غنا

از آنجا که این بحث بسیار گسترده است، در این یادداشت فقط به موضوع غنا و تعاریف آن خواهیم پرداخت.

تعریف غنا
غنا، آوازى است که در گلو غلتانده (چهچهه) و باعث طرب شود و مناسب با مجالس لهو و خوش‏گذرانى و فساد انجام گیرد. آواز با این مشخصه، خواندن و گوش دادنش حرام است؛ چه محتوای کلام حق مانند قرآن باشد چه باطل.(۱)

موسیقی و غنا دو امر متفاوت هستند موسیقی مربوط به آلات و ابزار خاص خود است ولی غنا صفت صوت و خوانندگی محسوب می‌شود.(۲) و به هر شکل نباید طرب انگیز و محرّک باشند. البته معانی (طرب انگیز، محرّک) معانی روشن و خالی از ابهام هستند گرچه ممکن است در مواردی مشکوک باشند که موارد مشکوک به لحاظ شرعی منعی ندارد.

طرب انگیز آن صوت یا صدایی است که حالت سبکی و سبکسری به انسان بدهد که با کرامت ذاتی و انسانی او ناسازگار است و محرّک(مراد از محرّک اینجا محرّک شهوات جنسی است.) آن صوت و صدایی است که موجب بر انگیختن شهوت جنسی آدم می‌شود.