کجا و چه زمانی باید نیایش کرد؛ از زمانها تا مکانهای مقدس

اصول و آئین عبادت و نیایش در اسلام خیلی ساده است و بیشتر تاکیدات بر حضور قلب و توجه دادن دل به سوی خدا تمرکز دارند.

به طور کلی در اصول دینی نیامده که عبادت و نیایش باید حتما در جای خاصی انجام شود، مگر برای برخی عبادات و اعمال مشخص که دارای شرایطی هستند و یکی از شرایط آنها مکان خاص سفارش شده می‌باشد. البته به طور کلی آرامش، بیشتر هنگامی‌بدست می آید که محیطی که در آن به سر می‌بریم، آرام و مناسب باشد. یافتن آرامش جسم و روح در میان ازحام و شلوغی کار دشواری است.

در آئین اسلام برخی مکانها خاص و مقدس هستند که به حضور و عبادت و اعمال خاص در آنها سفارش شده است.

– حرم و کعبه

از امام رضا (ع) روایت شده است که فرموده‌اند: هیچ کس توقف نکند بر این جبال و کعبه، جز آنکه دعایش اجابت گردد، پس دعای مومنین برای آخرتشان و دعای کفار برای دنیایش اجابت گردد.

– صحرای عرفه

روایت شده است که گناه بخشوده نخواهد شد مگر در عرفه و مشعر الحرام .(عده الداعی صفحه ۵۵)

– مساجد

در حدیث قدسی آمده است: آگاه باشید همانا خانه هایم در زمین مساجدند، خوشا به حال بنده ای که در خانه خویش خود را پاکیزه و مطهر سازد و سپس در خانه ام (مسجد) زیارتم کند. (عده الداعی صفحه ۵۶)

– کنار قبور ائمه علیهم السلام

درباره قبور ائمه، بالاخص در قبر منور حضرت سیدالشهدا زیاد تاکید شده است. در این باره روایت شده که خدای سبحان و تعالی عوض شهادت امام حسین علیهم السلام چهار خصلت را قرار داده است.

۱- خاک کویش را شفا بخش قرار داده است

۲- دعیا زیر قبه آن حضرت را مورد اجابت قرار دهد

۳- فرزندانش را ائمه قرار داد

۴- ایام زیارت زائرانش را جزء عمرشان برنشمارد

امام صادق (ع) می فرماید: هر کس که از خدای عزوجل حاجتی خواهد پس باید در کنار سر آن حضرت (راس الحسین) بایستید و بگوید: یا اباعبدالله اشهد انک تشهید مقامی و تسمع کلامی و انک حتی عند ربک ترزق، فاسئل ربک و ربی فی قضاء حوائجی.

ای اباعبدالله، شهادت می دهم که مقام و جایگاهم را مشاهده می‌کنی و سخنم را می‌شنوی و همانا تو زنده ای و نزد پروردگارت روزی می خوری، پس من از پروردگار شما و خودم در برآمدن حاجاتم مسلت می نمایم.

در سکوت این پناهگاهها انسان می تواند در حالی که‌اندیشه اش به سوی خدا در پرواز است روحش را سبکبار کند و نیروی سنجش و تشخیص را خلوص و جلا دهد و قدرت تحمل زندگی دشواری را که تمدن جدید بر دوش ما باز کرده و به زانویمان در آورده است بدست آوریم .

بنابراین نیایش خود را یک طریق زندگی کردن است نیایش اگر در شرایط مناسبی انجام شود همواره نتایجی به دنبال خواهد داشت.

زمان هایی که امید استجابت دعا در آنها بیشتر است.

– شب قدر

قرآن می فرماید: “و ما درایک ما لیله القدر، لیله القدر خیر من الف شهر تنزل الملئکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر سلام هی حتی مطلع الفجر”

و توچه می دانی که شب قدر چیست؟ شب قدر از هزار ماه بهتر است. در این شب فرشتگان و روح (جبرئیل) به اذن خدا بر امام عصر بر انجام دادن کارها نازل گردند این شب تا صبحگاه همه رحمت و سلامت و تهنیت است.

– شب های احیاء

این شبها عبارتند از: الف: شب اول رجب ب: شب نیمه شعبان ج: شب های عیدین (عید فطر و عید قربان)

– جمعه

الف: روز جمعه ب: آخر ساعات روز جمعه ج: شب جمعه

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: همانا روز جمعه برترین روزها در نزد خداوند متعال با عظمت ترین آنها به شمار می رود و در روز جمعه از روز عید فطر و عید قربان برتر است و در آن ۵ خصلت است: در آن روز آدم را خلق کرد، در آن روز آدم بر زمین هبوط نمود در آن روز خداوند آدم را به طور کمال و تمام دریافت نمود و در آن ساعاتی است که احدی نیست که چیزی غیر از حرام بخواهد جز آنکه خداوند بدو عطا فرماید. (عده الداعی صفحه ۴۶)

– در نماز وتر

– بعد از سپیده دم

امام صادق (ع) فرمودند: دعا در چهار موطن اجابت گردد: در نماز وتر، بعد از سپیده دم، بعد از ظهر و بعد از مغرب.

– در هنگام نمازها

حضرت رسول (ص) در خطبه ماه رمضان می فرمایند: در اوقات نمازهایتان دستهای خود را به دعا بردارید زیرا آن بهترین ساعات هایی است که خداوند عزوجل نظر رحمت به بندگان خود فرمایند. هرگاه در مقام مناجاتش بر آیند ایشان را اجابت کند و هرگاه او را بخوانند جواب دهد و هر گاه دعا نمایند دعاهایشان را مستجاب کند.

– در زمان قرائت قرآن

– بین اذان و اقامه

– هنگام حضور رقت قلبی

– هنگام جاری شدن قطره اشکی

– هنگام نزول باران

– هنگام رزم و نبرد

– هنگام وزیدن بادها

– هنگام ظهر

– هنگام ریخته شدن خون مومن

امام صادق (ع) فرمودند: دعا را در ۴ هنگام بخوانید هنگام وزیدن بادها و برطرف شدن سایه ها (هنگام ظهر) هنگام نزول باران و هنگام ریخته شدن اولین قطره خون مومن زیرا در این مواقع در آسمان باز شود.

شیخ عباس قمی‌گفته است: و اجماع علمای شیعه است که سجده شکر سنت است در وقت متجدد شدن نعمتی و یا دفاع شدن بلایی و بهترین افرادش سجده بعد از نماز است برای شکر توفیق اداء نماز.

همچنین ببینید

از شیراز تا حیفا

«از شیراز تا حیفا»روایتی از بنیاد و تاریخ فرقه بابیه

«از شیراز تا حیفا» نقدی عالمانه و روایتی منصفانه از چگونگی شکل‌گیری فرقه بابیه و …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *