موعود پایگاه اینترنتی موعود
جنگ و خونریزی، فقط برای داستان های حماسی و کتاب های تاریخ نیست؛ امری است که امروزه به شیوه های خیلی وحشیانه تر و مهلک تر در ممالک اسلامی مخصوصا مناطق شیعه نشین در حال وقوع است.
تهدید، ارعاب، جنگ، کشت و کشتار مسلمانان و شیعیان از سوی مخالفانشان، برای کسب منافع مادی و معنوی آن ها بر کسی پوشیده نیست. این مطلب جدای از تمام مسائل سیاسی، جنگ با مسلمانان را به عنوان یکی دیگر از گناهان کبیره یاد می‌کند و به عاقبت و آثار آن ها می پردازد….
در سوره مائده آیات ۳۳ و ۳۴ خداوند متعال چنین می فرمایند:
“جزای کسانی که با خدا و پیامبرش می جنگند و در زمین فساد می‌کنند؛ این است که کشته شوند، یا به دار آویخته گردند، یا دست و پاهایشان برعکس بریده شود(مقداری از دست راست و پای چپ و یا بر عکس)، یا تبعید شوند. این رسوائی آن ها در دنیاست و در آخرت برایشان عذاب بزرگی است. مگر کسانی که پیش از آنکه دستگیرشان کنید؛ توبه کنند. پس بدانید که خداوند آمرزنده و مهربان است.”
با توجه به آیات فوق، محارب در لغت و فقه اسلامی این چنین تعریف شده است:
محارب در لغت به معنای”جنگیدن”(۱) و افساد فی الارض به معنای” تباه کاری در زمین” است.
در فقه به این صورت تعریف شده است:
“به کسی یا کسانی که اسلحه، مانند شمشیر، تفنگ، نیزه، چاقو، چوب، سنگ و… را جهت ترساندن مسلمانان، برای تصاحب مال و یا ناموس آن ها بردارند و با خود حمل کنند و یا آن ها را بکشند، چه غرض و هدف آن ها محقق شود و چه نشود، محارب می‌گویند.”
زمان، مکان، دین و مذهب افراد محارب، جنسیت آن ها، طبقه اجتماعی و حتی رسیدن به اهداف و خواسته هایشان در محاربه شرط نیست. به محض و مجرد این که نیت و قصد ترساندن مسلمانان را با اسلحه داشته باشند، حکم محارب برای افراد صادر می‌شود.
برای محارب هم در شرع و هم در قانون مجازات های اسلامی، اشد مجازات در نظر گرفته شده است. طبق تعریف، راه زنان، زورگیران، باج گیران، دزدان مسلح، مزاحمینی که اقدام به تهدید و ارعاب کرده، کسانی که اقدام به اسید پاشی می‌کنند، عاملین اصلی جنگ و جنایت در مناطق اسلامی محارب خوانده می‌شوند.
جنگ با خدا و خاتم الانبیاء(صلی الله علیه و آله وسلم)
علت این که در آیات ذکر شده از جنگ و محاربه با مسلمانان، به جنگ با خدا و رسول خدا(ص) یاد شده است؛ این است که:
۱. به خاطر بزرگداشت شأن مسلمانان:
به طوری که هر اقدامی‌که با مسلمانان صورت گیرد، مثل این است که با خدا و رسولش(ص) صورت گرفته است؛ زیرا مسلمانان به خدا و روسل خدا وابسته هستند.
۲. به علت این که خداوند و رسول الله(ص)، اذیت کردن مسلمانان، تعدی و تجاوز به مال، جان و ناموس آن ها را حرام کرده‌اند، برای همین کسی یا کسانی که با این احکام الهی مخالفت کنند، در واقع اعلام کننده جنگ با خدا و پیامبر اسلام(ص) هستند.
امام صادق(علیه اسلام) می فرمایند:
” خداوند فرمود: هر که بنده مؤمن مرا آزار رساند، باید به من اعلام جنگ کند. و هر که بنده مؤنم را گرامی‌بدارد، باید از خشم من آسوده باشد.”(۲)
مجازات اذیت مؤمنین و ستیز کردن با آن ها
امام صادق(ع) می فرمایند:
“در روز قیامت منادی صدا می زند، کجایند بازدارندگان دوستان من؟ عده ای برمی خیزند که صورتشان گوشت ندارد. و او می‌گوید: این ها کساین هستند که مؤمنین را اذیت کرده، با آن ها دشمنی و ستیز نموده و آنان را به خاطر دینشان نکوهش می‌کردند. آن گاه دستور می رسد که آنان را به جهنم ببرید. آن گاه امام صادق می فرمایند: به خدا سوگند اینان همان کسانی هستند که سخنشان با مؤمنین یکی بوده، ولی حقوق آنان را ادا نکرده و اسرار آ ن ها را فاش کرده‌اند.”(۳)
حد محارب
همانطور که در آیات سوره مائده، حد محارب یکی از چهار روش زیر است:
کشتن
به دار آویختن
قطع دست و پای برعکس( دست چپ با پای راست، دست راست با پای چپ)
تبعید
پی نوشت
۱.دهخدا: محارب، لغت نامه دهخدا
۲.کافی، ج۲، ص۳۵۰ . به نقل از گناهان کبیر، نوشته شهید آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. باب جنگ با مسلمانان.
۳. ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تألیف شیخ صدوق(ره)، ترجمه ابراهیم محدث بندریگی، نشر اخلاق، چاپ دوازدهم، زمستان ۱۳۸۹، ص ۵۵۳
منبع: مستور
