موعود پایگاه اینترنتی موعود
از جمله خاندانی که در زیارت عاشورا مورد لعن و نفرین خاندان پیامبر(صلی الله علیه واله) قرار گرفته‌اند بنی‌امیه و آل‌ابی‌سفیان هستند.
بنا به پیشینه تاریخی، هویت فردی و اجتماعی بنی‌امیه و تقابل با اسلام و به شهادت رساندن مسلمانان و اهل‌بیت(علیه السلام) تحقیر مقدسات، ظلم و جور علیه انسان‌های بی‌گناه… و در کارنامه اعمال بنی‌امیه به وفور مشاهده می‌شود.
«و لعن‌الله بنی‌امیه قاطبه»
بنی‌امیه چه کسانی بودند؟
بنی‌امیه خاندانی هستند که در دوران حکومت خود، لطمات بسیاری بر اسلام و مسلمین وارد ساختند و از هیچگونه ظلم و ستمی‌بر اهل‌بیت (علیه السلام) و شیعیان آنها دریغ نورزیدند.
در تفاسیر شیعه و سنی ذیل آیه شریفه: « وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْنَاکَ إِلَّا فِتْنَهً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَهَ الْمَلْعُونَهَ فِی الْقُرْآَنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا یَزِیدُهُمْ إِلَّا طُغْیَانًا کَبِیرًا»۱ آمده است: پیامبر(صلی الله علیه واله) در خواب دیدند که بنی‌امیه بر منبر ایشان همچون بوزینه‌ها جست و خیز می‌کنند پیامبر(صلی الله علیه واله) از آن امر محزون گشتند و فرمودند: این بهره ایشان از دنیاست، به سبب اسلامی‌که به ظاهر اختیار کردند و در آخرت نصیبی جز آتش دوزخ نخواهند داشت. نقل شده است که پس از این واقعه دیگر کسی لبخند بر صورت پیامبر ندید تا ایشان از دنیا رفتند.
پیامبر(صلی الله علیه واله) درباره بنی‌امیه چنین می‌گویند: اول کسی که سنت مرا تغییر می‌دهد مردی از بنی‌امیه است.
وقتی از امام حسین(علیه السلام) درباره بنی‌امیه سوال کردند ایشان فرمودند: ما و آنان دو دشمنی هستیم که نزاعمان بر سرمساله خداست.
بنی‌امیه پس از رحلت پیامبر(صلی الله علیه واله) در حدود نود سال خلافت کردند و در این مدت یکی پس از دیگری ظلم‌ها و ستم‌های بی‌شماری بر اهل بیت(علیه السلام) و شیعیان وارد ساختند.
ا
ز خلفای این شجره معلونه می‌توان به معاویه، یزید، مروان، عبدالملک، ولید، سلیمان، عمربن عبدالعزیز، هشام و… نام برد.
صاحب کتاب مکیال المکارم فی فوائد الدعا للقائم۵ در باب تکالیف مومنین در عصر غیبت بر مداومت لعن بنی‌امیه اشاره می‌نمایند و به روایتی از امام محمد باقر(علیه السلام) اشاره می‌کنند که ایشان فرمودند: هر گاه نماز واجبی را به پایان بردی، جز با لعنت کردن بر بنی‌امیه از جای خود حرکت مکن.
*آل ابی سفیان
اَللهُمَ الْعَنْ أباسُفْیانَ
با آغاز بعثت پیامبر (صلی الله علیه واله) موج مخالفت با ایشان نیز آغاز گردید. یکی از اصلی‌ترین سردسته‌های مخالفین، ابوسفیان بود که جنگ‌های بسیاری را نیز علیه پیامبر رهبری کرد. در جریان فتح مکه بسیاری از مردم و از جمله خاندان ابوسفیان و خاندان بنی‌امیه می‌پنداشتند که پیامبر انتقام تمام دشمنی‌های این چند ساله را از آنها خواهد گرفت. اما پیامبر رحمت‌للعالمین (صلی الله علیه واله) نه تنها از آنها انتقام نگرفت، بلکه خانه ابوسفیان را محل امن قرار داد، شاید با این لطف و مرحمت پیامبر، ابوسفیان دست از عداوت و دشمنی خود بردارد. ابوسفیان پس از این واقعه و از روی نفاق و دورویی، به ظاهر مسلمان شد، ولی هیچ‌گاه دست از دشمنی با خاندان رسالت برنداشت.
دودمان ابوسفیان مشرک بودند و درگیری و مبارزه آنها با اساس اسلام؛ عامل لعن آنها در این زیارت است. پیامبر(صلی الله علیه واله) در مورد این شجره ملعونه فرموده بودند:«الخِلافَهُ مُحَرَّمَهُ عَلی آلِ اَبی سُفیان» خلافت بر آل ابی سفیان حرام است.
پس از اینکه عثمان به عنوان خلیفه سوم مسلمین انتخاب گردید، ابوسفیان در جمع خاندان بنی‌امیه چنین گفت: من در این مدت در آرزوی چنین روزی بودم. حال که قدرت به دست خاندان امیه افتاده است، سعی کنید که از آن به خوبی محافظت کنید و آن را بین خودتان موروثی نمایید. این سلطنت است نه چیز دیگر، من به بهشت و جهنمی‌باور ندارم.
شرک و نفاق و دشمنی ظاهری و مخفیانه این خاندان به حدی بود که به راستی مصداق بارز شجره ملعونه در قرآن کریم قرار گرفتند و شایسته لعن ابدی بودند.
انتهای خبر/ ز.ح
