موعود پایگاه اینترنتی موعود
مثلث ریاض ـ آنکارا ـ دوحه به خوبی می‌دانند که آمریکا پس از خروج از بغداد توان مداخله نظامی در منطقه خاورمیانه ندارد، از این رو تلاش گسترده‌ای برای تحت فشار قراردادن دمشق در عرصه سیاسی آغاز کرده‌اند.
به گزارش فارس، رسانه های عربی و بین المللی خبری از اظهارات شاه عربستان مخابره کردند و به عنوان اعتراض و گلایه نسبت به اقدام روسیه و چین در وتو قطعنامه جبهه عربی-غربی علیه سوریه اعلام داشته که” در روزگار ترسناکی هستیم”.
شاه سعودی که هر روز به دستورش تعدادی از مردم مبارزه منطقه قطیف و بحرین و یمن به خاک و خون می غلتند، اکنون ناراحت و عصبانی است که چرا مسکو و پکن از ورود ناتو به دمشق ممانعت می‌کنند؟در طول پادشاهی عبدالله بن عبدالعزیز آل سعود واشنگتن چند بار از حق وتو به نفع رژیم صهیونیستی،استفاده کرده ولی نه اعراب خلیج فارس و نه اتحادیه عرب به کاخ سفید اعتراض خشک وخالی نکرده‌اند.
سیاست خارجه ریاض در قبال دمشق در طول چند ماه اخیر فعالترین روزگاران خود در طول حیات سیاسی دولت سوم آل سعود(۱۹۰۲ ـ ۲۰۱۲ ) داشته است و هیچگاه سیاست خارجه این رژیم عشیره ای ـ سلفی به‌اندازه این مدت درعرصه بحران سوریه، اینقدر فعال و پویا نبوده است.
یکی از شاخص‌های برجسته سیاست خارجی آل سعود که بطور ویژه در انحصار خاندان فیصل بن عبدالعزیز و فرزندش سعود الفیصل بوده، محافظه کاری و عدم تحرک شتابان بوده ولی در قبال سوریه این سیاست ناهنجار و منفعل بوده و حتی در طول یازده ماه اخیر دنبال روی دوحه و آنکارا بوده است.
برخی از آگاهان به مسائل منطقه خلیج فارس برخلاف نظریه فوق معتقد بوده که ریاض به دلیل درگیری به مسائل منطقه شرقیه و نفتخیز همزمان با بحران در بحرین و یمن، در گستره بحران سوریه پشت دوحه ـ آنکارا مخفی شده بود ولی اخیرا به دلایل کاهش توان و ظرفیت ترکیه و قطر در توسعه پهنه مشکلات سیاسی و امنیتی سوریه، آل سعود ناچار شده تا در این عرصه، حضور فعالی داشته باشد.
سعودی‌ها از دو جبهه شدن شورای امنیت و اقدام روسیه و چین در وتو قطعنامه کشورهای غربی و عربی علیه سوریه، احساس نگرانی وتهدید نموده وسعی داشته در جبهه عربی ـ غربی بیشتر فعال و پویا گردد.
سعودی‌ها برای اولین بار در تاریخ نسبت عملکرد سازمان ملل ابراز انتقاد کرده و کارکرد این سازمان در قضیه سوریه به فال شوم گرفته و مدعی شد که اعتماد جهانی به سازمان ملل دچار لرزش شد.
ریاض زمانیکه از عملکرد شورای امنیت ناامید شده، اقدام به یک رفتار انتحاری بدون بررسی و سنجش زد و پش‌نویس قطعنامه‌ای جدید علیه سوریه در مجمع عمومی سازمان ملل توزیع کرد.
تحرک ریاض در سازمان ملل علیه سوریه به نظر تحلیلگران یک اقدام نسنجیده بوده و بطور طبیعی با موضعگیری مسکو روبرو شد؛ این پیش‌نویس نیز شبیه پیش‌نویسی بوده که اعراب با همکاری جبهه غربی (آمریکا، فرانسه، انگلیس) در شورای امنیت علیه سوریه ارائه کرده اما روسیه و چین آن را قاطعانه وتو کردند.پس از مخالفت سریع روسیه به طرح سعودی، ریاض از طرح پیش‌نویس خود علیه سوریه، عقب‌نشینی کرد. و خبرهای توزیع این طرح را رسما تکذیب نموده ویک عقبگرد آشکار نمود.
بر این اساس عربستان سعودی از انواع سناریوهای براندازی نظام سیاسی در دمشق و انواع سناریوهای مداخله خارجی در سوریه حمایت کرده است.
این پیش‌نویس که به طرح صلح عربی در پهنه سوریه موسوم است، در حقیقت به دنبال اهداف زیر است:
۱ ـ بستر سازی جهت تضعیف دولت مرکزی سوریه در مقابل تهاجم نظامی
۲ ـ زمینه سازی برای تقویت جبهه معارضه مسلح در قبال دمشق
۳ـ فضا سازی جهت انواع مداخله خارجی در سوریه
۴ ـ خلق شرایط سیاسی ـ امنیتی جهت براندازی و سقوط دولت بشار اسد.
این رفتار و این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که برخی منابع از اختلافات شدید عربستان و قطر بر سر رهبری جبهه کشورهای عربی موسوم به میانه‌رو خبر می‌دهند. مثلث ریاض ـ دوحه ـ آنکارا در ماه‌های گذشته با همکاری آمریکا ـ اتحادیه اروپا، بشدت علیه سوریه فعالیت کرده و فشارهای غربی ـ عربی بر سوریه تحمیل کردند.
مثلث ریاض ـ دوحه ـ آنکارا پس از صدور وتوی از سوی مسکو ـ پکن سعی کرده آمریکا را ترغیب به مداخله نظامی در سوریه نمایند و تشدید تبلیغات روانی درباره دخالت ماشین جنگی ارتش کاخ سفیددر سوریه در این راستا بوده است.
در حالی که منابع مطلع اعلام کرده که وزیر خارجه آمریکا از ناتوانی و محال بودن اقدام نظامی مستقیم آمریکا سخن گفته است، به نظر برخی از تحلیلگران پس از گشوندن آتش تهیه جنگ روانی پنتاگون علیه سوریه ارتش آمریکا هم اکنون درحال بررسی و ارزیابی امکان مداخله و ورود تجاوزکارانه به سوریه است.
مثلث ریاض ـ آنکارا ـ دوحه بخوبی می‌دانند که آمریکا پس از خروج از بغداد توان و ظرفیت مداخله نظامی در منطقه خاورمیانه ندارد. از افندی های آنکارا و امیران آل ثانی وشیوخ آل سعود می پرسیم آیا با مداخله نظامی ناتو در سوریه رژیم صهیونیستی در امان و امنیت خواهد ماند؟
