موعود پایگاه اینترنتی موعود
رییس انجمن تاریخ پژوهی حوزه علمیه قم با اشاره به تزلزل توابین در هدف گفت: برخی از آنها شام و برخی دیگر قاتلان را نشانه رفتند، بی برنامگی در مقابله با بنی امیه قیام آنها را با شکست مواجه کرد.
حجت الاسلام مطهری، رییس انجمن تاریخ پژوهی حوزه علمیه درباره چرایی شکست قیام توابین به خبرنگار شبستان گفت: از مهمترین قیام هایی که پس از واقعه کربلا رخ داد، قیام توابین بود چرکه یک قیام شیعی بود که از کوفه شکل گرفت و با کشته شدن تعداد زیادی از شیعیان کوفه پایان یافت.
وی ادامه داد: در این قیام تعداد زیادی از شیعیان بعد از کربلا از کرده خود پشیمان شدند که چرا امام را تنها گذاشتند و این را یک گناه نابخشودنی می دانستند و تنها راه پاک کردن خودشان را قیام علیه بنی امیه می دانستند که یا خود را بکشند و یا قاتلان امام (ع) را بکشند در واقع یک انقلابی بود که به خونخواهی امام حسین (ع) و با شعار یالثارات الحسین (ع) به راه افتاد.
حجت الاسلام مطهری اظهار کرد: حرکت اولیه این نهضت و قیام بلافاصله بعد از قیام کربلا آغاز شد و نخستین جلسه برای شکلگیری در منزل سلیمان بن صرد خزاعی شکل گرفت که از صحابی پیغمبر (ص) و از یاران امام علی (ع) و حسنین (ع) بود که تعداد زیادی از شخصیت های بزرگ و شیعی در منزل او جلسه ای را تشکیل دادند و تصمیم به قیام گرفتند.
مدیر گروه سیره اهل بیت (ع) بیان کرد: آنها در سال ۶۱ هجری شروع به قیام کردند و آنها فقط می خواستند از بنی امیه انتقام بگیرند و اصلا اهداف مادی و دنیایی در قیام شان نداشتند انها شروع به انجام کارهای مقدماتی قیام پرداختند اما با وجود حکومت یزید حضور ابن زیاد در عراق و با خفقان جامعه نتوانستند کار چندانی بکنند.
وی تصریح کرد: بعد از مرگ یزید و کناره گیری فرزندش از حکومت، این فرصت برای آنها ایجاد شد. خاندان اموی برسر خلافت اختلاف پیدا کردند و حاکمیت شان دچار ضعف شد و حکومت آنها نه تنها در شام بلکه در نواحی عراق و حجاز متزلزل شد و توابین در سال ۶۵ در نیمه راه زمان را برای قیام مناسب دیدند و ابن زیاد زمانی که اوضاع را نابسامان دید از شام به سمت عراق فرار کرد و یک خلاء قدرت در عراق بوجود آمد و در این سال توابین قیام شان را علنی کردند.
رییس انجمن تاریخ پژوهی حوزه علمیه خاطرنشان کرد: آنها برای تجدید پیمان به کربلا رفتند و در کنار قبر مطهر امام حسین (ع) توبه کردند و به این شکل حرکت خود را آغاز کردند و در منطقه ای بنام عین الورده با سپاه شام روبرو شدند و با سپاه عبیداله در ۳ روز جنگیدند و سرانجام قیام آنها شکست خورد و خیلی از نیروهایشان از بین رفت و باقی به مختار پیوستند. این قیام همزمان با حرکت مختار شروع شد و برخی از شیعیان به سپاه مختار گرویدند. مختار با برنامه ریزی و هدف مشخص توانست موفق تر عمل کند.
