موعود پایگاه اینترنتی موعود
سدیر صیرفی می‌گوید:
از امام صادق علیه السلام پرسیدیم:«آیا قبض روح برای مؤمن امری ناخوشایند است؟»
فرمود:« بله، زیرا هنگامی‌که ملک الموت برای قبض روح او می آید، مؤمن به خاطر آن جزع و بی تابی می‌کند.
ملک الموت به او می‌گوید:« ای ولی خدا، بی‌تابی نکن. سوگند به خداوندی که محمد را به حق مبعوث کرد، من بر تو از پدری مهربان نسبت به فرزندش مهربان‌ترم. چشم خود را بگشای و نگاه کن.»
پس رسول خدا و امیرالمومنین و فاطمه و حسن و حسین و ائمه صلوات الله علیهم پیش چشم او ظاهر می‌شوند. ملک الموت به او می‌گوید:« اینها رفقای تو هستند.»
مومن چشم می‌گشاید و به آنها نظر می‌کند، آن گاه به نفس او ندا داده می‌شود که «یا ایتها النفس المطمئنه »؛ (ای نفس مطمئن و مؤمن به محمد و اهل بیتش) « ارجعی الی ربک راضیه » (به سوی پروردگارت باز گرد، در حالی که راضی به ولایت آنها هستی.) « مرضیه » (و به پاداشش راضی هستی.) « فادخلی فی عبادی » در زمره بندگانم داخل شو (یعنی در زمره محمد و اهل بیتش). « و ادخلی جنتی » (و داخل بهشت من شو.)
در آن وقت برای مومن چیزی محبوب‌تر از خارج شدن روح از بدنش و ملحق شدنش به منادی نیست. »
مشاهده ارواح پنج تن بعد از مرگ
از امام صادق و امام باقر علیهماالسلام روایت شده است:« هیچ روحی از جسد جدا نمی‌شود، مگر این که پنج تن (محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام) را می‌بیند، و در صورتی که مؤمن باشد خوشحال می‌شود و اگر نباشد اندوهگین می‌گردد.»
منابع:
بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۹۴، حدیث ۷- کنزالفوائد، ص ۳۸۶.
بحارالانوار، ج ۳۹، ص ۲۴۲، حدیث ۲۹ – امالی بن شیخ، ص ۴۳.
