ابقع بی شک از چهره هایی است که باید از او اجتناب کرد. او یکی از سه نفری است که قصد اشغال شام را دارند و حکومت کردن بر شام آرزوی آنهاست. سفیانی، اصهب و ابقع سه فرد قدرت طلبی هستند که در آخرالزمان خروج می‌کنند.
درباره ی ابقع در روایات آمده است: «از او بپرهیز…» (۱)
لقب دیگری که به ابقع داده‌اند «ابرص» است.
درباره ی معنای «ابقع» و «ابرص» تعاریف متعددی بیان شده است. به لحاظ لغوی ابقع به معنای سپید و سیاه و ابرص به معنای کسی است که بیماری پیسی دارد. (۲)
در کتب مختلف از دید زبان شناسان اعراب معانی متعددی برای ابقع آمده است:
۱.ابقع یعنی متفاوت و مختلف بودن رنگها در چیزی. به کسی یا چیزی که رنگهای مختلف دارد ابقع می‌گویند.
۲.صفت بقعه در مردان به مردی اطلاق می‌شود که بسیار پرحرف است و سخنهای بیجا بر زبان می راند که حرفهایش بی سر و ته است. (۲)
۳. مردی زیرک و مکار که کسی توان فریبش را ندارد. (۴)
در روایاتی که از ابقع آمده است مشخص است که ابقع، اصهب و سفیانی هر سه برای بدست آوردن حکومت دمشق (شام) با هم رقابت می‌کنند. در نهایت سفیانی ابقع را به قتل می رساند و بر دمشق مسلط می‌شود. (۵)
منابع:
۱. بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج۵۲، ص ۲۶۹.
۲. فرهنگ مجازی دهخدا، ذیل کلمات ابقع و ابرص.
۳. معجم مقاییس اللغه، ج۱، ص ۲۸۱؛ به نقل از سفیانی، ص ۹۴
۴.القاموس فیروز آبادی، ج۳، ص ۶؛ به نقل از سفیانی، ص ۹۴
۵.یوم الخلاص، ص ۲۹۳؛ به نقل از شش ماه پایانی، صص ۷۶ – ۸۰.
