موعود پایگاه اینترنتی موعود
Alex RWB، گزارشگر بدون مرز که در لندن مستقر است با انتشار گزارشی در صفحه فیس بوکش به معرفی شبکه تلویزیونی مرجان و مدیران آن پرداخت. این گزارش که با شعار For Freedom Of Information (آزادی بیان) آغاز می‌شود نگاهی به زندگی کیوان و مرجان عباسی و فعالیت های آنان دارد.
وبلاگ londoneye نوشت:کیوان عباسی بزرگ شده در یک خانواده بهائی است که تحصیلات دوران ابتداییش را در مدرسه بهائیان ایرانی مقیم سیدنی گذرانده است. کیوان به دلیل شرایط شغلی پدرش دوران کودکی خود را در استرالیا گذراند. پیگیری های بهروز عباسی، پسر عموی پدرش که در بخش فارسی صدای آمریکا فعالیت داشت سبب شد تا خانواده عباسی از استرالیا به آمریکا مهاجرت کنند تا کیوان دوران جوانی و تحصیلات دانشگاهی خود را در ایالات متحده بگذراند.
خبرنگار گزارشگران بدون مرز در ادامه این گزارش درباره تحصیلات عالیه کیوان و چگونگی آشنایی وی با مرجان چنین می نویسد: « شرایط سخت زندگی در آمریکا و اقتصاد ضعیف پدر سبب شد تا کیوان از همان ابتدا سخت کوش تربیت شود. بورسیه دانشگاه بن گوریون (אוניברסיטת בן גוריון בנגב) بئرشبع کشور اسرائیل که همه ساله به ایرانی زاده‌های بهایی اعطاء می‌گردد و تشویق‌های سیروس برزگر دایی کیوان که همزمان با اتفاقات سال ۱۹۷۸ به اسرائیل رفته بود، سبب شد تا کیوان عباسی در سال ۱۹۹۶ به اسرائیل برود و در آن جا ادامه تحصیل دهد.
کیوان کارشناسی ارشد را از دانشگاه بن گوریون و دکترای خود را از موسسه عالی علوم وایزمن دریافت کرد. او به واسطه دوستی صمیمی سیروس با فرهاد اسکندری، استاد مرکز ایران شناسی دانشگاه حیفا با این خانواده آشنا شد. آشنا شدن کیوان در دوران تحصیلاتش با مرجان اسکندری دختر فرهاد اسکندری باعث شد تا پیشنهاد ازدواج به او بدهد و در سال ۲۰۰۱ با حضور خانواده اش در مشرق الاذکار شهر حیفا ازدواج کند.بعدها مرجان اسکندری به خواسته شوهرش و به رسم اروپاییان نام خانوادگی خود را هم نام با نام خانوادگی شوهرش کرد. کیوان عباسی که تحصیلات عالیه را در کشور اسرائیل گذراند و زندگی جدیدی را شروع کرده بود به پیشنهاد پدرش و البته برای تأمین زندگیش به آمریکا بازگشت و در تلویزیون آزادی که توسط پدرش اداره می‌شد به عنوان مدیر فنی و مدتی نیز در تلویزیون طپش مشغول به کار شد. او و پدرش در مدت فعالیتشان با افراد بسیاری از جمله رضا فاضلی و حسن اعتمادی و برخی دیگر از منتقدین جمهوری اسلامی آشنا شد.»
گزارشگر بدون مرز ضمن اشاره به تلویزیون پورنو “هاستلر تی وی” از مدیریت عباسی در این تلویزیون کانادایی خبر داد و در ادامه نوشت: « ارتباط حسن اعتمادی با “Michael H. Klein” که در دارپا خدمت می‌کرد کیوان و پدرش را به میشل رساند و سرانجام، تلویزیون “هاستلر” را در سال ۲۰۰۳ در کانادا تأسیس کردند.»
این گزارش که به عنوان بخشی از زندگی نامه کیوان عباسی در ویکی پدیای انگلیسی نیز منتشر گردیده است در ادامه و در مورد راه‌اندازی اولین تلویزیون اینترنتی فارسی زبان توسط سرمایه گذار تلویزیون پورنو هاستلر به مدیریت کیوان عباسی در سال ۲۰۰۶ نوشته است. وی مدعی شد حکومت ایران با فیلتر کردن سایت ببین تی وی موجب شد تا این تلویزیون با شکست مواجه گردد.
الکس، یکی از گزارشگران بدون مرز از رایزنی ها و مذاکرات گسترده کیوان و پدرش بعد از شکست پروژه ببین تی وی خبر داد و نوشت: « کیوان به پیشنهاد همسرش برای دیدار با رهام هارونی از اعضای تشکیلات یهودیان ایرانی در لندن که با مرجان نسبت خویشاوندی داشت به آنجا رفت تا برای حمایت از بیزینسش با آنان مذاکره کند. از طرفی آشنایی کیوان با بهروز عباسی (پسر عموی پدرش) که در بخش فارسی صدای آمریکا کار می‌کرد و حسن اعتمادی، پسر دایی یاسمین اعتماد امینی و عضویتش در انجمن بهائیان ایرانی ایالات متحده، امید کیوان را به آینده دو چندان می‌کرد. ایده و شعارهایی که کیوان عباسی در زمینه تلویزیون داری ارائه می‌کرد بسیار مورد استقبال آنان قرار گرفت. این مذاکرات به تشکیل جلساتی با حضور فریبرز و بهروز عباسی، حسن اعتمادی انجامید که نتیجه این جلسات پیشنهاد راه‌اندازی شبکه تلویزیونی جدیدی به کیوان شد.»
این گزارش که در سایت بالاترین نیز منتشر شده است، ایده ها و خوش فکری های کیوان عباسی را علت جذب منابع مالی شرکت های تجاری خصوصی برای راه‌اندازی شبکه من و تو می داند در ادامه می نویسد: « ارائه عملکرد چهار ساله ببین تی وی، هاستلر تی وی و ایده پردازی کیوان در جلسات گزارش‌های سالانه رسانه‌های فارسی زبان در لندن، منابع مالی مورد نیاز این شبکه را در پوشش شرکت‌های خصوصی تجاری تأمین کرد تا وی بتواند در سال ۲۰۰۹ یک شرکت تلویزیونی را در لندن تأسیس کند. او به پاس قدر دانی از زحمات هارونی و با موافقت پدرش این شرکت تلویزیونی را به نام همسرش راه‌اندازی کرد و به دنبال آن شبکه من و تو را در اکتبر سال ۲۰۱۰ روی ایر برد.»
گزارشگر بدون مرز در پایان با ادعای خصوصی بودن شبکه تلویزیونی مرجان و سرمایه گذاری رابرت بالیوزی سال ۲۰۱۱ در این شبکه نوشت: « روند موفقیت آمیز عملکرد برنامه سازان و ایده پردازهای تلویزیون من و تو و جذب مخاطبین بسیار، نظر سرمایه گذاران دولتی و خصوصی بسیاری را در لندن به خود جلب کرد؛ اما از آنجایی که کیوان و هیئت مدیره من و تو خصوصا پدرش نمی‌خواستند تلویزیونی را که با یک گروه جوان راه‌اندازی شده بود، دولتی شود پیشنهاد سرمایه گذاران دولتی را رد کردند و با پذیرفتن پیشنهاد ۵۵ میلیون دلاری رابرت موقر بالیوزی (پسر حسن موقر بالیوزی) که یک سرمایه گذار خصوصی به حساب می‌آمد، شرکت تلویزیونی مرجان را وارد مرحله جدیدی کرد تا این شرکت بیش از پیش حرفه‌ای تر به جلو رود.»
اما نکته قابل توجه آن است که مدیران شبکه من و تو و البته گزارشگر بدون مرز بر خصوصی بودن این شبکه تأکید فراوانی دارند. سناریویی که در بی بی سی پرشین نیز اجرا می‌شود. با نگاهی بر عنوان ثبت شده این دوشبکه و تاریخ همزمان راه‌اندازیشان در سال ۲۰۰۹ می توان به اهداف مشترک آن ها پی برد.
حروف لاتین “Ltd” که اختصار شده “Limited” می‌باشد ادعای خصوصی بودن هر دو را دارد اما چه می‌شود که هم بی بی سی فارسی و هم شبکه به اصطلاح سرگرمی “من و تو” همزمان در سال ۲۰۰۹ مشغول به فعالیت می‌شوند؟
کیوان عباسی با سابقه ای پورنوگرافی بعد از پروژه های هاستلر تی وی و ببین تی وی که با سرمایه گذاری کسی که در دارپا، سازمان وابسته به وزارت دفاع آمریکا فعالیت داشته است حال آمده است و شبکه من و تو را برای سرگرمی ملت ایران راه‌اندازی کرده است!
فارغ از نقش افرادی مثل هارونی(عضو تشکیلات یهودیان لندن نشین)، حسن اعتمادی (پسر دایی یاسمین اعتماد امینی، همسر رضا پهلوی) در راه‌اندازی شبکه تلویزیونی مرجان، ادعای سرمایه گذاری رابرت بالیوزی(فرزند حسن موقر بالیوزی) به عنوان یک سرمایه گذار خصوصی در این شبکه تأمل برانگیز است.
آشنایی با شخصیت رابرت بالیوزی خالی از لطف نیست:
فریدون آدمیت درباره حسن بالیوزی گفته‌است:
«بالیوزی شخصا مرد خوبی بود ولی از مریدان سفت و سخت بهاءالله بود و در کتاب خود بهاء را در ردیف زرتشت و بودا و موسی و عیسی و محمد مطرح کرد.»
رابرت بالیوزی که راه پدر را ادامه می دهد با انتشار کتاب هایی در مورد بهائیت دین خود را به بهائی ها ادا نموده است. مهمترین کتاب او در مورد زندگی خدیجه بیگم، زن باب، است که با نام خدیجه بیگم، حرم حضرت اعلی منتشر گردید
