جبرئیل یکی از چهار ملائکه الهی است که خداوند او را بر دیگر ملائک برتری داده و برگزیده است. گاه در روایات از او با تعبیر «طاووس الملائکه» یاد شده۱ که از برتری او بر دیگر ملائک از حیث جمال و زیبایی حکایت میکند. نقل شده روزی رسول خدا(ص) از جبرئیل پرسید: «گرامیترین خلق نزد خدا کیست؟» او به آسمان رفته و برگشت و گفت:
«گرامیترین خلق نزد خدا، جبرئیل است و میکائیل و اسرافیل و ملک الموت، امّا جبرئیل موکّل جنگ و یار پیغمبران است و میکائیل موکّل هر قطره که ببارد و هر برگ که بروید و هر برگ که بیفتد و ملک الموت گماشته به گرفتن جان هر بنده است، در خشکی یا دریا و اسرافیل امین خدا است، میان او و آنان».۲
در روایتی دیگر جبرئیل(ع) علاوه بر ابلاغ وحی، این موارد را نیز از جمله وظایف خود بر میشمرد:
«من امین خدا بر وحی اویم و من پیک خدا به سوی انبیا و مرسلینم و من متصدّی خسوف و کسوفم و ملّتی را خدا هلاک نکرده، مگر به دست من».۳
پی نوشت:
۱.مصباحالمتهجد، ص ۳۲۵؛ بحارالأنوار، ج ۱۷، ص ۳۰۸
۲. الدرّ المنثور، ج ۱، ص ۹۳؛ بحار الأنوار، ج۵۶، ص ۲۶۰
۳.همان