موعود پایگاه اینترنتی موعود
من قابیل و کشنده فرزند آدم به نام هابیل هستم.
امام هادی(ع) روزی ابلیس را دید و از او پرسید که چه کسی هستی؟ ابلیس گفت:
من قابیل و کشنده فرزند آدم به نام هابیل هستم. من با نوح پیامبر در کشتی سوار شدم (برای تباهی آنها و هلاکت اهل کشتی) و من کشنده شتر صالح پیامبرم. من موجب به آتش انداختن ابراهیم هستم. من نقشه قتل یحیی را کشیدم. من سبب قتل زکریّا با ارّه شدم. من روان کننده لشکر فرعون به رود نیل شدم که آنها غرق شوند. من جادوگران را راضی نمودم که با موسی درگیر شوند و آنها را راهنمایی نمودم، من سازنده گوساله سامرّی بودم. من مردم را در جنگ حنین برای کشتن پیامبر اکرم جمع کردم. من حسادت را در دل امّت در روز سقیفه‌انداختم (تا غصب خلافت حضرت علی(ع) بشود) من محمل عایشه را در جنگ جمل با علی(ع) بستم.من در لشکر معاویه در جنگ صفّین، کارساز بودم من در روز عاشورا، در کربلا لشکر یزید را تشویق می‌کردم در ریختن خون حسین بن علی(ع) و اصحابش. من امام اهل نفاق هستم. من نابود کننده اقوام اوّلین بودم و گمراه کننده اقوام آخرین هستم. من از آتش، نه از خاک خلق شده‌ام. من مورد خشم خداوند تا آخر خلقت هستم.
سپس امام هادی(ع) فرمود:
«تو را به خدا قسم! اعمالی که موجب تقرّب به خدا می‌شود، بیان کن.»
ابلیس گفت:
در دنیا با قناعت زندگی کن و برای نجات در آخرت، به محبّت علیّ بن ابی‌طالب(ع) تمسّک بنما و به دشمنی با دشمنان آن حضرت زندگی کن. به درستی که خدا را در هفت آسمان عبادت کرده و در هفت زمین معصیت نمودم و در این عمر طولانی یافتم که هر فرشته مقرّبی و هر پیامبر مرسلی با محبّت علیّ بن ابی‌طالب(ع) به خداوند جهان تقرّب می‌جوید.
منبع: کتاب طوالع الانوار، ص۱۶۶.
