امام علی (ع) : هر کس حب دنیا داشته باشد به سه درد مبتلا میشود: ۱.اندوهی که رهایش نمیکند، ۲.حرص که از او دست برنمی دارد، ۳.آرزویی که بدان نمی رسد.
حرص در حقیقت فقر محض است
امام علی (ع) : انسان حریص فقیر است هر چند مالک تمام دنیا باشد.۱
از تلاش و ولع برای جمع آوری مال دنیا چه سودی است، بدون اینکه انسان از این انباشته ها چیزی را استفاده کند و از آن لذتی ببرد. این داشتن با نداشتن آن چه فرقی دارد! مسلما این عین فقر است.
حرص نوعی شقاوت وبدبختی است
امام علی (ع): بدبخت ترین شما حریص ترین شماست.۲
بدبختی در مقابل خوشبختی است، در واقع انسان حریص با دغدغه جمع آوری اموال دنیا به سوی هلاکت وبدبختی گام بر می دارد ومسیر ضلالت و گمراهی را برای آینده و آخرت خود انتخاب میکند.
ریشه های حرص
ریشه های این صفت رذیله در وجود انسان رشد میکند و رفته رفته او را به یک مسیر خطرناک هدایت میکند، برای درمان باید نخست ریشه های آن را شناسایی کرد وبعدا برای از بین بردن آن با همت و اراده محکم گام برداشت.
برخی از این عوامل زمینه ساز حرص عبارتند:
۱. حب دنیا
امام علی (ع) : هر کس حب دنیا داشته باشد به سه درد مبتلا میشود: ۱.اندوهی که رهایش نمیکند، ۲.حرص که از او دست برنمی دارد، ۳.آرزویی که بدان نمی رسد.
حب شدید دنیا که وابستگی و تعلق به دنبال آن خواهد بود هزاران بدبختی و آفت را برای انسان ایجاد خواهد کرد از جمله عوارض جدی آن صفت رذیله حرص میباشد.
این حب که در حقیقت نوعی غفلت از خدا سرچشمه میگیرد، در رشد و بالندگی حرص نقش بسزایی خواهد داشت.
منابع
۱.میزان الحکمه/باب حرص
۲.غررالحکم/ حدیث ۲۸۳۵