۲ – آشوبهاى مفنا
احادیث شریف ما از آشوبى که در میان حاجیان طى مراسم حج رخ خواهد داد خبر مىدهند که در واقع دنباله اختلافات اهالى حجاز بر سر پادشاهى آن دیار است.
امام صادق(ع) فرمودند:
مردم با هم حج مىکنند و وقوف در عرفاتشان را هم با همدیگر و بدون امام انجام مىدهند. هنگامى که در منا هستند فتنه سختى برمىخیزد و همه قبایل برهم مىشورند. »جمره عقبه« از خون رنگین مىشود. مردم وحشتزده گشته و به کعبه پناهنده مىشوند۱۱.
از این حدیث مىتوان فهمید که مردم در آن زمان چندان روابط صمیمانهاى با هم ندارند که بلافاصله پس از انجام مناسک حج و یا حتى پیش از اتمام آنها طى انجام »رمى جمرات در منا« که بخشى از مناسک حج است، دسته دسته شده و شورشها شکل مىگیرد. حاجیان غارت مىشوند و اموالشان به تاراج مىرود و خودشان هم کشته مىشوند و پردههاى نوامیس مردم دریده مىشود.
سهل بن حوشب از رسول مکرم اسلام(ص) نقل کرده است که:
در ماه رمضان صدایى خواهد بود و در ماه شوال درگیرى و در ذىقعده قبایل با هم به جنگ مىپردازند و نشانه آن تاراج (در) حج است. جنگى در منا به پا مىشود و کشتار زیادى طى آن رخ مىدهد و چنان خون به جریان مىافتد که به جزیره (جمره) مىرسد۱۲.
عبدالله بن سنان هم از امام صادق(ع) روایت کرده است:
مردم چنان دچار مرگ و کشتار مىشوند که به حرم پناه مىبرند پس (از آن) منادى راستگویى ندا در مىدهد که براى چه جنگ و کشتار به پا کردهاید؟ سرور شما فلانى است۱۳.
پی نوشت:
۱۱.الممهدون للمهدى(ع)، ص۶۰؛ یومالخلاص، ص۵۷۰.
۱۲. منتخبالاثر، ص۴۵۱؛ بشارهالاسلام، ص۳۴؛ یومالخلاص، ص۵۳۲؛ بیانالائمه(ع)، ج۱، ص۴۳۳ و ج۲، ص۳۵۵.
۱۳. الغیبه نعمانى، ص۱۷۸.