هل من معین؟

در روز عاشورا، امام حسین (ع) هفت بار فریاد استغاثه سر دادند و در هر مرحله، کسی از یاران خاص ایشان، به کمک ایشان شتافت و تا آخرین قطره ی خون قلب خود را فدای آن حضرت نمود. این مراحل هفت گانه چنین بود:

اول: نخستین استغاثه ی حضرت، برای سیراب نمودن اهل بیت و اصحابشان بود. (۲)

دوم: دومین دادخواهی برای رفع تشنگی بانوان حرم و کودکان خردسال بود که فرمودند: «این بانوان در حال پیکار با شما نیستند، چرا بدون دلیل آب بر آنها بسته شده است؟» (۳)

سوم: زمانی که حضرت علی اصغر (ع)، تشنه بود، امام حسین (ع)، قنداقه ی نوزاد خود را به دست گرفتند و فرمودند: «کسی نیست آبی برای این کودک شیرخوار بیاورد؟» و سپس رو به دشمنان فرمودند: «این صفل شیرخوار را سیراب کنید.» (۴)

چهارم: دادخواهی آن امام برای دفاع از خیامش؛ ایشان فرمودند: «ای پیروان ابوسفیان! شما با من در حال نبرد هستید، پس مرا مورد هدف قرار دهید و از حرم من دست بردارید.» (۵)

پنجم: فریاد دادخواهی برای غارت نکردن خیمه ها و می فرمودند تا حسین زنده است به حرم او نزدیک نشوید. (۶)

ششم: فریاد استغاثه ی امام برای آتش نزدن خیمه ها و ساکنان آنها بود. زیرا آن حضرت بر روی زمین افتاده بود و شنید که شمر (علیه اللعنه) فریاد می زد: باید خیمه ها را با همه ی کسانی که در آنها هستند، به آتش بکشم. امام در اینجا با آخرین توانی که داشتند فریاد زدند: «ای پسر ذوالجوشن! آیا تو هستی که برای آتش زدن خاندانم آتش می طلبی؟!» (۷)

هفتم: آخرین فریاد امام زمانی بود که در لحظات پایانی عمر خویش در خالی که چهره ی نورانی شان بر خاک بود و مناجات می‌کردند، آب طلبیدند. (۸)

یادمان باشد که در هر زمان، امامی هست که ندا دهد: «هل من معین؟»

 

پی نوشت:
۱. غم نامه کربلا / ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف؛ ص۱۴۱؛ با استفاده ار نرم افزار جامع الاحادیث ۵/۳، تولید موسسه نور
۲. بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۸۸؛ به نقل از شوشتری، شیخ جعفر، خصاوص الحسینیه، نشر آرام دل، ص ۳۳۱
۳. شوشتری، همان.
۴. الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص ۱۰۸؛ به نقل از شوشتری، همان.
۵. بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۵۱؛ به نقل از همان کتاب.
۶. مقاتل الطالبین، ص ۷۹؛ به نقل از همان.
۷. شوشتری، همان.
۸. بحارالانوار، همان، ص ۵۶؛ به نقل از شوشتری، همان، ص ۳۳۲
 
منبع: شوشتری، شیخ جعفر، خصاوص الحسینیه، نشر آرام دل، صص ۳۳۱-۳۳۲؛ با تلخیص