آیا صحیح است آنچه را که ذهبى از امام غزالى در باره عمربن الخطاب نقل کرده است که او ابتداء در روز غدیر خم با حضرت علی بیعت کرد، ولى پس از رحلت پیامبر ـ صلى الله علیه و آله سلّم ـ تحت تأثیر هواى نفس و حبّ ریاست و جاه طلبى قرار گرفت و به آن بیعت پشت کرد؟
سیر اعلام النبلاء ۱۹: ۳۲۸. «ذکر ابوحامد فی کتابه سر العالمین و کشف ما فی الدارین، فقال: فی حدیث
من کنت مولاه فعلی مولاه: ان عمر قال لعلی: بخ بخ. أصبحت مولى کل مؤمن، قال ابوحامد: هذا تسلیم
ورضى ثم بعد هذا غلب الهوى حباً للریاسه، وعقد البنود وأمر الخلافه ونهیها، فحملهم على الخلاف فنبذوه
وراء ظهورهم، واشتروا به ثمناً قلیلا فبئس ما یشترون.».
«هذا تسلیم و رضى ثم بعد هذا غلب الهوى حبّاً للریاسه..»