یک اندیشمند مصری گفت که مصر در حال بازگشت به دهه پنجاه و شصت و شعله ور شدن آتش درگیری میان نظامیان و اخوان المسلمین است.
به گزارش موعود فهمی هویدی با انتشار مقاله ای در تارنمای مرکز اطلاع رسانی فلسطین افزود: مشکل سرنوشت اخوان المسلمین نیست؛ مشکل سرنوشت پیش روی روند دموکراسی در مصر است.
وی در ادامه خاطرنشان ساخت: نظر ما در مورد دوره ریاست مرسی هر چه که باشد؛ ولی مشهود است که در آن برهه گام هایی در مسیر تحقق دموکراسی برداشته شد. شاید این گام های برداشته شده با قصور یا اشتباه همراه بوده باشد؛ ولی حداقل این بود که ما می دانستیم یک ساز و کار دموکراتیک وجود دارد که به ما اجازه تصحیح اشتباهات، مجازات خاطیان و جایگزین کردن آنها با افرادی دیگر (در صورت لزوم) را می دهد؛ ولی این وضعیت بعد از کودتای ۳ جولای تغییر کرد و باعث شد تا یک عامل مشروعیت جدید و غیر دموکراتیک جای خود را در صحنه باز کند.
این تحلیلگر سیاسی در مقاله «زنگ خطر بازگشت به عقب» به شدت از اقدام ارتش در استفاده از قدرت نظامی علیه تجمع کنندگان میادین رابعه عدویه و النهضه انتقاد کرد.
وی افزود: بنده با گوش خودم شنیدم که یکی از مجری های تلویزیون بارها و بارها میگفت که نود میلیون مصری (البته زیاد به رقمش توجه نکنید) بی صبرانه منتظر متفرق کردن تجمع کنندگان هستند و منحرف کردن اذهان عمومی از توجه به این مسئله حیاتی به مثابه خیانت به انقلاب ۳۰ ژوئن است.
هویدی اظهار داشت: در مقابل این شور و هیجان فراوان برای سرکوب تجمع کنندگان، چیزی که هیچ توجهی به آن نشد موضوع بهای استفاده از قدرت نظامیبرای تحقق این هدف به اصطلاح ملی بود. در واقع، این توافق میان تحریک کنندگان صورت گرفته بود که هیچ گریزی از به کارگیری قدرت نظامی نیست؛ ولی باید حداقل استفاده از قدرت را انجام داد.
وی اضافه کرد: نکته ای که این تحریک کنندگان مشخص نکردند، این بود که برای حفظ این حداقل، باید چند نفر کشته شوند. تنها کاری که آنها کردند، زبان به ستایش از پلیس گشودن بود. آنان رفتار حرفه ای و لیاقتی را که پلیس در زمینه خویشتنداری از خود به نمایش گذارد، ستودند؛ البته خویشتنداری که با کشته شدن ۹۰۰ انسان (بر اساس آمارهای رسمی) و زخمیشدن سه هزار تن (آن هم تنها در قاهره) محقق شد.
در این مقاله آمده است: روز گذشته شنیدیم که هیات وزیران به دنبال ارائه پیشنهادهایی جدید برای حل بحران میباشد که توسط دکتر زیاد بهاء الدین، معاون نخست وزیر تهیه و تنظیم شده است.
هویدی تاکید کرد: ما نمی دانیم که آیا تصمیم گیری در این باره در اختیار دولت است یا خیر؛ ولی این را می دانیم که طرح ارائه پیشنهاد در نوع خود به این معنا است که متفرق کردن تجمع کنندگان باعث حل بحران نشده است و تنها باعث رفع کوتاه مدت برخی از عوارض بحران گردیده و این موضوع تلویحا به معنای آن است که قطار بحران مصر همچنان در سر جای خود ایستاده و منتظر راه حل میباشد و ما بعد از آن بهای سنگینی که پرداختیم، دوباه به خانه اول برگشتیم و هنوز هم در ارائه جواب و راهکار سر در گم هستیم.