شدت فتنه ها و فزونی انحراف در دوره غیبت حضرت مهدی(عج) اقتضا میکند که ایمان آورندگان و پیروان ولایت همواره برحذر بوده و نسبت به عقیده و عمل خویش مراقبت بیشتری داشته باشند.
وظیفه شیعیان در دوران غیبت امام زمان چیست؟ شدت فتنه ها، کثرت ابتلائات و فزونی مشاکل و انحرافات در دوره غیبت حضرت مهدی(عج) اقتضا میکند که ایمان آورندگان و پیروان ولایت همواره برحذر بوده و نسبت به عقیده و عمل خویش مراقبت بیشتری داشته باشند. در این باب، نکاتی چند از کلام معصومین(ع) دقت و تعمق بیشتری می طلبد:
الف) تمسک به ریسمان ولایت
امام صادق(ع) فرمود: “یاتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم”، زمانی بر مردم فرارسد که پیشوایشان غائب گردد.
زراره پرسید: در آن زمان مردم چه کنند؟ فرمود: یمتسکون بالامر الذی هم علیه حتی یتبین لهم(۱)به همان امر ولایت که دارند چنگ زنند تا برایشان تببین شود.
و در کلام دیگر فرمود: “طوبی لشیعتنا المتمسکین بحبلنا فی غیبه قائما”(۲)، “خوشا به حال شیعیان ما! آنان که در زمان غیبت قائم ما به ریسمان ولایت ما تمسک می جویند”.
راستی در آن زمان که امام و پیشوای مردم، در دسترس آنان نباشد و دام های شیطان برای جدا کردن آنان از ولایت اهل بیت(ع) که همان صراط مستقیم خداست، در همه جا پراکنده شده باشد، چه وسیله ای مطمئن تر از “حبل ولایت” می توان یافت که بتواند از افتادن به چاه ضلالت و گرفتار شدن به دام انحراف جلوگیری کند؟
ب)تمسک به تقوا
امام صادق(ع) فرمود: “ان لصاحب هدا الامر غیبه فلیتق الله عبد و لیتمسک بدینه”(۳)” به یقین صاحب این امر را غیبتی هست، پس هر بنده ای باید به تقوای الهی روی آورد و به دین اش چنگ زند.”
همین تقواست که روشن بینی و رزق بی حساب و گشایش الهی را نصیب انسان می سازد، و همین تقواست که در لحظه های خوف و خطر دل را آرامش می دهد، و همین تقواست که در دوران فتنه خیز غیبت مایه رستگاری انسان هاست.
پی نوشت ها:
۱.کمال الدین، ج۲، باب۳۳، ص۳۵۰
۲.همان، ج۲، باب ۳۴، ص۳۶۱
۳.کافی، ج۲، ص۱۳۲، باب فی الغیبه
برگرفته از کتاب “امامت، غیبت ظهور”