موعود پایگاه اینترنتی موعود
چند سال پیش یکی از هنرپیشه‌های تلویزیون و سینما در یک برنامه گفتگو محور، در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره نظرسنجی مجله ای سینمایی درباره نوع فعالیت‌های او، از مجری پرسید چقدر از مردم ایران مجله می‌خوانند؟ مجری پاسخ داد: کم. او دوباره پرسید چقدر از مجله‌خوانان مجلات سینمایی می‌خوانند؟ مجری پاسخ داد: کمتر. او دوباره پرسید چند نفر از کسانی که مجلات سینمایی می‌خوانند، فلان مجله خاص را می‌خوانند؟ که مجری پاسخ داد: خیلی کمتر. نهایتا آقای بازیگر نتیجه گرفت که نظرسنجی «یک مجله» معیار مناسبی برای سنجش نظر مردم ایران نیست.
اگر تا چند سال پیش، تنها شبکه‌های فعال در عرصه ماهواره‌ای به زبان فارسی را شبکه‌های سیاسی بی‌مایه و خسته کننده تشکیل می‌دادند، در سالهای اخیر و پس از فتنه ۸۸ شبکه‌های متعددی با رنگ و لعاب زیبا و جذاب به منظور و هدف سرگرمی متولد شده‌اند که اصلا کاری به سیاست ندارند و یا برنامه‌های سرگرمی آنان غلبه سنگینی بر برنامه‌های سیاسی آنان دارد. شبکه انگلیسی «من و تو» یکی از این شبکه‌های ماهواره‌ای است که در پروژه بزرگتر بیبیسی فارسی، نقش جذب مخاطبان زردپسند و عوام ایرانی و فارسی‌زبان را با پخش برنامه‌های زرد برعهده گرفته و در این زمینه توانسته است با استفاده از شیوه هایی مختص دفتر فرح در سالهای حاکمیت طاغوت، گوی سبقت را از رقبای پرتعداد خود برباید.
در میان برنامه‌های این شبکه، یک جُنگ تلویزیونی و شبه مسابقه با عنوان «آکادمی موسیقی» توانسته بخشی از جوانان ایرانی را به خود جلب کند و با استفاده از یکی از خوانندگان دوران پهلوی که به عوام‌خوانی شهرت دارد، به ظاهر موفق‌تر از سایر برنامه‌های ماهواره‌ای باشد. این شبه مسابقه خوانندگی در سه دوره‌ای که تاکنون برگزار شده، از ترفندهای مختلفی برای جذب مخاطبان در داخل ایران استفاده کرده که جدیدترینِ آن‌ها، حضور یک دختر محجبه در آکادمی موسیقی و شرکت در مسابقه خوانندگی است.
این پدیده آنقدر غیرمنتظره بود که حتی با واکنش مخاطبان این برنامه هم روبرو شد و صفحه فیس‌بوک «آکادمی موسیقی» تبدیل به محلی برای ابراز مخالفت و موافقت با این مساله شد. فارغ از اینکه شرع اسلام چه اقداماتی را زیرمجموعه حجاب و عفاف می‌داند و آیا می‌توان صرفا نوع پوشش را حجاب دانست یا خیر، همین مساله که این سوال و شبهه در ذهن تعدادی از جوانان کشور ایجاد شده که «آیا می‌توان مسلمان بود و حتی ظواهر و احکام اسلامی را هم رعایت کرد و در عین حال، به طور کامل با سبک زندگی غربی همراهی کرد و کنار آمد؟»، نشان می‌دهد این برنامه در بخشی از اهداف خود تا حدودی موفق بوده است.
اما این پایان این ماجرا نبود. برنامه‌سازان «من و تو» قرار است یک الگو و یک قهرمان به دختران ایرانی نشان بدهند. پس بهترین گزینه برای برگزیده شدن در این مسابقه و انتخاب به عنوان نفر اول، همین دختر محجبه است. به ظاهر این انتخاب توسط مخاطبان «آکادمی موسیقی» صورت گرفته اما بررسی نظرات مندرج در صفحات این برنامه در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که تا چه‌اندازه این مساله به واقعیت نزدیک است.
با این حال و اگرچه مسئولان این برنامه تلاش کرده‌اند تا اقداماتشان عادی و برنامه‌ریزی نشده جلوه کند، کدهای زیادی وجود دارد دست آکادمی موسیقی و مدیران آن را رو می‌کند؛ زمانی که در ترانه‌ای گروهی، بخشی با ترجیع‌بند «یه عمری تو گوشِت خوندن نمی‌ذاریم، نمی‌تونی» به همان دختر محجبه داده می‌شود تا به نوعی القا شود که برخلاف گفته‌ی دین اسلام، «می‌شود و می‌توانی» با حجاب روی سن بروی و خوانندگی کنی.
این مساله آنقدر برای گرانندگان من و تو اهمیت داشته است که در معرفی نامه کوتاهی که از این شرکت کننده منتشر کرده‌اند آنرا اینگونه جا دادهاند: « همسرم همیشه به من میگه: با روسری هم میشه خوند! او میگوید “که تناقضی بین خوانندگی و حجاب وجود ندارد.”»
دور سوم «آکادمی موسیقی» رسما یک مانیفست قدرتمند و یک مبارزه جدی در برابر احکام شرعی و قوانین اسلامی‌بود؛ رویکردی که نه از سوی نویسندگان معتقد به اسلام بلکه از سوی مخاطبان این برنامه هم مورد تایید قرار گرفته و تقریبا اکثر کسانی که این برنامه را دنبال می‌کردند، معترفند که ماجرای این دوره از مسابقات، «طبیعی» نبود و انگار قرار بود هر ۱۴ کارآموز این آکادمی قربانی نمایشی شوند که نهایتا قرار است قهرمان دختران ایرانی (و حتی مسلمان) از آن خارج شود.
…
به آغاز این مطلب برگردیم. چند نفر از مردم ایران در خانه خود ماهواره دارند؟ چند درصد از آن‌ها که ماهواره دارند، شبکه من و تو را تماشا می‌کنند؟ چند درصد از آن‌ها برنامه آکادمی موسیقی را می‌بینند؟ قطعا پاسخ این سوالات همانند پاسخ‌هایی است که مجری به آقای بازیگر داد. پس نباید دست ایجاد یک «توهم بحران فرهنگی» زد و از یک برنامه ماهواره‌ای زرد و بی‌اهمیت، یک غول و هیولای ترسناک ساخت که همه فرهنگ ایرانی اسلامی ما را به چالش کشیده است.
از سوی دیگر، دست‌کم گرفتن این پدیده هم آفت‌ها و آسیب‌های خاص خود را به همراه دارد. برنامه‌هایی از این دست نشان می‌دهد که چه برنامه‌ریزی دقیق و هدایت شده‌ای حتی در تهیه برنامه‌های سرگرمی نیز وجود دارد و با توجه به وضعیت حساس و خاص اعتقادی و فرهنگی جامعه ایران، لزوم توجه ویژه به این مساله و انجام اقداماتی در راستای پاسخ به شبهاتی از این دست، آنهم با زبانی که قابل درک و پذیرش برای سطح عموم جامعه باشد و به طور ملموس وارد زندگی آن‌ها شود را بیش از پیش نشان می‌دهد.
منبع : رجا نیوز
