در احادیث و روایات از معصومین(ع) آمده است که “مرگ را سختیهایی است دشوارتر از آن که در وصف گنجد، یا با خردهای مردم جهان سنجیده شود۱ ” البته این سختی برای افرادی است که حساب خود را در این دنیا پاک نکردهاند و پرونده سنگینی دارند.
یکی از سوالاتی که درباره مرگ پرسیده میشود مربوط به حالاتی است که انسان در زمان مرگ دارد. راستی هنگام جان دادن سختی دارد و حکمت این سختی برای انسان چیست؟
امام کاظم(ع) در نزد مردی که در سکرات مرگ فرو رفته بود، در این باره فرمودند: ” مرگ صافیای است که مؤمنان را از گناهانشان صاف میکند و آخرین دردی است که به عنوان کفّاره آخرین گناهی که در وجودشان میباشد به آنها میرسد و کافران را نیز از حسناتشان صاف میسازد و آخرین خوشی یا آسایشی است که به عنوان آخرین پاداش حسنهای که دارند، به ایشان میرسد …۲”.
پیامبر خدا (ص) در خصوص فواید یاد کردن مرگ در زندگی، میفرمایند: ” مرگ را فراوان یاد کنید؛ زیرا هیچ بندهای آن را بسیار یاد نکرد، مگر این که خداوند دلش را زنده گردانید و مردن را بر او آسان ساخت۳”.
امام علی(ع) نیز فرمودند: “مرگ، دروازه آخرت است۴”.
همچنین پیامبر خدا(ص)میفرمایند: “کسی که چشم به راه مرگ باشد، در کارهای نیک بکوشد۵”.
منابع
۱- نهج البلاغه: الخطبه ۲۲۱ منتخب میزان الحکمه: ۵۲۰
۲- معانی الأخبار: ۲۸۹ / ۶ منتخب میزان الحکمه: ۵۱۸
۳- کنزالعمّال: ۴۲۱۰۵ منتخب میزان الحکمه: ۵۱۸
۴- غرر الحکم: ۳۱۹ منتخب میزان الحکمه: ۵۱۶
۵- بحارالأنوار: ۷۷ / ۱۷۱ / ۷ منتخب میزان الحکمه: ۵۲۰