موعود پایگاه اینترنتی موعود
کشتار وهّابیان در عتبات عالیات به راستى صفحه تاریخ را سیاه کرده و لکّه ننگ همیشگى بر پیشانى وهّابیان نهاده است
(صلاح الدین مختار) که خود وهّابى است مىنویسد: در سال ۱۲۱۶ امیر سعود با لشگر انبوهى از مردم نجد و عشایر جنوب و حجاز و دیگر نقاط، به قصد عراق حرکت کرد، در ماه ذى قعده به کربلا رسید و تمام برج و باروى شهر را خراب کرد، و بیشتر مردم را که در کوچه و بازار بودند به قتل رساند، نزدیک ظهر با اموال وغنایم فراوان از شهر خارج شد. آنگاه خمس اموال غارت شده را خود سعود برداشت و بقیه را به نسبت هر پیاده یک سهم و هر سواره دو سهم بین لشگریان تقسیم نمود.
تاریخ المملکه السعودیه ۷۳/۳.
(شیخ عثمان نجدى) از مورخان وهّابى مىنویسد: وهّابیان به صورت غافلگیرانه وارد کربلا شدند و بسیارى از اهل آنجا را در کوچه و بازار و خانهها کشتند روى قبر حسین(ع) را خراب کردند و آنچه در داخل قبّه بود به چپاول بردند و هرچه در شهر از اموال، اسلحه، لباس، فرش، طلا، وقرآنهاى نفیس یافتند، ربودند، نزدیک ظهر از شهر خارج شدند در حالى که قریب به دو هزار نفر از اهالى کربلا را کشته بودند.
عنوان المجد فى تاریخ نجد: ۱۲۱۱، حوادث سال ۱۲۱۶
(میرزا ابو طالب اصفهانى) در سفرنامه خود مىنویسد: هنگام برگشت از لندن و عبور از کربلا و نجف دیدم که قریب بیست و پنج هزار نفر وهّابى وارد کربلا شدند وصداى «اقتلوا المشرکین واذبحوا الکافرین» مشرکان را بکشید و کافران ذبح کنید، سر مىدادند، بیش از پنج هزار نفر را کشتند و زخمیها حساب نداشت، صحن مقدس امام حسین (ع) از لاشه مقتولین پر، و خون از بدنهاى سر بریده شده روان بود.
بعد از یازده ماه مجدّداً به کربلا رفته بودم دیدم که مردم آن حادثه دلخراش را نقل و گریه مىکنند به طورى که از شنیدن آن، موها بر اندام راست مىشد.
مسیر طالبى ۴۰۸.
وهّابیان بعد از کشتار بى رحمانه اهل کربلا و هتک حرمت حرم حسینى (ع) با همان لشگر راهى نجف اشرف شدند، ولى مردم نجف بخاطر آگاهى از جریان قتل و غارت کربلا و آمادگى دفاعى به مقابله برخواستند و حتى زنها از منزلها بیرون آمده و مردان خود را تشجیع و تحریک به دفاع مىکردند تا اسیر قتل و چپاول وهّابیان نشوند.
و در سال ۱۲۱۵ نیز گروهى براى انهدام مرقد مطهر حضرت امیر (ع) عازم نجف اشرف شدند که در مسیر با عدّهاى از اعراب در گیر شده و شکست خوردند.
ماضی النجف وحاضرها ۳۲۵/۱.
