۲۳ رجب

۱- حمله به امام مجتبی (علیه السلام) درمدائن
دراین روز جراح بن سنان اسدی ملعون درساباط مدائن با استفاده از تاریکی شب خنجر یا تیغی مسموم را به ران مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) زد که تا استخوان شکافت. آن حضرت از شدت درد دست در گردن او افکند و هردو به زمین افتادند. دوستان حضرت آن ملعون را کشتند و امام را به خانه والی مدائن سعد بن مسعود (عموی مختار) بردند. سعد جراحی آورد و جراحت آن حضرت را مداوا نمودند.(۱)

مخفی نماند که معاویه هر یک از عمرو بن حریث و اشعث بن قیس و حجربن حارث بن ربعی را به همراه جاسوسی از جاسوسان خود برای کشتن امام مجتبی (علیه السلام) به عراق فرستاد و به آنها وعده کرد هرکس حسن بن علی را بکشد ۲۰۰ هزار درهم به اضافه سرلشکری یکی از لشکرهای شام و یکی از دخترانم را به همسری او خواهد داد.

این خبر به امام حسن (علیه السلام) که رسید آن حضرت زیر لباس حتی در نماز زره می پوشید. یک باردرنماز تیری به سوی آن حضرت پرتاب کردند و چون زره در تن مبارک بود برآن حضرت اثری نکرد. اما در تاریکی های ساباط مدائن با خنجری زهرآلود به آن حضرت حمله کردند.(۲)

دراین روز زیارت آن حضرت و لعن بر ظالمان و قاتلان آن حضرت مناسب است.(۳)

۲- مسموم شدن حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام)
دراین روز در سال ۱۸۳ هجری آقا و مولایمان حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) را به دستور هارون ملعون در زندان بغداد زهر داده و مسموم کردند.(۴)

۳- فرارعمر درجنگ خیبر
دراین روز درجنگ خیبر پرچم را به دست عمر دادند و او با دیدن دشمن گریخت و گروه خود را نیز به فرار تشویق کرد.(۵)

منابع:
۱- مصباح المتهجد: ص ۷۴۹. زاد العماد: ص ۳۵.
۲- بحارالانوار: ج ۴۴ ص ۲۳. علل الشرایع: ج ۱ ص ۲۲۱.
۳- زاد العماد: ص ۳۵. فیض العلام: ص ۳۱۷.
۴- بحارالانوار: ج ۴۸ ص ۲۱۲. عیون اخبار الرضا(علیه السلام): ج ۱ ص۹۶.
۵- الغدیر: ج ۷ ص ۱۹۹. تاریخ طبری: ج ۲ ص ۳۰۰.