موعود پایگاه اینترنتی موعود
« حدیث ثقلین » از ادلّه ى اثبات غیبت امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ـ است، زیرا در آن حدیث مى فرماید:
« إِنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا. » اصل حدیث به این صورت از رسول اکرمـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ نقل شده است:
«إِنّى تارِکٌ فیکُمُ الثِّقْلَین، أَحَدُهُما أَکْبَرُ مِنَ الآخَرِ: کِتابَ اللّه حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّماءِ إِلَى الاْءَرْضِ؛ وَ عِتْرَتى أَهْلَ بَیْتى. وَ إِنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ.»؛ (من دو چیز سنگین و گرانبها در میان شما [به یادگار مى گذارم [که یکى از دیگر بزرگتر است: یکى کتاب خدا، که ریسمانى است که از آسمان به سوى زمین کشیده شده است؛ و دیگرى: بستگان و خاندانم. این دو هرگز از هم جدا نخواهند شد، تا این که در [کنار] حوض [کوثر] بر من وارد شوند.) (۱)قرآن و عترت از هم جدا نمى شوند.
یعنى چه حاضر باشند یا غایب. اگر کسى این حدیث را تحقیق و معناى آن را تحصیل کند، مسأله ى غیبت خیلى براى او واضح خواهد بود؛ زیرا در غیر این صورت، « لَزِمَ الْإِنْفِکاکُ بَیْنَ الْقُرْآنِ وَ الْعِتْرَهِ. »؛ (لازمه ى آن جدایى بین قرآن و عترت خواهد بود.)
۱.مسند احمد، ج ۳، ص ۱۴. نیز ر.ک: مسند احمد، ج ۳،۲۷ و ۵۹؛ مجمع الزوائد هیثمى، ج ۹، ص ۱۶۳؛ مسند ابن جعد، ص ۳۹۷، منتخب مسند عبد بن حمید، ص ۱۰۸؛ خصایص نسایى، ص ۹۳؛ مسند ابى یعلى، ج ۲، ص ۲۹۷ و ۳۷۶؛ معجم صغیر طبرانى، ج ۱، ص ۱۳۱ و…
