موعود پایگاه اینترنتی موعود
ولایت اوصیا و خلفای دوازده‌گانه حضرت خاتم الانبیا(ص)، ولایت_مطلقه_کلیه الهی است و به دلیل عدم جواز تفکیک، بر هر صاحب ادراکی واضح و روشن است که خلیفه و جانشین هرکس، حتماً باید بتواند از عهده کارهای آن کسی که سمت جانشینی او را دارد، برآید و الا جانشینی و نیابت او رأساً غلط و موجب اختلاف و اختلال خواهد بود.
آنکه مختار و برگزیده خدا برای ولایت، ریاست، فرمان‌فرمایی بر جمیع ممکنات و تصرف در محیط عالم امکان برای حفظ نظام احسن است؛ وجود مبارک عقل کل و هادی سبل و خاتم رسل، محمدبن عبدالله‌بن عبدالمطلب بن هاشم‌بن عبدمناف (ص) است. به دلیل آنکه آن بزرگوار را خصایص و امتیازهایی است که خداوند متعال هیچیک از پیغمبران خود را به آن خصایص و امتیازها و آثار معرفی نفرموده است:
- اول آنکه خلقت نوری او را بر همه ممکنات مقدم داشته؛
- دوم آنکه پیش از آنکه خدا، آدم ابوالبشر را بیافریند، به هزارها سال، به حکم «كُنْتُ نَبِیاً وَ آدَمُ بَیْنَ الْمَاءِ وَ الطِّین» نبی بوده؛
یعنی من نبی بودم، در حالتی که آدم میان آب و گل بود؛ یعنی هنوز آدم آفریده نشده بود. - سوم آنکه هیچیک از انبیا و مرسلان قبل از آن حضرت، ادعای چنین مرتبه و مقامی را نکردند؛
- چهارم ایمان او به خدا، مقدم بر تمام مخلوقات بوده؛
- پنجم خداوند متعال او را اول_المسلمین نامیده؛
- ششم قیامت را مخصوص او قرار داده؛
- هفتم لوای_حمد را در قیامت اختصاص به او داده؛
- هشتم منبر را در قیامت خاص او قرار داده؛
- نهم او را افضل و اشرف و اکمل تمام انبیا و مرسلان و ملائکه مقربین گردانیده؛
- دهم خدا عهد رسالت او و ولایت او و اوصیای او را در عالم میثاق از تمام انبیا و مرسلان و ملائکه مقربان گرفته…
- یازدهم او را ( قائم مقام خود در تمام عوالم قرار داده؛
- دوازدهم او را سید، مقتدا و پیشوای انبیا و مرسلان و ملائکه مقربین قرار داده؛
- سیزدهم او را شاهد_اعمال تمام خلایق قرار داده؛
- چهاردهم او را با جسم ناسوتی به هفت آسمان‌ها بالا برده و از کرسی و سدره_المنتهی گذرانیده؛
- پانزدهم هشت بهشت عالم آخرت و درجات و انواع نعمت‌های آن را به او نشان داده و درکات هفت دوزخ را نیز به رأی العین مشاهده نموده؛
- شانزدهم او را در تمام طبقات عالم بالا، تا عرش اعلی سیر داده و از حجابات گذرانیده و در دربار عظمت و کبریایی خود، راه داده و به مقام «فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنی» نشانیده و در جایی که بین حبیب و محبوب هیچ واسطه نبوده به تشریف سخنان و خطاب‌های الهیه مشرف و مخاطب شده و به گفت و شنود اسراری بی‌شمار مخاطب شده؛
- هفدهم خدای متعال اطاعت او را اطاعت خود و معصیت او را معصیت خود و رضای او را رضای خود و خشم و غضب او را خشم و غضب خود خوانده؛
- هجدهم نور مقدس او را علت ایجاد کلیه موجود قرار داده؛
- نوزدهم اوصیای دوازده‌گانه او را افضل تمام انبیا و مرسلان و ملائکه مقربان قرار داده است و در فضایل و کمالات نفسانیه و امامت و ولایت کلیه، به استثنای مقام نبوت و رسالت، آنها را هریک بعد از دیگری ردیف او قرار داده؛
- بیستم، خداوند متعال به حکم «وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» رفعت ذکر او را با ذکر خود توأم قرار داده است که در اذان‌ها و اقامه‌های نمازها و خطبه‌ها و جمعه‌ها و جماعت‌ها، هر کجا «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّاالله» گفته شود، دنباله آن «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله» نیز گفته شود.
