موعود پایگاه اینترنتی موعود
به نظرتان چرا کار خوب شما را به پدر و مادر و اجدادتان ربط می دهند؟
هیچگاه نمی توان این موضوع را نادیده گرفت که پاک و خوب بودن و یا بالعکس ناپاک بودن پدران و اجداد انسان، روی نسل های آینده تاثیر جدی خواهد گذاشت. حالا به نظر شما اجداد و نیاکان بهترین خلق خدا چگونه انسان هایی بوده‌اند؟
ما در این مطلب به طور خلاصه به بررسی نیاکان رسول خدا(ص) می پردازیم.
اجداد پیامبر(ص) به ترتیب عبارتند از: عدنان، معد، نزار، مضر، الیاس، مدرکه، خزیمه، کنانه، نضر، مالک، فهر، غالب، لوی، کعب، مره، کلاب، قصی، عبد مناف، هاشم، عبدالمطلب، عبدالله.
البته از عدنان به بالا تا حضرت اسماعیل(ع) از نظر تعداد و واسطه و نام آنها مورد اختلاف است. اما ما در سری مقالات تاریخ زندگی رسول خدا(ص) به معرفی بیشتر در مورد عبد مناف، هاشم و عبدالمطلب و عبدالله خواهیم پرداخت.
عبد مناف
وی جد سوم آن حضرت(ص) بود. او موقعیتی خاص و محبوبیتی در دل مردم داشت.شعار او پرهیزکاری، دعوت مردم به تقوی و خوش رفتاری با مردم و صله ارحام بود. سقایت و مهمانداری حجاج با پسران عبد مناف بود.
هاشم
هاشم، جد دوم پیامبر اسلام (ص) بود. او با برادرش عبدشمس ( که فرزندانش بنی امیه هستند) دو قلو بود. میان اهل تاریخ معروف است که، هنگام تولد آن دو، انگشت هاشم به پیشانی برادرش عبد شمس چسبیده بود، موقع جدا کردن خون زیادی جاری شد و این پیش آمد سبب شد که مردم آن را به فال بد گیرند. در بعضی کتب نوشته شده، که این فال بد، اثر خود را بخشید زیرا جنگ و خونریزی پس از اسلام میان بنی عباس از فرزندان هاشم و بنی امیه که از صلب عبد شمس بودند حکمفرما بود.
البته صحنه های خونینی که فرزندان امیه با ریختن خونهای پاک فرزندان پیامبر(ص) بوجود آوردند زنده ترین گواه بر وجود خصومت میان این طائفه است.
یک نمونه از اخلاق هاشم اینست که هر موقع هلال ذی الحجه دیده می‌شد، بامدادان بسوی کعبه می آمد و به دیوار کعبه تکیه کرده و خطبه ای بشرح زیر می خواند :
گروه قریش ! عاقلترین و شریفترین گروه عرب شما هستید، نژاد شما بهترین نژادها است خدا شما را در کنار خانه خود جای داده و این فضیلت را برای شما از میان سایر فرزندان اسماعیل اختصاص داده است، هان ای قوم من !زوار خانه خدا در این ماه با شور عجیبی بسوی شما روی می آورند، آنان مهمانان خدایند پذیرائی آنها بر عهده شما است، در میان آنها افراد تهیدست که از نقاط دور دست می آیند بسیار است سوگند به صاحب این خانه اگر قدرت و توانائی داشتم که از مهمانان خدا پذیرائی کنم، هر گز از شماها تقاضای کمک نمی‌کردم، ولی فعلاً آنچه مقدورم هست و از راه حلال کسب کرده ام در این راه مصرف می‌کنم، شما را قسم می دهم به احترام این خانه مبادا کسی مالی را بذل کند که آنرا از راه ستم بدست آورده است یا در دادن و بذل آن دچار ریا یا اکراه و اجبار گردد.
حسادت امیه برادرزاده ی هاشم
امیه فرزند عبد شمس، برادرزاده ی هاشم، از شدت حسادت نسبت به او، عموی خود هاشم را وادار کرد تا نزد کاهنان عرب بروند و آنها در مورد اینکه چه کسی شایسته تر است تا زمام امور را در دست بگیرد، قضاوت کنند. البته میان آنها دو شرط گذاشته شد تا هر کس کمتر شایستگی داشت، این شروط را انجام دهد. این شروط عبارت بود از:
اول : هر کدام از این دو نفر که محکوم شود صد شتر سیاه چشم در روزهای حج قربانی کند.
دوم : شخص محکوم باید ده سال از مکه بیرون برود.
اما حق به حقدار رسید و کاهنان هاشم را شایسته تر دانستند و امیه مجبور به خروج از مکه شد. آثار این حسد موروثی ۱۳۰ سال پس از اسلام نیز ادامه داشت و جنایاتی به بار آورد که در تاریخ بشریت بی سابقه است. این داستان هم نشان می دهد که روابط کهن امویان با اهالی این مرز و بوم، مقدمات حکومت امویان را در این مناطق فراهم ساخته بود.
عبدالمطلب
عبدالمطلب فرزند هاشم، نخستین جد پیامبر اکرم(ص)، زمامدار و سرشناس قریش بود. او در همان زمان در شمار مردان موحد و معتقد به معاد بود و همواره می‌گفت: مرد ستمگر در همین سرا بسرای خود می رسد و اگر اتفاقا عمر او سپری شود و جزای عمل خود را نبیند، در روز باز پسین بسزای کردار خود خواهد رسید.
عبدالله
عبدالله پدر رسول خدا، حضرت محمد(ص) بود. او با آمنه ازدواج کرد و ثمره ی این ازدواج محمد(ص) بود. در مورد ایشان داستان های نادرستی در تاریخ نقل شده است که پایه و اساس ندارد و برای مخدوش کردن چهره ی پدر رسول خدا(ص) است.
منبع: فروغ ابدیت، جعفر سبحانی، بخش نیاکان پیامبر اسلام(ص).
