موعود پایگاه اینترنتی موعود
منظور از قیام با شمشیر، همان اتکاى بر قدرت است، تا مردم نپندارند که این مصلح بزرگ به شکل یک معلم یا یک واعظ عمل مى کند، بلکه او یک رهبر مقتدر الهى است که امان را از ستمگران و منافقان مى گیرد.
به گزارش موعود مسلم است که امام مهدى(عج) نیز مانند پیامبر اکرم(ص) نخست اعلان دعوت عمومى مى کند و در آغاز ظهورش، مردم را از پیام انقلاب خود آگاه مى سازد و اتمام حجت مى کند. در این میان عده اى دعوتش را مى پذیرند و راه سعادت پیش مى گیرند و عده اى به مخالفت برمى خیزند که امام مهدى(عج) در برابر این ها قیام مسلحانه مى کند. چنانکه امام جواد(ع) فرموده است: (وقتى ۳۱۳ نفر یاران خاص حضرت قائم (عج) به خدمتش در مکه رسیدند، حضرت دعوتش را به جهانیان آشکار مى سازد، و وقتى که این تعداد به ۱۰ هزار نفر رسید، به اذن خدا قیام مسلحانه مى کند و خروج مى نماید). (۱)
و اما درباره قسمت دوم پرسش باید گفت که ظاهرا مقصود از خروج با شمشیر مأموریت به جهاد و توسل به اسلحه براى اعلاى کلمه حق است، و اینکه با هیچ یک از کفار به مصالحه نمى نشیند. زیرا (شمشیر) همیشه کنایه از قدرت و نیروى نظامى بوده و هست، همان گونه که (قلم) کنایه از علم و فرهنگ است و نیز از قدیم معروف بوده که کشور با ۲ چیز اداره مى شود: قلم و شمشیر.
پس منظور از قیام با شمشیر، همان اتکاى بر قدرت است، تا مردم نپندارند که این مصلح بزرگ به شکل یک معلم یا یک واعظ عمل مى کند، بلکه او یک رهبر مقتدر الهى است که امان را از ستمگران و منافقان مى گیرد.
پی نوشت ها:
۱. بحار الانوار، علامه مجلسى، ج ۵۲، ص ۲۸۳.
منبع: شبستان
