان گرامی اگر همچون شهید هاشمی نژاد «درسی را که حسین به انسان ها آموخت»، به خوبی فراگیرد و همان را به امّت اسلامی‌بیاموزند، خدمتی بزرگ را به جهان بشریّت تقدیم می دارند و زمینه اعتقادی، رفتاری آزادی بشریّت را فراهم می آورند.
بزرگ ترین مشکل روانی، اخلاقی امّت اسلام هنوز هم حبّ مال و بیم مرگ است و عاشورا هر دو بیماری خطرناک را درمان می‌کند. دکتر اقبال لاهوری چه زیبا سروده است:
مؤمن و پیش کسان بستن نطاق مؤمن و غداری و فقر و نفاق
با پشیزی دین و دولت را فروخت هم متاع خانه و هم خانه سوخت
«لا اله» اندر نمازش بود و نیست نازها اندر نیازش بود و نیست
نور در صوم و صلاه او نماند جلوه ای در کائنات او نماند
آن که بود الله او را ساز و برگ فتنه او حبّ مال و ترس مرگ
رفت از او آن هستی و ذوق و حضور دین او اندر کتاب و او بگور
تا جهاد و حج نماند از واجبات رفت جان از پیکر صوم و صلاه
روح چون رفت از صلاه و از صیام فرد ناهموار و ملّت بی نظام
سینه ها از گرمی قرآن تهی، از چنین ملّت چه امید بهی
با آرزوی رویش اندیشه های قرآنی و عرفان حسینی در ذهن و قلب همه فرزندان امّت اسلام.
پی نوشت:
۱) موسوعه کلمات الامام الحسین علیه السلام، ص ۳۱۵، حدیث۲۸۵.
۲) همان ص ۲۹۱، حدیث۲۶۲.
منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره۱۵.
