ما در مقابل همسری که پرخاشگری میکند نباید منفعل عمل کنیم و صرفاً تحمل کنیم و از کنار موضوع بگذریم.
دختری هستم ۲۰ ساله، ۲ سال است که ازدواج کرده ام، در زندگی هیچ چیز کم ندارم ولی چیزی که باعث میشود از زندگی خسته بشوم این است که همسرم با وجود این که همه کار برایم انجام می دهد متأسفانه بددهان است و همه خوبی هایی را که برایم انجام داده است از بین میبرد. لطفاً راهنمایی ام کنی
شوهرم به خاطر مسائل جزئی و کم اهمیت با من پرخاشگری میکند و رفتار خوبی ندارد حتی جلوی دیگران. (کد ۳۷۹)
مردی هستم ۴۲ ساله، همسرم بددهان است، حتی جلوی فرزندم ناسزا میگوید ولی من سکوت میکنم. (کد ۳۶۷)
اگر منظور از بددهانی، ابراز خشم با استفاده از کلمات نامناسب و واژه های توهین آمیز باشد، در این صورت ابتدا باید شناختی کلی از احساس خشم و دلایل بروز آن به دست آوریم، سپس راهکارهایی را که می تواند کمک کند تا این احساس را کنترل کنیم و به شکلی سالم بروز دهیم، بررسی کنیم.
خشم چیست؟
«خشم» یک هیجان ناخوشایند اما طبیعی و گاه حتی ضروری برای انسان است که انرژی ذهنی و جسمی قابل توجهی را صرف خود میکند. دلایل برانگیخته شدن خشم در افراد و موقعیت های مختلف متفاوت است. گاهی تصور در معرض تهدید قرار گرفتن، آسیب دیدن یا از دست دادن اموال و دارایی های شخصی و گاهی هم زیر سوال رفتن ارزش ها و عقاید و احترام فرد را خشمگین میکند. همچنین برآورده نشدن انتظارات و توقعات از خود یا دیگران یا به عبارت دیگر ناکامی در رسیدن به اهداف مورد انتظار از عوامل دیگر ایجاد خشم است.
چه کسانی زودتر خشمگین میشوند؟
نکته دیگری که بد نیست به آن اشاره شود این است که برخی افراد بیش از دیگران مستعد خشمگین شدن هستند. به عنوان مثال می توان گفت: افرادی که نیاز مبرم به کامل بودن یا ترس شدیدی از اشتباه کردن دارند، کسانی که از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند و نیاز افراطی به تأیید اطرافیان دارند و از این که از آن ها انتقاد شود هراس دارند و افرادی که نیاز دارند دیگران را کنترل کنند بیش از دیگران در معرض تجربه احساس خشم قرار دارند. همچنین همه افراد گاهی اوقات در شرایطی خاص مانند بیماری، خستگی و یا استرس بیش از دیگر شرایط معمول زندگی مستعد خشمگین شدن هستند.
روش های ابراز خشم
همه افراد به صورت یکسان اقدام به ابراز خشم نمیکنند. روش های ابراز خشم با توجه به ویژگی های شخصیتی و تجربیات گذشته افراد و حتی بسته به موقعیت متفاوت است. اما به طور کلی می توان این واکنش ها را در ۳ دسته ابراز «منفعلانه»، ابراز «افراطی و پرخاشگرانه» و «رویارویی مثبت» جای داد. رفتارهایی چون غیبت، ناسزاگویی زیر لب، تحقیر، اعتیاد و… مصداق پاسخ های انفعالی است. کتک کاری و برخوردهای فیزیکی، فحاشی و توهین و بددهانی و رفتارهایی از این قبیل نمونه هایی از پاسخ های پرخاشگرانه است.
پاسخ سالم به احساس خشم
این که بتوانیم درباره دلایل خشم خود مستقیم و صریح صحبت کنیم و جایی که لازم است قاطعانه و محکم از حقوق خود دفاع کنیم رویارویی مثبت، موثر و پاسخی سالم به این احساس است.
اگر به مطالبی که گفته شد توجه کنیم میبینیم که خشم در اغلب مواقع در شرایطی تجربه میشود که فرد به شکلی ناکام شده است. در روابط زناشویی گاه درک نشدن و نگرفتن پاسخ مورد انتظار از طرف مقابل معادل ناکامی است.
قدم اول: علت را پیدا کنید
شاید قدم اول برای حل مشکل بددهانی همسر یا واکنش هایی از این قبیل پیدا کردن علتی است که همسرمان را عصبانی میکند. در صورتی که زوجین درباره انتظارات و نیازهای خود بدون قضاوت کردن و در فضایی که هر دو آماده گوش کردن هستند، گفت وگو کنند بسیاری از موانع که می تواند به ناکامی منجر شود کنار می رود و خشم به میزان قابل توجهی کاهش پیدا میکند. این نکته باید مدنظر قرار گیرد که ما نمی توانیم به اطلاعات ذهن همسرمان دستیابی پیدا کنیم، همین طور که او هم از آن چه در ذهن ما میگذرد اطلاع ندارد، پس چاره ای نداریم که درباره آن چه فکر میکنیم روشن و صریح صحبت کنیم تا همسرمان از آن چه ما می خواهیم و نیاز داریم مطلع شود. نکته دیگری که می تواند در این باره کمک کننده باشد شنیدن حرف هایی است که همسر ما در پس این کلمات زننده بیان میکند. چرا که وقتی فردی نتواند به شکل مستقیم توقعات و احساسات خود را بیان کند معمولاً آن ها را در قالبی که گاه نامناسب است بیان میکند. توجه به این موضوع تا حدی از ایجاد یک احساس منفی در ما میکاهد و کمک میکند بتوانیم طرف مقابل را آرام و او را ترغیب کنیم که درباره آن چه خشمگین اش کرده صحبت کند. هر چند باید توجه داشت ایجاد این شرایط به تمرین و پیگیری و البته همکاری زوجین نیازمند است. مسئله مهم دیگر این است که خشم و در پی آن پرخاشگری یک باره رخ نمی دهد، این که ما بتوانیم زمینه های ایجاد کننده خشم را تشخیص دهیم امکان جلوگیری از تشدید آن را از همان ابتدا به ما می دهد.
و در آخر این مسئله قابل تأمل است که ما در مقابل همسری که پرخاشگری میکند نباید منفعل عمل کنیم و صرفاً تحمل کنیم و از کنار موضوع بگذریم. شاید آرام کردن فردی که عصبانی است و سپس در شرایط مناسب موضوع را با وی مطرح کردن و در نهایت حل کردن تعارضات، رفتاری مسئولانه نسبت به خود و همسرمان باشد و حتی او را نیز در شرایطی قرار دهد که مسئولیت رفتار خود را بپذیرد و برای تغییر و اصلاح آن قدمیبردارد.
منبع : روزنامه خراسان